Της Τασίας Χριστοδουλοπούλου
Το νέο έγκλημα στο Φαρμακονήσι, με 12 νεκρούς γυναικόπαιδα, είναι μια ακόμα «επιτυχία» της μεταναστευτικής πολιτικής της κυβέρνησης Σαμαρά.
Οι δυνάμεις του Λιμενικού, υλοποιώντας το σχέδιο Σαμαρά, Δένδια και Βαρβιτσιώτη, εφάρμοσαν την τεχνική της αναχαίτισης με μεγάλο κυματισμό, στο σάπιο πλοιάριο που μετέφερε πρόσφυγες στη χώρα μας, ώστε να το γυρίσει πίσω στα χωρικά ύδατα της Τουρκίας, κατά παράβαση όλων των Διεθνών Συμβάσεων.
Αυτή τη φορά υπήρχαν μάρτυρες που επέζησαν και τα κατάγγειλαν στην Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ. Αλλά και τι μ’ αυτό;
Αυτές οι ζωές δεν έχουν αξία. Αυτοί οι δράστες, φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί, φορούν λευκά κολάρα και το κάνουν για το καλό μας…
Η δικαιοσύνη βρίσκεται σε αδράνεια. Έχει σκάνδαλα να τελειώσει, γιατί η ημερομηνία των εκλογών είναι άδηλη.
Η Χρυσή Αυγή και ο ρατσισμός, όμως, δεν φυτρώνουν από το πουθενά. Καλλιεργούνται από τον κρατικό και θεσμικό ρατσισμό, που ασκείται συστηματικά τα τελευταία χρόνια, ιδεολογικά και πρακτικά. Στόχος, ο εθισμός της κοινωνίας. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών αποτελούν πλέον πραγματικότητα που βρίσκεται δίπλα μας.
Μετανάστες χωρίς χαρτιά, χωρίς καμιά δικαστική απόφαση, κρατούνται επί 18 μήνες, κάτω από άθλιες συνθήκες στερούμενοι τα στοιχειώδη.
Εκατοντάδες τραγωδίες με πινιγμούς έχουν συμβεί στα νερά του Αιγαίου, με μωρά και γυναίκες από Συρία και Αφγανιστάν, θύματα της μισαλλοδοξίας και της βαρβαρότητας.
Και η Ευρωπαϊκή Ένωση; Ο ευρωπαϊκός νομικός πολιτισμός; Η σύμβαση της Γενεύης για τους Πρόσφυγες; Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιλέξει επίσημα τη διγλωσσία. Από τη μία χρηματοδοτεί την Ελλάδα για να φτιάχνει στρατόπεδα συγκέντρωσης. Από την άλλη την καταδικάζει για τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν εκεί. Από τη μια έχει ορίσει την Ελλάδα χωροφύλακα, για να μην φτάνουν οι μετανάστες στις άλλες χώρες της ΕΕ. Από την άλλη ο Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, κ. Νιλς Μούιζνεκς, καταγγέλει την κυβέρνηση για τη μεταναστευτική πολιτική της. Κι όσο για τον ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό, σε αυτούς τους δίσεκτους καιρούς μόνο η αριστερά τον επικαλείται και τον υπερασπίζεται.
Ο νεοφιλελευθερισμός και το κράτος εξαίρεσης έχουν αντικαταστήσει τη νομιμότητα από τη σκοπιμότητα, και την ασφάλεια δικαίου από το δίκαιο της ασφάλειας. Μέχρι πότε;
rednotebook.gr
