Παναγιώτης Τζανετής
Ο ιατρός του Αλή Πασά και Πρωθυπουργός του Όθωνα, ο Ιωάννης Κωλέττης του Γαλλικού κόμματος, κάπως ειρωνικά για κάθε δυσάρεστο νεωτερισμό ή καινοτομία του, χρησιμοποιούσε την φράση «συμβαίνουν και εις Παρισίους», παραπέμποντας στο υπόδειγμα του θεωρουμένου ως του πιο πολιτισμένου, τότε, μέρους του κόσμου.
Λέγεται ότι στο Παρισινό υπόδειγμα χρωστάμε και την ομολογουμένως έγκαιρη πολιτική αντίδραση του Μαρτίου. Η επιλογή Μακρόν δικαιώθηκε απολύτως, δεδομένου ότι η έγκαιρη εφαρμογή αποδείχθηκε πολύ πιο αποτελεσματική, σε σύγκριση με την εφαρμογή παρομοίων μέτρων αλλού που εμφάνισαν όμως πολύ μικρότερη απόδοση λόγω ετεροχρονισμού.Αν αυτό είναι βάσιμο, όχι μόνο στο πολιτικό παρελθόν αλλά και στο παρόν, τότε αποκτά κάποια βαρύτητα το γεγονός ότι ο Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε ότι θα υπάρξουν νέα περιοριστικά μέτρα στη Γαλλία, καθώς η χώρα κατέγραψε ένα νέο υψηλό όλων των εποχών, όπως δηλαδή κι εδώ. Στο πολύ επιβαρυμένο Μπου ντι Ρον της Προβηγκίας εκβάλλει ο Ροδανός αλλά μια χαρά ταιριάζουν όλα αυτά και στην εκβολή του Κηφισού. «Είναι αρκετές εβδομάδες τώρα που ο ιός κυκλοφορεί γρήγορα», πρόσθεσε ο αποφασιστικός Γάλλος.
Έτσι, μετά την γειτονική Μασσαλία αλλά και τη Γουαδελούπη πριν από 10 ημέρες, τέθηκαν πλέον σε ισχύ νέα περιοριστικά μέτρα και στο Παρίσι συν τα πλησιέστερα προάστιά του Πιθανολογείται ισχυρά, επίσης, και η άμεση ένταξη νέων πόλεων σε «κατάσταση μέγιστου συναγερμού»..
Το προεδρικό πολίτευμα της χώρας αυτής, με τις ναπολεόντειες νότες που προσθέτουν οι κατά καιρούς ισχυροί ηγέτες της, φαίνεται να ασκεί γοητεία στον Έλληνα Πρωθυπουργό. Ωστόσο, η δική του σκληρή πραγματικότητα είναι η παρωδία του επιτελικού του κράτους όπως αποκαλύπτεται χαρακτηριστικά στην περίπτωση της πανδημίας. Είναι ολοφάνερο ότι το Υπουργείο Υγείας, στο σαφώς χειρότερο δεύτερο κύμα, μάχεται μόνο του.
Χθες, ο κ Κικίλιας επέλεξε ένα από τα πιο φορτωμένα σημεία (Περιστέρι) για να εξαγγείλει την αποκέντρωση της αρχικής αντιμετώπισης και διάγνωσης της covid 19 στα Κέντρα Υγείας και τις δομές της Πρωτοβάθμιας (ΠΦΥ), κινούμενος σε ορθή κατεύθυνση. Ελπίζω ότι θα ακολουθήσει σύντομα η εμπλοκή των στρατιωτικών νοσοκομείων, η ενεργοποίηση ανενεργών υποδομών (πχ νέο νοσοκομείο Χαλκίδας) για μετατροπή σε ειδικά κέντρα νοσηλείας και η άρση της σκανδαλώδους εξαίρεσης του ιδιωτικού τομέα. Τι γίνεται όμως την ίδια στιγμή στα γειτονικά υπουργικά φέουδα;
Κάποιος συνεχίζει να παίζει αμέριμνος αυτοκινητάκια, άλλος παλεύει για την διεύρυνση των ωραρίων της εστίασης αντί για την επιβολή διατίμησης στα τεστ και ο Υπουργός του σκόιλ ελικίκου εποπτεύει «αυστηρά» τους χώρους εργασίας, η δε υφυπουργός του τα γηροκομεία. Μην ψάχνετε τον αδύναμο κρίκο, υπάρχει σαφές κεντρικό έλλειμμα ηγεσίας. Εκεί όμως που η υπόθεση θυμίζει πλέον το «ανατολικό ζήτημα» της πανδημίας, είναι το Υπουργείο Παιδείας.
Θυμίζω ότι οι διασωληνώσεις έχουν φθάσει ήδη στο πανελλήνιο ρεκόρ της 5ης Απριλίου με δύο όμως βασικές διαφορές. Αυτή την φορά κανένα λοκντάουν δεν έχει προηγηθεί οπότε το τσουνάμι προφανώς θα μεγαλώσει και δεν θα πέσει με τρόπο μαγικό Και η δεύτερη διαφορά είναι ότι σχεδόν το 90% βρίσκονται στο λεκανοπέδιο, οπότε πάνω από τις μισές διαθέσιμες υποδομές παραμένουν κενές. Τόσοι στατιστικολόγοι των δημοσκοπήσεων, όλο και κάποιος θα είπε στην κυβέρνηση το προφανές.
Στο Υπουργείο Παιδείας η μάχη δίνεται εναντίον υποκινούμενων από την αριστερά μαθητών και υποκινούμενων από την δεξιά καθηγητών, οπότε δεν περισσεύει σφρίγος για την μάχη εναντίον της νόσου. Το επιχείρημα ότι δεν προλαβαίνουμε με τις αίθουσες είναι γελοίο. Δηλαδή αν προλαβαίναμε θα χτίζαμε διπλό αριθμό αιθουσών που θα τις κλείναμε όταν πέρναγε η πανδημία;
Ας είναι καλά ο Ανδρέας Παπανδρέου, η χώρα απέκτησε στο τέλος του 20ου αιώνα ικανό αριθμό σύγχρονων εκπαιδευτηρίων. Η επιστροφή λόγω εκτάκτων αναγκών στην κανονικότητα της δεξιάς, την καλούμενη και «διπλοβάρδια» δεν είναι ιδανική. Οι μαθητές του απογευματινού κύκλου συχνά ήταν ναρκωμένοι τις πρώτες μεταγευματικές ώρες ή γλαρωμένοι τις τελευταίες χειμερινές, με το σκοτάδι Αυτό όμως που το άντεξε το έθνος επί δεκαετίες θα μπορούσε να το αντέξει κατ’ εξαίρεση για μερικούς μήνες στην Αθήνα, όπου υπάρχει το πρόβλημα.
Η αληθινή δυσκολία είναι οι προσλήψεις. Η νεοφιλελεύθερη ψυχή τους δεν αντέχει προσλήψεις για υγεία και παιδεία, όπως εξάλλου συμβαίνει και στις ΜΕΘ. Έτσι και εκεί, επιμένουν να διαφημίζουν τις πρόθυμες δωρεές εξοπλισμού, αξίας περίπου 45.000 Ε ανά κλίνη ΜΕΘ, πράγμα που ισοδυναμεί με μισθολογικό κόστος λιγότερο από τετράμηνο!
Οιαδήποτε όμως μορφή εκπαίδευσης, ακόμη και η τηλεκπαίδευση, προϋποθέτει προσλήψεις. Ένα υπουργείο που δεν επέλυσε το θέμα του καθαρισμού στα σχολεία, που έχει ακόμη 8.000 κενά αναπληρωτών υποτίθεται ότι αδυνατεί να διαχειριστεί το πρόβλημα των χώρων, το 2020, στην Αθήνα Στην πόλη της Ακαδημίας, του Περιπάτου, της Στοάς άντε και του πιθαριού του Διογένη, η πολλά υποσχόμενη υπουργός περιμένει άβουλη και δύσκαμπτη
Αν είχε εγκαίρως υιοθετήσει την διπλοβάρδια ως λύση για όσα σχολεία της Αθήνας χρειάζεται, τώρα θα συζητούσε για άλλα πιο πολύπλοκα θέματα όπως τους πιο ηλικιωμένους εκπαιδευτικούς, το ότι σε κάθε τάξη μπαίνουν ακόμη εννέα διαφορετικοί διδάσκοντες, ότι υπάρχουν εκπαιδευτικοί που περιφέρονται σε τρία και τέσσερα σχολεία για να συμπληρώσουν τις ώρες τους, την διοργάνωση τηλεκπαίδευσης με την προμήθεια των αναγκαίων μέσων για όλους και χωρίς υστεροβουλίες αστυνόμευσης κά
Η κα Αθηνά Λινού συχνά αναφέρεται στο παράδειγμα κάποιων αμερικανικών σχολείων, που προκειμένου να δημιουργήσουν περιβάλλον απομονωμένης φουσκάλας, βάζουν στην ίδια τάξη τα παιδιά μιας οικογένειας που φοιτούν στο ίδιο σχολείο αλλά σε διαφορετική τάξη, ως αν επρόκειτο για μονοθέσιο.
Αναφέρω, σε όσα σχολεία της Αθήνας χρειάζονται επιπλέον χώρους, γιατί ο συνδυασμός υπογεννητικότητας και διαθέσιμων πλέον υποδομών, επιτρέπει σε πολλά σχολεία την διχοτόμηση και χωρίς διπλοβάρδια. Ένα πράγμα δεν μπορεί να παρακαμφθεί, η έλλειψη εκπαιδευτικών. Εκτός της περίπτωσης να προταχθεί το δεύτερο μισό του υπουργικού τίτλου και γίνουν θαύματα.
Πέραν της αναστάτωσης που θα φέρει μια τέτοια λύση στον κο Σταϊκούρα, θα επιφέρει κάποια αναστάτωση και στα ωράρια των διδασκόντων ή στον αριθμό ωρών που θα πρέπει να περνούν οι εκπαιδευτικοί στην αίθουσα. Επίσης θα επιφέρει μια αναστάτωση στις οικογένειες με την φύλαξη των μικρότερων παιδιών, όταν αυτά θα πηγαίνουν σχολείο σε απογευματινή βάρδια (δεδομένου των περιορισμών της παραδοσιακής λύσης του παππού και της γιαγιάς) Για όλα αυτά υπάρχουν λύσεις, αν κάποιος συμπεριφερθεί με τον αρμόζοντα τρόπο σε κατάσταση ανάγκης και καλέσει σε ομοψυχία αντί για την αλληλο-δαιμονοποίηση.( Στην Ισπανία, η κυβέρνηση των Σοσιαλιστο-Μαδουρο-Podemos επιδοτεί τους γονείς που υποχρεώνονται να μείνουν στο σπίτι για τη φύλαξη των παιδιών).
Αυτός ο «κάποιος» δεν μπορεί να είναι κάποιος από το παρών υπουργικό συμβούλιο και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να είναι η κα Κεραμέως.
