Σε ένα παραμελημένο πεζοδρόμιο ενός άχαρου δρόμου στο Κάστρο Ιωαννίνων εδώ και χρόνια ζει ένα κακορίζικο δέντρο. Κανένας δεν το πρόσεξε, κανένας δεν το πότισε κανένας δεν το κλάδεψε, κανένας δεν του έδωσε την παραμικρή σημασία και αυτό από τον καημό του βλέποντας τα άλλα δέντρα γύρω του να μεγαλώνουν και να είναι όλο ζωή μαράζωνε ακόμη περισσότερο.
Όμως τον φετεινό Μάη, όταν το κακορίζικο πεζοδρόμιο ανασκάφηκε μαζί με τον άχαρο δρόμο, γιατί ο Δήμος αποφάσισε να αναμορφώσει την περιοχή το παραμελημένο δέντρο αναθάρρησε, ελπίζοντας σε καλύτερες ημέρες.
Ένιωθε για πρώτη φορά ελεύθερο, αφού είχαν απομακρυνθεί και οι κάδοι από τα σκουπίδια που του έκαναν ακόμη πιο ανυπόφορη τη ζωή του και το δέντρο γεμάτο προσμονή περίμενε τις απογευματινές μπόρες για να ποτιστεί και να πάρει επάνω του, γιατί οι πλάκες του κακορίζικου πεζοδρομίου εμπόδιζαν μέχρι τον Μάη το νερό να φτάσει στις ρίζες του.
Ώσπου χθες συνέβη το απρόοπτο που γκρέμισε τις ελπίδες του δέντρου!
Γιατί το συνεργείο που έχει αναλάβει την ανακατασκευή του έργου στο δρόμο, δίπλα στο κτήμα Τσεκούρα, στα πλαίσια των εκχωματώσεων και των επιχωματώσεων με τα εκσαπτικά μηχανήματα φαίνεται ότι δεν πρόσεξε και κατάφερε στο δέντρο σοβαρό πλήγμα.
Το παραμελημένο δέντρο χάνοντας τα ερείσματά του στο έδαφος έγειρε στο πλάι και τώρα ξεψυχά.
Λένε ότι “όταν ένα δέντρο πεθαίνει, το όνειρό του περνά σε ένα άλλο δέντρο, γι αυτό τα δέντρα δεν πεθαίνουν ποτέ”.
Δεν ξέρω αν αυτό είχαν στο μυαλό του αυτοί που φτιάχνουν το δρόμο και φέρθηκαν απρόσεχτα στο κακορίζικο δέντρο.
Όμως επειδή είμαι πολύ σκεπτικιστής και δεν πιστεύω πολύ σε τσιτάτα, διερμηνεύοντας και τα αισθήματα του ετοιμοθάνατου δέντρου που το άκουσα χθες βράδυ να αναστενάζει, απευθύνομαι από τη στήλη αυτή στις υπηρεσίες πρασίνου του Δήμου ( εδώ μη γελάσει κανείς, νομίζοντας ότι είναι ανέκδοτο) και τις καλώ σε μια ύστατη προσπάθεια, μήπως και σωθεί το παραμελημένο δέντρο.
Γιατί όλοι έχουμε δικαίωμα στην ελπίδα και στη ζωή.
Απόκαυκος
Υστερόγραφο: Ένας γείτονας που ζει λίγο πιο πάνω από το δέντρο εξέφρασε την επιθυμία να υιοθετήσει το δέντρο με την προϋπόθεση βέβαια να μείνει στη ζωή
