Του Αλ. Αυλωνίτη
«Μπλόκο» στην καταβολή του επιδόματος των 176 ευρώ βάζει το Συμβούλιο της Επικρατείας, αμφισβητώντας τη μέχρι τώρα ευνοϊκή για τους δημοσίους υπαλλήλους νομολογία του Αρείου Πάγου κι ενώ βρίσκονται σε εκκρεμότητα χιλιάδες παρόμοιες δίκες, στις οποίες περισσότεροι από 250.000 υπάλληλοι διεκδικούν αναδρομικά κονδύλια που ξεπερνούν το 1,7 δισ. ευρώ!
Αναγνωρίζοντας τις ευρύτερες επιπτώσεις που εμφανίζει η όλη υπόθεση και ανατρέποντας ευνοϊκή για τους εργαζόμενους απόφαση του διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης (1342/09), το Στ΄ τμήμα του ΣτΕ σε μείζονα σύνθεση, δέχθηκε ότι εσφαλμένα χορηγήθηκε το επίμαχο επίδομα σε 25 δικαστικούς υπαλλήλους της συμπρωτεύουσας (4.300 ευρώ στον καθένα νομιμοτόκως) γιατί δεν το δικαιούνται και δεν υπήρξε καμία άνιση και δυσμενής μεταχείριση σε βάρους τους.
Επιπλέον το Στ΄ τμήμα ξεπερνώντας και τη νομολογία του ΑΠ ότι δηλαδή η επίμαχη παροχή των 176 ευρώ απέκτησε χαρακτήρα γενικής μισθολογικής προσαύξησης των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων (ανεξαρτήτως από τυχόν καταβαλλόμενες σ’ αυτούς πρόσθετες παροχές) αποφάσισε να παραπέμψει την υπόθεση στην Ολομέλεια, λόγω της μείζονος σπουδαιότητας του θέματος για το κατά πόσον υπάρχει παραβίαση της συνταγματικής αρχής της ισότητας, ενόψει και της αντίθετης κρίσης του Αρείου Πάγου.
Αν η Ολομέλεια του ΣτΕ υιοθετήσει την ομόφωνη απόφαση του Στ΄ τμήματος, τότε (λόγω της σύγκρουσης της νομολογίας) τη λύση θα κληθεί να δώσει το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, με «πάγωμα» προφανώς των χιλιάδων εκκρεμών δικών, μέχρι να βγει η απόφασή του που έχει «ισχύ νόμου».
ΑνατροπέςΗ απόφαση του ΣτΕ (792/12) μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλες ανατροπές, καθώς δέχεται ότι η επέκταση του επιδόματος σε άλλες κατηγορίες υπαλλήλων (έχει ήδη καταβληθεί σε πάρα πολλούς με 60 υπουργικές αποφάσεις) δεν είναι υποχρεωτική, αλλά ανήκει στη διακριτική ευχέρεια των αρμοδίων υπουργών, αφού συνεκτιμήσουν προφανώς τις δημοσιονομικές δυνατότητες του κρατικού προϋπολογισμού.
Έτσι, δεν υποχρεώνεται το Δημόσιο να καταβάλει το επίδομα σε υπαλλήλους του Δημοσίου, των ΟΤΑ, των ΝΠΔΔ, στους οποίους καταβάλλονται οποιεσδήποτε πρόσθετες μισθολογικές παροχές που ξεπερνούν τα 176 ευρώ, όπως συμβαίνει με τους δικαστικούς υπαλλήλους. Στην απόφαση επισημαίνεται ότι, αν η μισθολογική παροχή επεκτάθηκε παρανόμως με υπουργικές αποφάσεις και σε άλλες κατηγορίες υπαλλήλων μολονότι δεν πληρούσαν τις ίδιες προϋποθέσεις, δεν μπορεί με επίκληση της αρχής της ισότητας να δοθεί και σε άλλους. Γιατί «δεν νοείται ισότητα στην παρανομία», ούτε μπορεί να γίνει δεκτό ότι το Σύνταγμα παρέχει τη δυνατότητα στη διοίκηση να παραβιάζει συστηματικά το νόμο, εκδίδοντας υπουργικές αποφάσεις που, εφαρμόζοντας την αρχή της ισότητας, αναγνωρίζουν τελικά μια παράνομη διοικητική πρακτική ως πηγή κανόνων δικαίου?
Οι εκκρεμείς δίκες
Το Δημόσιο έπεισε το Στ΄ τμήμα υπό τον αντιπρόεδρο Δ. Πετρούλια να εκδικάσει την υπόθεση (παρ’ όλο που η διεκδίκηση καθενός είναι μικρότερη του «πλαφόν» των 40.000 ευρώ για το ΣτΕ) λόγω των ευρύτερων δημοσιονομικών επιπτώσεων που συνεπάγεται η επίλυση της υπόθεσης, παρουσιάζοντας στοιχεία για εκκρεμείς 28.888 ατομικές αγωγές και άλλες 107.312 ομαδικές αγωγές. Έτσι, με την ηπιότερη εκδοχή ότι σε κάθε ομαδική αγωγή συμμετέχουν δύο υπάλληλοι κατέληξε ότι τουλάχιστον 243.512 υπάλληλοι (στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότεροι) διεκδικούν δικαστικά από την επίμαχη παροχή, τουλάχιστον 1,7 δισ. ευρώ.
Το Δημόσιο γνωστοποίησε αγωγές υπαλλήλων πολλών υπουργείων (Οικονομίας, Εσωτερικών, Εργασίας, Άμυνας, κ.λπ.), αστυνομικών, υπαλλήλων ΕΥΠ, νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων, εκπαιδευτικών, δικαστικών υπαλλήλων, κ.λπ.
Ημερησία
