Αγαπητέ Απόκαυκε,
Χωρίς να έχω μεγάλη ποιητική κουλτούρα, η” Ιθάκη” του Καβάφη ήταν ανέκαθεν το αγαπημένο μου ποίημα.
Μελετώντας όμως περαιτέρω την ποίησή του, κατέληξα μετά βεβαιότητας στο συμπέρασμα ότι ο Καβάφης ήταν ακραιφνής μνημονιακός, πρόδρομος του Άδωνι και του Κυριάκου.
Τόσες συσσωρευμένες αναφορές μέσα στο ποίημα «Εν μεγάλη Eλληνική αποικία, 200 π.X».:
“Αποικία, ….Πολιτικοί Αναμορφωταί,… μεταρρυθμίσεις με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής…, …θυσίες,…παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη, παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,…κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε, βρίσκουν και βρίσκουν περιττά και να παυθούν ζητούνε, πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς…,… ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς, να δούμε τι απομένει πια, μετά τόση δεινότητα χειρουργική” (αυτό παραπέμπει και σε παλιότερες εποχές).
Όσον αφορά δε το στίχο “…είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία”, με υποχρεώνει να αναφωνήσω πάραυτα, ενώπιον Θεού και ανθρώπων
«ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΩ ΤΗ ΒΙΑ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ! »
Το προηγούμενο ποίημα δεν αποτελεί όμως τη μόνη ένδειξη. Παραθέτω ενδεικτικό απόσπασμα από το ποίημα «Περιμένοντας τους βαρβάρους» (την τρόικα):
Γιατί ενύχτωσε κ’ οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.
Τελικά, από εκεί που δεν το περιμένεις σου έρχεται. Ένας υπηρέτης του λόγου αποδεικνύεται και εκείνος υπηρέτης των ξένων συμφερόντων και της διαπλοκής. Θα συνεχίσω ασθμαίνων την ποιητική αναζήτηση και μελέτη πάνω στο έργο του εν λόγω κυρίου και θα επανέλθω δριμύτερος με νέα τεκμήρια. Μεθαύριον τα σπουδαία…
Ανατρεπτικός και ουχί παρεκτρεπόμενος
Κώστας α-Θεο-φοβος
