Γράφει ο Στέφανος Καραμούτσιος
Όταν διορίστηκα στην Φλώρινα το 81, ως καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης, το εμφυλιοπολεμικό κλίμα ήταν πανταχού παρών στο ιδιότυπο κράτος του Αυγουστίνου Καντιώτη!
Η μεταπολίτευση σε αυτή την εσχατιά της Ελλάδος δεν είχε φτάσει ακόμη. Ο κόσμος ήταν κλειστός και φοβισμένος και πάνω από την πόλη ένα φάντασμα έσκιαζε τα πάντα!
Ήταν το φάντασμα του Αυγουστίνου Καντιώτη που με τους μηχανισμούς του έλεγχε κάθε κίνηση και ασκούσε ιδεολογική τρομοκρατία στην πόλη.
Παράλληλα με τον Μητροπολίτη το εμφυλιοπολεμικό κράτος της Φλώρινας διέθετε και ένα άλλο όργανο μέσω του οποίου ασκούσε την πολιτική του και επόπτευε την πολιτιστική και πνευματική ζωή της πόλης και της ευρύτερης περιοχής.
Και αυτό το όργανο ήταν ο Πολιτιστικός Σύλλογος της πόλης με το όνομα “Αριστοτέλης”, που στεγάζονταν σε κρατικό κτίριο.
Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο που ακόμη και το 1981 αποκάλυπτε τον ρόλο του “Αριστοτέλη” ήταν ότι στη μεγάλη στήλη των ευεργετών του συλλόγου δέσποζε το όνομα της CIA, της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ!!!
Έχω την αίσθηση ότι σε καμιά χώρα, δορυφόρο των ΗΠΑ, δεν υπάρχει αντίστοιχο παράδειγμα δημόσιας αναγνώρισης της υπηρεσίας αυτής.
Όταν ο πρώτος δημοκράτης Νομάρχης της Φλώρινας, αείμνηστος Κριτσίνης, αποφάσισε το 1982 να απομακρύνει τον “Εθνικό” αυτό Σύλλογο από το κρατικό κτίριο που τον φιλοξενούσε, σαν μια συμβολική κίνηση, ότι η Φλώρινα γύρισε σελίδα δεν έβρισκε κανένα Φλωρινιώτη, που θα δεχόταν να παραλάβει το κτίριο.
Τέτοιο ήταν ακόμη το κλίμα στον πρώτο χρόνο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στη Φλώρινα, που ζούσε τα πρώτα σκιρτήματα της κοινωνικής και πολιτικής απελευθέρωσης από το κράτος της Δεξιάς και του Καντιώτη, σκιρτήματα που τα συνόδευε ο φόβος και η αμφιβολία.
Όταν ύστερα από εντολή του Κριτσίνη πήγα στον “Αριστοτέλη” και ο Πρόεδρός του, ένας κύριος που διατηρούσε ένα κατάστημα σιδερικών, μου παρέδωσε τα κλειδιά του κτιρίου σε μια νεκρική ατμόσφαιρα, είχα την αίσθηση ότι εκείνη τη στιγμή η εμφυλιοπολεμική Φλώρινα συνθηκολογούσε και ένας ξενομερίτης, όπως ο υποφαινόμενος υπέγραφε την παράδοσή της.
**********************************************************************************
Σαράντα χρόνια αργότερα
Ξέρω ότι ο “Αριστοτέλης” απέκτησε τη δική του στέγη και συνεχίζει και σήμερα τη δραστηριότητά του. Δεν ξέρω όμως αν στην στήλη των ευεργετών του διατηρεί ακόμη το όνομα της CIA, αφού από το 81 και μέχρι σήμερα έτρεξε πολύ νερό στο αυλάκι και πολλά πράγματα αναθεωρήθηκαν.
H ανοιχτή και απροκάλυπτη παρέμβαση της CIA στα πράγματα της χώρας μας που ήταν το χαρακτηριστικό γνώρισμα στην περίοδο μετά τον εμφύλιο δεν υπάρχει πια, αφού στο διάστημα αυτό η πέραν του Ατλαντικού φίλη χώρα ασκεί την πολιτική της μέσα από πιο καμουφλαρισμένους μηχανισμούς, με φιλανθρωπικά ιδρύματα και πολιτιστικούς οργανισμούς, που προεδρεύονται από ιδιώτες.
Αλλά και στην Ελλάδα οι θιασώτες της Αμερικανικής πολιτικής δεν φορούν πια στρατιωτικά πηλίκια ούτε ράσα ούτε είναι τίποτε φανατικοί του στυλ του Καντιώτη.
Απεναντίας είναι άνθρωποι ανοιχτόμυαλοι, με σπουδές σε ξένα πανεπιστήμια, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, εκσυγχρονιστές πολιτικοί, εξωστρεφείς και κοσμοπολίτες, γεμάτοι ρεαλισμό, που διεκδικούν ό,τι καλύτερο για τον τόπο τους και τους συνανθρώπους μας.
Άλλωστε ο ψυχρός πόλεμος ανήκει στο παρελθόν, ο κομουνιστικός κίνδυνος έχει εκλείψει και ο στόχος πια είναι η ειρηνική συνύπαρξη, έστω και αν αυτό σημαίνει σε ορισμένες περιπτώσεις την απεμπόλιση κυριαρχικών δικαιωμάτων (σχέδιο Ανάν, Ελληνοτουρκικά κλπ).
Το πρότυπο του εξωστρεφούς Μπουτάρη είναι το ζητούμενο στο χώρο της αυτοδιοίκησης και η εκλογή του Μωυσή Ελισάφ στα Γιάννενα, φανατικού θαυμαστή του πρώην δημάρχου Θεσσαλονίκης, χαιρετίστηκε ανά την Ελλάδα με κανονιοβολισμούς και με γενικό σημαιοστολισμό.
Γιατί ο Μωυσής Ελισάφ έχει τη φήμη ανθρώπου με διεθνείς διασυνδέσεις, που μπορεί να κάνει τα Γιάννενα πρωτεύουσα των Δυτικών Βαλκανίων.
Των Δυτικών Βαλκανίων, όπου από το 1990 δραστηριοποιείται ο Τζώρτζ Σόρος με τα φιλανθρωπικά ιδρύματά του, των οποίων το πρώτο έμβασμα έφτασε αυτές τις ημέρες στο Δήμο Ιωαννιτών για να χρηματοδοτήσει δράσεις του Πνευματικού μας Κέντρου.
Μπορεί ο δήμαρχος Ιωαννίνων να μη μπορεί να μαζέψει τα σκουπίδια ή να φέρει εις πέρας στοιχειώδη καθήκοντα, που σχετίζονται με τη λειτουργία ενός δήμου, όμως στις διεθνείς σχέσεις είναι άφταστος.
Και επειδή είναι και διπλωμάτης και ξέρει να τιμά τους ευεργέτες της πόλης, ας μην εκπλαγεί κανείς, αν ανακηρύξει τον Τζορτζ Σόρος, ως έναν από τους ευεργέτες της πόλης.
Γιατί όπως ήταν φυσιολογικό στην μεταεμφυλιακή Ελλάδα να ανακηρύσσεται η CIA ως ευεργέτης ενός πολιτιστικού συλλόγου στη Μακεδονία, έτσι είναι απόλυτα φυσιολογικό να συμβεί και αυτό σήμερα στα Γιάννενα του Μωυσή Ελισάφ, με τον Τζορτζ Σόρος, που ως διαχειριστής κερδοσκοπικών κεφαλαίων ενός αδίστακτου παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την οικονομική υποδούλωση της χώρας…
