Η αρνητική εισήγηση της ΡΑΕ για τα δίκτυα φυσικού αερίου στην Ήπειρο είναι ένα σημαντικό γεγονός που στέλνει μηνύματα, που έχουν πολλούς αποδέκτες στον τόπο μας, που με τη στάση τους ευθύνονται για τις σημερινές αρνητικές εξελίξεις.
Ταυτόχρονα όμως επιβεβαιώνεται η διορατικότητα του επικεφαλής των ΟΡΙΖΟΝΤΩΝ ΗΠΕΙΡΟΥ Σπύρου Ριζόπουλου.
Την τελευταία 5ετία οι απόψεις του για το συγκεκριμένο πρόβλημα κρίνονταν από αρκετούς ως σενάρια επιστημονικής φαντασίας και ορισμένες φορές λοιδωρούνταν.
Στο πρώτο ζήτημα που δικαιώθηκε ο κ. Ριζόπουλος (και για το οποίο κλαίνε τώρα οι Θεσπρωτοί) ήταν η πρότασή του για αγορά του λιμανιού της Ηγουμενίτσας από την Περιφέρεια Ηπείρου λόγω της υψηλής κερδοφορίας του.
Το δεύτερο ζήτημα έχει σχέση με τις προτάσεις του για την ανάγκη συγκρότησης ενεργειακής στρατηγικής.
Μιας ενεργειακής στρατηγικής που περιελάμβανε τρεις εναλλακτικούς άξονες:
Α. Την αξιοποίηση της προβλήτας του λιμανιού που προορίζεται για τον εφοδιασμό των πλοίων που κινούνται με φυσικό αέριο, ως αφετηρια για το LNG, αυτό, δηλαδή, που σήμερα επικαλείται η ΡΑΕ και της κατασκευής (μέσω του λιμανιού) δικτύου που θα απλωνόταν σε όλη την Ήπειρο.
Β. Την οργάνωση μονάδων CNG (της ίδιας λογικής με το LNG, μιας και τα δυο αξιοποιούν συγκεντρώνοντας συμπυκνωμένο φυσικό αέριο) σε καίρια σημεία.
Εδώ να σημειωθεί ότι πριν δύο χρόνια ο κ. Ριζόπουλος είχε μεσολαβήσει για τη δημιουργία αντίστοιχης μονάδος στην βιομηχανία της Πίνδου.
Γ. Την διερεύνηση της δυνατότητας επέκτασης του TAP, καθόσον ο συγκεκριμένος αγωγός είναι πολυεθνικός και απαιτούνται ξεχωριστές συμφωνίες.
Σε όλες τις παρεμβάσεις του μέχρι σήμερα ο κ. Ριζόπουλος έχει αναδείξει την αδυναμία του σημερινού Περιφερειάρχη να αντιληφθεί την πολυπλοκότητα των περιστάσεων αλλά και τις διεθνείς συγκυρίες.
Σε αντίθεση με τον κ. Καχριμάνη αλλά και την κυβερνητική πολιτική, παρατηρώντας κανείς τις προτάσεις του κ Ριζόπουλου αντιλαμβάνεται, ότι σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον και με τον πόλεμο στην Ουκρανία η στρατηγική του προσφέρει μια σειρά από εναλλακτικές λύσεις στον τομέα του ενεργειακού εφοδιασμού.
Κάτι που δεν έχουμε κάνει ως χώρα με την μονομερή κυβερνητική πολιτική, που έχει ως αποτέλεσμα τον ενεργειακό στραγγαλισμό, που βιώνουμε, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και των διεθνών ανακατατάξεων.
