Το «άγγιγμα» της Ντόρας,
η αναβάθμιση των ψηφοδελτίων,
ο ρόλος του κεφαλαίου
και των «Καταραμένων»
και η σύσταση του Σάββα
Του Μάκη Ανδρονόπουλου
Τα ρεπορτάζ και ακόμη περισσότερο η φωτογραφία όπου η Ντόρα Μπακογιάννη ακουμπά με το δάκτυλό της τον χρυσαυγίτη βουλευτή Ηλία Παναγιώταρο ήταν απρόσμενα. «Εμένα η Χρυσή Αυγή μου φέρεται με το ‘’σεις και με το σας’’» είπε η Ντόρα θέλοντας να δικαιολογήσει την «στενή επαφή» που προέκυψε (;) στη διάρκεια σοβαρής συζήτησης στην Επιτροπή Οικονομικών για το πολυνομοσχέδιο και απαθανατίστηκε από τον φωτογραφικό φακό. «Διατηρούν φιλικές σχέσεις μαζί μου, όταν μου μιλούν έχουν μια ευγένεια απέναντί μου. Τι θέλετε δηλαδή, να παίζω ξύλο; Εγώ ομιλώ με όλους στη Βουλή» συμπλήρωσε. Τα ρεπορτάζ σημείωναν ότι δύο φορές που την συνάντησε τυχαία ο Νίκος Μιχαλολιάκος στη Βουλή, μετά τη χειραψία, ακολούθησε υπόκλιση και… χειροφίλημα!
Οι αναλύσεις έκτοτε είτε αποδίδουν την κίνηση της Ντόρας σε μήνυμα προς το Μαξίμου που λέει ότι τη θέση του Επιτρόπου το 2014 τη θέλω εγώ (και μην τολμήσεις να την δώσεις στον Στουρνάρα), είτε εντάσσεται σε μια τακτική εξοικείωσης των δεξιών – μνημονιακών ψηφοφόρων στην προοπτική μιας συνεργασίας ΝΔ-ΧΑ στο μέλλον, είτε έχει άλλα πιο αφανή κίνητρα.
Ο υπουργός Επικρατείας Δημήτρης Σταμάτης αισθάνθηκε πάντως την ανάγκη να διατρανώσει στη Βουλή: «Το κατά πόσο η ΝΔ σχεδιάζει να συνεργαστεί μετά τις εκλογές με την Χρυσή Αυγή δεν θα κουραστούμε να το λέμε ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ. Τέτοιο πολιτικό γάμο που ονειρεύεστε δεν θα τον δείτε ποτέ…».
Φαίνεται πως ο Σαμαράς κατάλαβε πως κρέμεται απολύτως από τον Βενιζέλο, ο οποίος κατάφερε με αριστοτεχνικό τρόπο (ίσως η κορυφαία στιγμή της πολιτικής του καριέρας) να αδειάσει τον Κουβέλη από την τρικομματική. Ο Σαμαράς υποχρεώνεται να πάρει τον Βαγγέλη στον Ομπάμα και να αντέχει την κυβέρνηση «Σαμαρά – Βενιζέλου», με ότι αυτό συνεπάγεται. Γι΄ αυτό και ψάχνει απεγνωσμένα εναλλακτική, ειδικά μετά τις εκλογές, όπου τα ποσοστά του Βενιζέλου δεν θα επαρκούν.
Την εναλλακτική όμως την φτιάχνουν άλλοι. Ο γνωστός γιατρός-διανοούμενος Σάββας Μιχαήλ σε συνέντευξή του στη Νόρα Ράλλη για το ηλεκτρονικό περιοδικό «Χρόνος» με αφορμή το βιβλίο του «Η φρίκη μιας παρωδίας: Τρεις ομιλίες για τη Χρυσή Αυγή» που κυκλοφόρησε από την Άγρα, αποδίδει την άνοδο της ΧΑ στον «αποπροσανατολισμό ενός μέρους της κοινωνικής απόγνωσης με στροφή προς τη ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής που παριστάνει την ‘’αντισυστημική’’». Και υπογραμμίζει «το τελευταίο φαινόμενο δεν είναι κάποια αυτόματη, αυθόρμητη διαδικασία. Έχει τη στήριξη ενός τμήματος του μεγάλου κεφαλαίου (π.χ. εφοπλιστών) και την προστασία των μηχανισμών της κλυδωνιζόμενης κρατικής και κυβερνητικής εξουσίας».
Σύμφωνα με πληροφορίες μας από καλά πληροφορημένη πηγή, η Χρυσή Αυγή θα εμπλουτίσει τα ψηφοδέλτιά της τόσο στις ευρωεκλογές, όσο και στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014 και προφανώς στις βουλευτικές εκλογές όποτε αυτές γίνουν, με πρόσωπα που δεν θα έχουν καμία σχέση με τους κορμαρίωνες και τους φουσκωτούς, καθώς θα πρόκειται για πρώην δικαστές, στρατιωτικούς, διευθυντές υπουργείων, τραπεζών και γενικά ανθρώπους συντηρητικούς και θυμωμένους.Προφανώς, μια συνεργασία της ΝΔ με μια πιο κυριλέ Χρυσή Αυγή που θα στηρίζεται από μακρόθεν από το κεφάλαιο δεν θα μπορούσε να έχει αρχηγό τον Σαμαρά. Ένα τέτοιο ρόλο θα μπορούσε να παίξει η Ντόρα (ΣΣ: και να πάρει πίσω το αίμα της οικογένειας για την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη από τον πάλαι ποτέ νεαρό Αντώνη).
Το σενάριο παίζει και μπορεί να φανταστεί κανείς πως θα διοικεί τη χώρα μια ακραιφνώς νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση με τα υπουργεία Δημόσιας Τάξης, Άμυνας και Παιδείας στη ΧΑ. Βέβαια, οι Χρυσαυγίτες φαντασιώνονται ότι είναι «εθνικοσοσιαλιστές», δηλαδή εθνικιστές και αντικαπιταλιστές, όπως συνέβαινε στην αρχή και με τους Γερμανούς Nazi. Οι Ναζί όμως ξέγραψαν τον «σοσιαλισμό» τη «νύχτα των μαχαιριών» κατά την οποία κατέσφαξαν την αριστερή πτέρυγα του κόμματος και τον αρχηγό της Ράιμ και τα βρήκαν με τους μεγαλοβιομήχανους Κρουπ και Τίσσεν και τους τραπεζίτες. Έτσι, σε μια νύχτα, οι ναζί έγιναν υπηρέτες του κεφαλαίου… Ο Λουκίνο Βισκόντι έχει περιγράψει αυτή τη φάση με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο στην καταπληκτική ταινία του «Οι καταραμένοι / Το λυκόφως των Θεών» (ΣΣ: που μπορείτε να δείτε στο http://www.youtube.com/watch?v=n0BAO2BLqxI) . Το ίδιο και εδώ στην Ελλάδα, το πρώτο διάγγελμα της χούντας το 1967 είχε και ολίγη τζαμαχιρία, αλλά σε λίγες βδομάδες οι συνταγματάρχες έτρωγαν με τους Σκαλιστήριδες (ΣΣ: τα έχει αναλύσει επαρκώς αυτά στα βιβλία του ο Δημ. Κιτσίκης)…
Ο Σάββας Μιχαήλ θεωρεί αυτές τις καταστάσεις «εξαιρετικά επικίνδυνες, στον βαθμό που δεν γίνεται ορατή και πειστική μια εναλλακτική λύση και προοπτική αληθινά αντισυστημική, επαναστατική, αυθεντικά σοσιαλιστική. Το δίλημμα που έχει θέσει πριν από έναν αιώνα η Ρόζα Λούξεμπουργκ «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι όσο ποτέ επίκαιρο. Στις μέρες μας μπορεί να διατυπωθεί και ως εξής: Ή καθολική ανθρώπινη χειραφέτηση ή καθολική εξολόθρευση του ανθρώπινου μέσα στον άνθρωπο». Και στο ερώτημα, «τι προτείνετε να γίνει άμεσα;» απαντά: «ενιαίο μέτωπο του εργατικού-λαϊκού κινήματος και των οργανώσεών του κατά του φασισμού, δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης, λαϊκή αυτοοργάνωση συμπεριλαμβανομένης και της οργάνωσης εργατικής-λαϊκής αυτοάμυνας ενάντια στον ναζιστικό γκανγκστερισμό».
Οι αναλύσεις έκτοτε είτε αποδίδουν την κίνηση της Ντόρας σε μήνυμα προς το Μαξίμου που λέει ότι τη θέση του Επιτρόπου το 2014 τη θέλω εγώ (και μην τολμήσεις να την δώσεις στον Στουρνάρα), είτε εντάσσεται σε μια τακτική εξοικείωσης των δεξιών – μνημονιακών ψηφοφόρων στην προοπτική μιας συνεργασίας ΝΔ-ΧΑ στο μέλλον, είτε έχει άλλα πιο αφανή κίνητρα.
Ο υπουργός Επικρατείας Δημήτρης Σταμάτης αισθάνθηκε πάντως την ανάγκη να διατρανώσει στη Βουλή: «Το κατά πόσο η ΝΔ σχεδιάζει να συνεργαστεί μετά τις εκλογές με την Χρυσή Αυγή δεν θα κουραστούμε να το λέμε ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ. Τέτοιο πολιτικό γάμο που ονειρεύεστε δεν θα τον δείτε ποτέ…».
Φαίνεται πως ο Σαμαράς κατάλαβε πως κρέμεται απολύτως από τον Βενιζέλο, ο οποίος κατάφερε με αριστοτεχνικό τρόπο (ίσως η κορυφαία στιγμή της πολιτικής του καριέρας) να αδειάσει τον Κουβέλη από την τρικομματική. Ο Σαμαράς υποχρεώνεται να πάρει τον Βαγγέλη στον Ομπάμα και να αντέχει την κυβέρνηση «Σαμαρά – Βενιζέλου», με ότι αυτό συνεπάγεται. Γι΄ αυτό και ψάχνει απεγνωσμένα εναλλακτική, ειδικά μετά τις εκλογές, όπου τα ποσοστά του Βενιζέλου δεν θα επαρκούν.
Την εναλλακτική όμως την φτιάχνουν άλλοι. Ο γνωστός γιατρός-διανοούμενος Σάββας Μιχαήλ σε συνέντευξή του στη Νόρα Ράλλη για το ηλεκτρονικό περιοδικό «Χρόνος» με αφορμή το βιβλίο του «Η φρίκη μιας παρωδίας: Τρεις ομιλίες για τη Χρυσή Αυγή» που κυκλοφόρησε από την Άγρα, αποδίδει την άνοδο της ΧΑ στον «αποπροσανατολισμό ενός μέρους της κοινωνικής απόγνωσης με στροφή προς τη ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής που παριστάνει την ‘’αντισυστημική’’». Και υπογραμμίζει «το τελευταίο φαινόμενο δεν είναι κάποια αυτόματη, αυθόρμητη διαδικασία. Έχει τη στήριξη ενός τμήματος του μεγάλου κεφαλαίου (π.χ. εφοπλιστών) και την προστασία των μηχανισμών της κλυδωνιζόμενης κρατικής και κυβερνητικής εξουσίας».
Σύμφωνα με πληροφορίες μας από καλά πληροφορημένη πηγή, η Χρυσή Αυγή θα εμπλουτίσει τα ψηφοδέλτιά της τόσο στις ευρωεκλογές, όσο και στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014 και προφανώς στις βουλευτικές εκλογές όποτε αυτές γίνουν, με πρόσωπα που δεν θα έχουν καμία σχέση με τους κορμαρίωνες και τους φουσκωτούς, καθώς θα πρόκειται για πρώην δικαστές, στρατιωτικούς, διευθυντές υπουργείων, τραπεζών και γενικά ανθρώπους συντηρητικούς και θυμωμένους.Προφανώς, μια συνεργασία της ΝΔ με μια πιο κυριλέ Χρυσή Αυγή που θα στηρίζεται από μακρόθεν από το κεφάλαιο δεν θα μπορούσε να έχει αρχηγό τον Σαμαρά. Ένα τέτοιο ρόλο θα μπορούσε να παίξει η Ντόρα (ΣΣ: και να πάρει πίσω το αίμα της οικογένειας για την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη από τον πάλαι ποτέ νεαρό Αντώνη).
Το σενάριο παίζει και μπορεί να φανταστεί κανείς πως θα διοικεί τη χώρα μια ακραιφνώς νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση με τα υπουργεία Δημόσιας Τάξης, Άμυνας και Παιδείας στη ΧΑ. Βέβαια, οι Χρυσαυγίτες φαντασιώνονται ότι είναι «εθνικοσοσιαλιστές», δηλαδή εθνικιστές και αντικαπιταλιστές, όπως συνέβαινε στην αρχή και με τους Γερμανούς Nazi. Οι Ναζί όμως ξέγραψαν τον «σοσιαλισμό» τη «νύχτα των μαχαιριών» κατά την οποία κατέσφαξαν την αριστερή πτέρυγα του κόμματος και τον αρχηγό της Ράιμ και τα βρήκαν με τους μεγαλοβιομήχανους Κρουπ και Τίσσεν και τους τραπεζίτες. Έτσι, σε μια νύχτα, οι ναζί έγιναν υπηρέτες του κεφαλαίου… Ο Λουκίνο Βισκόντι έχει περιγράψει αυτή τη φάση με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο στην καταπληκτική ταινία του «Οι καταραμένοι / Το λυκόφως των Θεών» (ΣΣ: που μπορείτε να δείτε στο http://www.youtube.com/watch?v=n0BAO2BLqxI) . Το ίδιο και εδώ στην Ελλάδα, το πρώτο διάγγελμα της χούντας το 1967 είχε και ολίγη τζαμαχιρία, αλλά σε λίγες βδομάδες οι συνταγματάρχες έτρωγαν με τους Σκαλιστήριδες (ΣΣ: τα έχει αναλύσει επαρκώς αυτά στα βιβλία του ο Δημ. Κιτσίκης)…
Ο Σάββας Μιχαήλ θεωρεί αυτές τις καταστάσεις «εξαιρετικά επικίνδυνες, στον βαθμό που δεν γίνεται ορατή και πειστική μια εναλλακτική λύση και προοπτική αληθινά αντισυστημική, επαναστατική, αυθεντικά σοσιαλιστική. Το δίλημμα που έχει θέσει πριν από έναν αιώνα η Ρόζα Λούξεμπουργκ «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι όσο ποτέ επίκαιρο. Στις μέρες μας μπορεί να διατυπωθεί και ως εξής: Ή καθολική ανθρώπινη χειραφέτηση ή καθολική εξολόθρευση του ανθρώπινου μέσα στον άνθρωπο». Και στο ερώτημα, «τι προτείνετε να γίνει άμεσα;» απαντά: «ενιαίο μέτωπο του εργατικού-λαϊκού κινήματος και των οργανώσεών του κατά του φασισμού, δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης, λαϊκή αυτοοργάνωση συμπεριλαμβανομένης και της οργάνωσης εργατικής-λαϊκής αυτοάμυνας ενάντια στον ναζιστικό γκανγκστερισμό».
