“Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει” λέει ο (σοφός) λαός μας για να περιγράφει καταστάσεις, όταν κάποιος αποφεύγει να κάτι που είναι δύσκολο ή δυσάρεστο και διαρκώς το αναβάλλει.
Μόνο που στον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ οι δέκα μέρες είναι περίπου τρία χρόνια.
Γιατί από τον Σεπτέμβρη του 2019, που έγινε Δήμαρχος ο Μωυσής Ελισάφ και ξεδιπλώθηκε σε όλο της το μεγαλείο η πολιτική του, τα στελέχη του το φέρνουν από εδώ, το φέρνουν από εκεί και στο τέλος δεν έχουν να πουν κάτι για τα έργα και τις ημέρες του πρώτου πολίτη της πρωτεύουσας της Ηπείρου.
Χαρακτηριστική περίπτωση η βουλευτής κ. Μερόπη Τζούφη, που κληθείσα από δημοσιογράφο τοπικού καναλιού να εκφράσει τη γνώμη της για τον Δήμαρχο Ιωαννίνων είπε ότι δεν θεωρεί σκόπιμο να πει τώρα ότιδήποτε για αυτόν, ενώ μάλιστα συνεχίζεται η θητεία του και ότι τις απόψεις της τις λέει στα όργανα του κόμματος!
Μόνο που βουλευτή με περίπου 11200 ψήφους δεν την εξέλεξαν τα όργανα του κόμματος αλλά ο Γιαννιώτικος λαός, που θα ήθελε να ξέρει, τι σκέφτονται οι άνθρωποι, που εξέλεξε, για πρόσωπα, καταστάσεις και προβλήματα του τόπου του, που επηρεάζουν άμεσα τη ζωή του.
Πλανώνται, λοιπόν, πλάνην οικτράν, αν ορισμένοι θεωρούν ότι οι δημόσιες σχέσεις, η εξυπηρέτηση προσωπικών συμφερόντων, οι υπόγειες διαδρομές και οι αλληλοεξυπηρετήσεις ενός συστήματος κλειστής εξουσίας είναι προοδευτική ή αριστερή πολιτική.
Βέβαια η κυρία Τζούφη και κάθε Τζούφη έχει το δικαίωμα να σιωπά ή να λέει ό,τι θεωρεί σωστό αλλά αντίστοιχα και εμείς έχουμε δικαίωμα στην κριτική, όσο και αν αυτό στενοχωρεί κάποιους.
