Απολογισμός
Και το ταξίδι έφτασε στο τέλος του.
Από την αρχή γνώριζα ότι δεν θα έφτανα ποτέ στην “Ιθάκη”ούτε και ήταν η επιδίωξή μου. Αν και το ταξίδι δεν ήταν μεγάλης διάρκειας όμως είχε το ενδιαφέρον του.
Δεν συνάντησα ” τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας” όπως λέει ο μεγάλος Αλεξανδρινός, πώς ήταν δυνατό άλλωστε!
Συνάντησα όμως φαβοριτισμούς, μικρότητες, ανθρώπους με στοιχειώδη έλλειψη του χιούμορ, ανθρώπους που δεν σάρκασαν ποτέ ούτε αυτοσαρκάστηκαν, πολιτικά απολιθώματα που είχαν και το θράσος να με κατηγορήσουν για …φασιστική συμπεριφορά! Λες και οι φασίστες είχαν ποτέ χιούμορ ή αυτοσαρκάστηκαν ποτέ!
Γνώριζα ότι ο δρόμος είχε αγκάθια και δεν ήμουν ανυποψίαστος για τις παθογένειες που χαρακτηρίζουν από γεννησιμιού της την παραδοσιακή Αριστερά σε όλες τις εκφάνσεις της και που έχουν προσβάλλει και προσβάλλουν τους ανθρώπους της.
Δέχτηκα όμως την πρόσκληση του Λάζαρου να πορευτούμε μαζί σε ένα ενδιαφέρον ταξίδι ενός πρώην Κνίτη με έναν Πασοκογενή, καταδικασθέντα αμετακλήτως σε πολιτικό θάνατο από κομματικές γραφειοκρατίες…
Ελπίζω να μη το μετάνιωσε! Παρ’ όλα τα προβλήματα της συγκατοίκησης προσωπικά δεν το μετάνιωσα ποτέ…
