«Είμαστε έθνος ανάδελφον» ενώ οι Τούρκοι όχι, δεδομένου ότι θεωρούν ομόαιμους μέχρι και τους διωκόμενους Ουιγούρους της Κίνας. Στην Ευρώπη πάντως μόνο με δύο λαούς αναγνωρίζουν ότι έχουν φυλετική συγγένεια, Ούγγρους και Φινλανδούς. Έτσι τουλάχιστον πιστεύουν οι ασπαζόμενοι τον Παντουρκισμό ή Τουρανισμό, «Γκρίζοι Λύκοι», του κυβερνητικού εταίρου Μπαχτσελί.
Γιατί λοιπόν έθεταν veto οι Τούρκοι για τους συγγενείς τους;
Σίγουρα δεν είχαν τίποτε να μοιράσουν μαζί τους ούτε είχαν ποτέ συγκρουστεί στρατιωτικά στο παρελθόν, λόγω απόστασης. Μια ερμηνεία θα ήταν ότι έκαναν κάποιο χατίρι στον Πούτιν, όπως αυτά που κάνουμε εμείς «αφιλοκερδώς» στους δυτικούς συμμάχους και προστάτες, όταν τα βάζουμε με το Ιράν. Μια άλλη εκδοχή είναι ότι ο Ταγίπ δεν δίνει ούτε ένα ποτήρι νερό χωρίς παζάρι και διεκδικεί ανταλλάγματα εκεί που έχει πράγματι ζωτικά συμφέροντα Ήγουν στην Μεσόγειο κι όχι στην Βαλτική! Το πιάσατε το υπονοούμενο;
Γιατί το παιδί που κάνει τον Πρωθυπουργό κάνει ότι δεν το έπιασε …
Η ελληνική κυβέρνηση που δεν είπε γρι για την τουρκική επιθετικότητα δηλώνει τάχα «ικανοποιημένη» γιατί: α) ο Ταγίπ Ερντογάν δεν έβαλε στο τραπέζι της συμμαχίας το θέμα της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών Β) γιατί η«αναδίπλωση της Αγκυρας» δίνει χώρο στην ενίσχυση του ευρωπαϊκού βραχίονα του ΝΑΤΟ κι η Ελλάδα, ως γνωστόν,είναι «σημαιοφόρος» της αναβάθμισης του ΝΑΤΟ.γ) ο τρίτος λόγος, γιατί λέει της άρεσε πολύ ο πρόλογος (χωρίς πλάκα…)
Εσείς γελάτε, που δεν είπε κουβέντα για τις ιταμότητες των Τούρκων σε βάρος μας αλλά συμπεριφέρθηκε με ανωτερότητα, ως νατοϊκός σημαιοφόρος αλλά εσείς δεν έχετε καταλάβει ότι ο άνθρωπος πάει για εθνάρχης κι όχι για κοινοτάρχης!
Κι οι εθνάρχες στην Ελλάδα αναδεικνύονται από το ξεχωριστό διεθνή τους ρόλο.
Ακόμη κι ο κ Οικονομόπουλος του Iefimerida μας πληροφορεί σήμερα ότι: «Για να μην κοροϊδευόμαστε, στην τελευταία σύνοδο των ηγετών του ΝΑΤΟ, ο Ερντογάν είναι ο μεγάλος κερδισμένος.»Το επί μακρόν επαπειλούμενο «βέτο» της Άγκυρας ανταλλάχθηκε με: α) συνάντηση κατ’ ιδίαν με τον πρόεδρο Μπάϊντεν β) την (κατά πάσα βεβαιότητα) έγκριση από τις ΗΠΑ της αναβάθμισης των τουρκικών F-16 και αγορά νέων παρά τους S 400, γ) αλλαγές στην νομοθεσία δυο δημοκρατιών, όπως αυτές που εμείς ζητούσαμε από την Βόρειο Μακεδονία δ) άρση του εμπάργκο πώλησης πολεμικού υλικού εκ μέρους των νεοεισερχομένων κατά την στιγμή που εμείς διεκδικούμε εμπάργκο από … άλλους συμμάχους (Γερμανία, Ιταλία , Ισπανία κοκ) ε) την εσωτερική εικόνα του ηγέτη που «περνάει το δικό του» στις διαταραγμένες αμερικανο-τουρκικές σχέσεις. Πέντε στα πέντε… σχολιάζει ο φιλοκυβερνητικός σχολιογράφος (πιο μητσοτακικόςαπό τον κ Οικονομόπουλο πεθαίνεις).
Ακόμη κι όταν το «φιλελληνικό» Κογκρέσο θα εγκρίνει την πώληση όπλων με σύμφωνη γνώμη του «καλού» Μενέντεζ, που ακόμη επιμένει αρνητικά σε αντίθεση προς την «κακή» αμερικανίδα Υφυπ Σελέστ Γουόλαντερπου εισηγείται θετικά, εμείς πάντως θα πάμε κάλπες με το βιντεάκι των ζωηρών χειροκροτημάτων στην πρόσφατη ομιλία του Coulis.
Η ελληνική αιδήμων σιωπή είχε ως ανταλλάγματα εκ μέρους της Τουρκίας το να μην μας κόψει εντελώς την καλημέρα και να σεβαστεί τα μπάνια του λαού (δηλαδή μια περίοδο προσωρινής αποκλιμάκωσης).
Στο βάθος, πίσω από την κάποια αποκατάσταση σχέσεων και από την αποφυγή μιας άμφω οικονομικής θερινής καταστροφής διακρίνονται αμυδρά και οι κάλπες του Coulis, που του την έχουν πέσει οι πάντες να τους αδειάσει την γωνιά, όσο ακόμη η παρτίδα σώνεται για την ΝΔ. Κανόνισε λοιπόν ένα φωτεινό διάλειμμα με τον Ταγίπ. Ποιον να φοβηθεί άλλωστε ο νέος Βενιζέλος; Την πατριωτική λιγουρο-δεξιά του Αντωνάκη του πολιτευόμενου, του Αδώνιδος του Tourkaegean ή του Κικίλια του τουριστικού, που ενώ γνώριζε από τον Μάιο έκανε το παγώνι;
Τοξότης
