Τάκης Λιδωρικιώτης
Λένε ότι ο Αμερικανός σκηνοθέτης συνάντησε ανυπέρβλητες δυσκολίες στο να πείσει τόσους υπουργούς να δώσουν την άθλια παράσταση “πενθώ αλλά υπουργεύω με βαριά καρδιά”! Το πιστεύω ότι κάποιοι εξ αυτών προσπάθησαν με ζήλο να του εξηγήσουν ότι εδώ το χωριό είναι μικρό κι αυτά που ζητούσε είναι ντροπής πράγματα. Το πιστεύω γιατί δεν μπορώ να φανταστώ ότι τόσοι υπουργοί στα εξήντα τους έγιναν αδίστακτα κι αδιαμαρτύρητα μασκαράδες.
Λένε επίσης πως όταν είδε κι αποείδε ο αφιλοκερδής Αμερικανός, βρήκε μια πονηρή λύση για να επιτύχει τις σκηνές μαζικού υπουργικού θρήνου, προκειμένου να τις φωτογραφήσει. Τους μοίρασε διακριτικά τις αληθινές δημοσκοπήσεις και τότε το αποτέλεσμα υπήρξε πειστικό μέχρις παρεξηγήσεως, έτσι που κλαίγανε όλοι μαζί με μαύρο δάκρυ. Θεωρώ λοιπόν άδικους τους βαρύτατους χαρακτηρισμούς ότι γελοιοποίησαν την έννοια του πένθους και σατίρισαν με απρέπεια τον Κάτω Κόσμο. Μάλλον θα τους την έφερε ο Αμερικάνος…
Οι υπουργοί μας είναι ό,τι είναι αλλά μια ρημάδα εγκύκλιο εκπαίδευση την διαθέτουν. Γνωρίζουν λοιπόν την έννοια της ύβρεως κι ότι ακολουθεί με μαθηματική ακρίβεια η Νέμεσις. Δεν είναι τίποτε παιδάρια σαν τον χαριτόβρυτο αοιδό Ρωμανό των ‘Ιεροσολύμων’ που δήλωσε ότι βαρέθηκε πια να δίνει συλλυπητήρια στους οικείους. Οι υπουργοί γνωρίζουν, αν όχι τίποτε άλλο, το τι λέγανε γι’ αυτά τα θέματα οι κλασσικοί.
ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ
Ας δούμε για παράδειγμα από το βιβλίο με τίτλο «ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ: ΣΑΤΙΡΑ ΘΑΝΑΤΟΥ και ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟΣ» (*) με τι σκληρά λόγια σχολίαζε την υβριστική στάση κάποιων ανθρώπων έναντι του πένθους άλλων με την οποία έδειχναν να ξεχνούν την ανθρώπινη φύση τους και την εξισωτική θεώρηση του Χάροντα έναντι όλων των ανθρώπων:
‘ … Τη χαίρομαι τη λεβέντισσα την Κλωθώ …
Καίγε τους, υπέροχη, και κόβε τους τα κεφάλια και κάρφωνέ τους σε πασσάλους, για να καταλάβουν ότι είναι άνθρωποι!
Και ας υψώνονται τόσο πολύ, όσο χρειάζεται για να γκρεμοτσακιστούν ακόμη πιο οδυνηρά, πέφτοντας από ψηλότερα.
Κι εγώ θα γελάω τότε, αναγνωρίζοντας τον καθένα απ᾽ αυτούς γυμνό μέσα στο καραβάκι μου, χωρίς να κουβαλάνε ούτε το πορφυρό ένδυμα ούτε τιάρα ή χρυσό κρεβάτι.»
(*) Συγγραφέας Λουκιανός ο Σαμοσατεύς, εκδόσεις Ζήτρος, Σειρά: Αρχαίοι Συγγραφείς, Σελίδες 517
