Παναγιώτης Τζανετής
Τις τελευταίες δύο εβδομάδες όλα εκτινάχτηκαν σε πρωτοφανή ύψη (κρούσματα, θάνατοι, αριθμός διασωληνωμένων). Ιδιαίτερα οι νοσηλευόμενοι στις ΜΕΘ αυξήθηκαν κατά 200% με αποτέλεσμα να έχουμε αγγίξει σχεδόν την οροφή της αντοχής του έκτακτου συστήματος COVID19-υγείας. Πρόκειται για τη γνωστή έκτακτη υποδομή που ετοιμάστηκε κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, δίπλα στο κανονικό σύστημα υγείας που λειτουργεί σαν καλό ελβετικό ρολόι, όπως πάντοτε.
Ακόμη λοιπόν και αν αυτό το νέο ‘σύστημα’ COVID19-υγείας βρίσκεται πλέον στα όρια της αντοχής του, διαθέτουμε πάντα το άλλο ‘’σύστημα’’, το μη-COVID19, που θα χρησιμεύσει ως πολύτιμη εφεδρεία την ύστατη ώρα. Στο σκάκι αυτό λέγεται Ναπολεόντειο στρατήγημα.
Αν σας φαίνεται τερατώδες το ψεύδος, παρακαλώ να παραμείνετε ψύχραιμοι. Μην ξεχνάτε ότι αυτό είναι το επίσημο αφήγημα που εδώ και καιρό μας ταΐζει η κυβέρνηση σε συνεργασία πάντοτε με τα φιλαλήθη μέσα ενημέρωσης. Λένε, βέβαια, ότι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Μπορεί κανείς να κοροϊδεύει λίγους για πολύ η πολλούς για λίγο. Δεν είναι εύκολο όμως να εξαπατά κανείς όλους για πάντα, ακόμα και αν έχει όλα τα μέσα στην υπηρεσία του.
Δυστυχώς, ήρθε η ώρα της αλήθειας και η γύμνια είναι πασιφανής. Παρά την «θωράκιση» της Βόρειας Ελλάδας με πλήθος κλινών ΜΕΘ, η Θεσσαλονίκη πλησιάζει ανατριχιαστικά στο Μπέργκαμο, δηλώνουν πλέον τα πιο πιστά φερέφωνα της κυβέρνησης, όπως ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου. Θέλει αληθινό σθένος να μετρήσει κανείς το πόσες κλίνες υπάρχουν αυτή την ώρα για να καλύψουν ένα τροχαίο, ένα επιπλεγμένο χειρουργείο, μία λοίμωξη σε έναν ανοσοκατασταλμένο ασθενή. Βέβαια για να είμαστε δίκαιοι πώς να προκύψει ένα επιπλεγμένο χειρουργείο, όταν δεν γίνονται χειρουργεία;
Στα μέσα ενημέρωσης δημοσιοποιήθηκε η πληροφορία ότι οι κλίνες ΜΕΘ στην Αττική έχουν καλυφθεί σε μεγάλο ποσοστό αλλά έχουμε ακόμα αρκετές τέτοιες COVID19 προς διάθεση. Μονίμως ο λογαριασμός δεν βγαίνει, λένε όλοι οι ιατροί, αφού εκεί που εργάζονται διαπιστώνουν ότι υπάρχει μόνο μια κενή κλίνη, στο άλλο μεγάλο νοσοκομείο της εφημερίας να έχει δύο, στο τρίτο καμία κλπ.
Μα τότε σε ποια νοσοκομεία βρίσκονται αυτές οι διαθέσιμες κλίνες COVID19; Πόσες από αυτές πρόκειται να διατεθούν σε περιστατικά από το Βορρά που άρχισαν ΗΔΗ να καταφθάνουν; Πόσο πλεονεκτεί στα αλήθεια η Αθήνα; Στην Κρήτη όπου η μετεωρολογική επιδείνωση έρχεται συνήθως εκ δυσμών επικρατεί η έκφραση για κάποιο κακό που θα ρθή και σε μας: «Άκου χτύπους (βροντές) στα Χανιά, δέξου τους κι επά κοντά …»
Καλό θα ήταν πάντως να μην χρειαστεί κάποιος κρίσιμη ιατρική βοήθεια στην τρέχουσα περίοδο ούτε και στο χρονικό διάστημα των λίγων μηνών που θα ακολουθήσουν, γιατί ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος. Όχι όμως για πολύ, υπομονή μόνο λίγους μήνες και μετά «θα τα βρει η υπηρεσία» …
Έχει φροντίσει και θα έχουμε το εμβόλιο! Για ποιο λόγο τότε να φτιάχναμε μονάδες, όπως αναρωτήθηκε ρητορικά και ο κ Πέτσας, γιατί να αγοράζαμε λεωφορεία, γιατί να κλείναμε δημοτικά και νηπιαγωγεία, γιατί να πληρώναμε μισθούς και να επιβαρύνουμε την ανθηρή οικονομία μας; Μάλλον το ήξεραν οι Ευρωπαίοι πουρκουάδες, ότι θα ήταν έτοιμο το εμβόλιο. Άσε που έχει φροντίσει να μας φυλάξει πολλά εμβόλια, το καρντάσι ο Θεσσαλονικιός manager της εταιρείας Pfizer! Το αφελές αφήγημα θα μπορούσε να παίζεται κατ’ επανάληψη υπό τους ήχους του Νικολόπουλου «Άντε κάντε όλοι στη μπάντα» … βγήκε το εμβόλιο. Είναι δυνατόν να είναι τόσο κωμικοτραγικά τα πράγματα στην πολιτική ζωή και την ενημέρωση, τέτοιες ώρες;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η παρασκευή ενός αποτελεσματικού εμβολίου θα αποτελέσει την οριστική και ιδανική λύση για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης. Είναι πολλά υποσχόμενη η ανακοίνωση της Pfizer, ωστόσο ακόμη δεν έχει υπάρξει καν ανακοίνωση σε επιστημονικό περιοδικό!
Είναι προφανές ότι η ανθρώπινη ζωή είναι υπεράνω απόψεων, ιδεοληψιών, εμμονών, και μικροκομματικών συμφερόντων και η λύση του προβλήματος θα είναι λύση για όλους. Είναι άλλο τόσο προφανές είναι ότι τώρα επιχειρείται η πολιτική προεξόφληση του εμβολίου. Θα ήταν τραγικό, αν αποδειχθεί ότι οι κυβερνώντες πιστεύουν την προπαγάνδα τους και εφησυχάζουν.
Το εμβόλιο λοιπόν απέχει πολύ ενώ η επόμενη φάση του δράματος είναι προ των πυλών και θα είναι η χαριστική βολή στο ετοιμοθάνατο σύστημα υγείας. Η τελική κατάρρευση θα επέλθει εκ των έσω, με την διασπορά του ιού στους εργαζόμενους στον χώρο της υγείας και στους μη-COVID νοσηλευόμενους. Και αυτές τις απώλειες δεν θα τις καταγράψει κανείς ΕΟΔΥ.
Για αυτό αντί να ψάχνουμε εντελώς άκαιρα το άλλοθι του εμβολίου τώρα πρέπει να ληφθούν αυστηρά μέτρα παρόμοια με αυτά που λήφθηκαν στο Α’ κύμα της επιδημίας. Είναι η τελευταία ευκαιρία για να προληφθούν τα χειρότερα! Ας αφήσουμε τις διαπιστώσεις και τις περιγραφές στους Επιμηθείς παράγοντες της ΝΔ που ο ένας μετά τον άλλον παίρνουν τις αποστάσεις τους.
Είναι περιττό να επαναλάβω την απόλυτη συμφωνία μου με την πρόταση του κ Τσίπρα για πολιτική και υπουργό κοινής αποδοχής. Αν η σημερινή συζήτηση στην Βουλή αναλωθεί σε ωραιοποιήσεις vs. αποκαλύψεις, σε καθησυχασμούς vs. αφυπνίσεις κοκ θα είναι σε αγαστή συμφωνία με την ευτελή δημοσκοπική και δημοσιογραφική πραγματικότητα. Σε μια τέτοια περίπτωση απλώς θα έχει συγγράψει τον επίλογο ενός προαναγγελθέντος θανάτου (του ΕΣΥ).
ΚΟΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Ο σημαντικότερος παράγοντας για την επιτυχή αντιμετώπιση της πανδημίας είναι η τόλμη και το θάρρος! Τα οποία όντως επιστράτευσε ο κ. Μητσοτάκης, όταν έκλεισε τη χώρα τον Μάρτιο με μόλις 100 ενεργά κρούσματα και πρόλαβε τη διασπορά του ιού. Η πολιτική ενότητα φαίνεται ότι είναι τώρα το αναγκαίο ισχυρό θεμέλιο μιας τέτοιας αποφασιστικής και αντιδημοφιλούς στάσης, χωρίς να υπάρχει πια η πολυτέλεια άλλων δισταγμών. Η σκυτάλη έχει περάσει στα χέρια του αρχηγού της Αντιπολίτευσης και της διέξοδης πρότασης του.
ΚΟΙΝΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Το θέμα του προσώπου κοινής αποδοχής είναι λεπτό! Δεν δηλώνει αυτόματη αποδοκιμασία του προηγουμένου. Εξάλλου, αν ήταν εκεί το πρόβλημα η λύση θα ήταν ένας απλός ανασχηματισμός κι όχι η υποστήριξη προσώπου κοινής αποδοχής. Κι ο τελευταίος που θα ενδιαφερόταν για κάτι τέτοιες υποδείξεις είναι η Αντιπολίτευση.
Η ανάγκη ευρύτατης νομιμοποίησης και ισχύος σε όποιον αναλάβει να εφαρμόσει μια κοινής αποδοχής πολιτική είναι απαραίτητη, όπως απέδειξαν τα γεγονότα. Ο ένοικος της Αριστοτέλους πρέπει να μπορεί να καταπαύσει άμεσα την ασυνεννοησία όπου κάθε Υπουργείο έχει την δική του ατζέντα και πολλές φορές σε ευθεία αντίθεση με τις ανάγκες της υγειονομικής πολιτικής. Αν ήταν να προβεί κανείς σε ευκαιριακές αξιολογικές κρίσεις υπουργών, εξασφαλίζοντας στον κ Μητσοτάκη έναν αποδιοπομπαίο τράγο, θα επέλεγε κάποιον από όλους αυτούς που προκάλεσαν από τον τομέα τους προφανή επιδημιολογική βλάβη και τινές επιμένουν ακόμη να προκαλούν.
ΠΑΓΩΜΑ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΚΩΝ ‘ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ: Ο τρίτος όρος της πρότασης για το πάγωμα των διαφόρων σχεδίων αξιοποίησης της αναμπουμπούλας (πχ πτωχευτικός κώδικας) λέει το αυτονόητο, που έτσι κι αλλιώς θα το επιβάλει ο οδοστρωτήρας της πανδημίας.Η λύση λοιπόν αυτή σημαίνει μια έμπρακτη και πλήρη αλλαγή προτεραιοτήτων υπέρ της δημόσιας υγείας, τόσο θετικά όσο και αρνητικά, καθώς και την ανάδειξη ενός προσώπου με τόσο ισχυρή εξουσιοδότηση ώστε να μπορεί να επιβάλει τα αναγκαία μέτρα, μέχρι την έλευση του εμβολίου. Σε αντίθετη περίπτωση, φοβάμαι ότι ο θάνατος του συστήματος θα είναι αναπόφευκτος και θα μας έχει απομείνει το εμβόλιο – άλλοθι της ανεπάρκειας.
