Μόνο οι χωριανοί του ήξεραν πως ο Βαγγέλας παρουσιαζόταν μεν θρήσκος αλλά οι παγανιστικές επιρροές ήταν έντονες πάνω του. Ήταν θα μπορούσε να πει κανείς κάτι σαν τον Άγγελο Σικελιανό, στο πιο ναίφ. Είχε επισκεφθεί λοιπόν από βραδύς το μαντείο και τώρα έφερνε στον μεγάλο ηγέτη, τον πιο χονδρό εκ των χονδροβαγγελάδων, εκτός από πίττες & γιαννιώτικο μπακλαβά και ένα χρησμό λούκουμο, σχεδόν σενάριο από διαφημιστή. Φθάνοντας στο γραφείο – bibliotheque style του χονδρού, απαραίτητο για να θυμίζει στους χαχόλους ότι έχουν να κάνουν με πανεπιστημιακό, έναν διαπρεπή νομομαθή που χάριν τους κάνει και ανακατεύεται με την αγοραία πολιτική, σκούπισε τα πόδια του και μπήκε με άνεση. Ο Βαγγέλας δεν μάσαγε από αυτά, γνώριζε ότι περισσότερο σεβόταν αυτός τους ορνιθώνες που τον ανέδειξαν από ότι ο Ευάγγελος τις τηβέννους. Αυτά ήταν ωστόσο χρειαζούμενα για το φιλοθεάμον κοινό.
Ιδού λοιπόν η ιερά οδηγία:
 |
Αν ημουν ο ΒΑΓΓΕΛΑΣ στο πλάι του …
Όταν ο Βαγγέλας του Ευαγγέλου έφθασε στην Ιπποκράτους και πριν διαβεί την θύρα είπε να σφάξει ένα κόκκορα για να στεριώσουν τα θεμέλια του νέου κόμματος. Κάτι τσιριδούλες από φιλόζωες γκομενίτσες του ΓΑΠ, που περίμεναν υπομονετικά να υποβάλουν τα σέβη τους στον νέο ηγεμόνα, προκάλεσαν απλώς τον καγχασμό του τέως Γ΄αντιπροέδρου. Το κακό ήταν που ο κόκκορας μισοσφαγμένος βάλθηκε να τρέχει προς την Ακαδημίας, με τα αίματα να πιτσιλάνε τους περαστικούς, και χάθηκε στην στροφή Ακαδημίας & Ιπποκράτους προς τα κάτω, εκεί που είναι τα γραφεία της ΔΗΜΑΡ. Τότε οι γκομενίτσες, οι εναπομείνασες, αφού αναγνώρισαν επιτέλους τον Βαγγέλα του Ευαγγέλου προσέτρεξαν πλησίον του, οπότε αυτός θεωρώντας ότι θα τον ζάλιζαν με την αποτυχημένη θυσία του κόκκορα έσπευσε να τις αποπάρει πως άσχετες ούσες δεν γνωρίζουν ένα έθιμο πανάρχαιο και πως αυτός είναι μεν αφοσιωμένος εκσυγχρονιστής αλλά και ένα κόλλημα με τις εθνικολαικές παραδόσεις, το έχει! Αυτές όμως χαρίεσσες του εξήγησαν ασμένως ότι έσπευσαν κοντά του με άδολη χαρά γιατί θα γνώριζαν επιτέλους έναν αρρενωπό σοσιαλιστή, μετά από τόσους ντιντήδες της προηγουμένης περιόδου. Καμία δηλαδή διάθεση κριτικής ούτε περί βαρβαρότητας ούτε περί σοσιαλισμού!
Όταν ο Βαγγέλας του Ευαγγέλου έφθασε στην Ιπποκράτους και πριν διαβεί την θύρα είπε να σφάξει ένα κόκκορα για να στεριώσουν τα θεμέλια του νέου κόμματος. Κάτι τσιριδούλες από φιλόζωες γκομενίτσες του ΓΑΠ, που περίμεναν υπομονετικά να υποβάλουν τα σέβη τους στον νέο ηγεμόνα, προκάλεσαν απλώς τον καγχασμό του τέως Γ΄αντιπροέδρου. Το κακό ήταν που ο κόκκορας μισοσφαγμένος βάλθηκε να τρέχει προς την Ακαδημίας, με τα αίματα να πιτσιλάνε τους περαστικούς, και χάθηκε στην στροφή Ακαδημίας & Ιπποκράτους προς τα κάτω, εκεί που είναι τα γραφεία της ΔΗΜΑΡ. Τότε οι γκομενίτσες, οι εναπομείνασες, αφού αναγνώρισαν επιτέλους τον Βαγγέλα του Ευαγγέλου προσέτρεξαν πλησίον του, οπότε αυτός θεωρώντας ότι θα τον ζάλιζαν με την αποτυχημένη θυσία του κόκκορα έσπευσε να τις αποπάρει πως άσχετες ούσες δεν γνωρίζουν ένα έθιμο πανάρχαιο και πως αυτός είναι μεν αφοσιωμένος εκσυγχρονιστής αλλά και ένα κόλλημα με τις εθνικολαικές παραδόσεις, το έχει! Αυτές όμως χαρίεσσες του εξήγησαν ασμένως ότι έσπευσαν κοντά του με άδολη χαρά γιατί θα γνώριζαν επιτέλους έναν αρρενωπό σοσιαλιστή, μετά από τόσους ντιντήδες της προηγουμένης περιόδου. Καμία δηλαδή διάθεση κριτικής ούτε περί βαρβαρότητας ούτε περί σοσιαλισμού!
Μόνο οι χωριανοί του ήξεραν πως ο Βαγγέλας παρουσιαζόταν μεν θρήσκος αλλά οι παγανιστικές επιρροές ήταν έντονες πάνω του. Ήταν θα μπορούσε να πει κανείς κάτι σαν τον Άγγελο Σικελιανό, στο πιο ναίφ. Είχε επισκεφθεί λοιπόν από βραδύς το μαντείο και τώρα έφερνε στον μεγάλο ηγέτη, τον πιο χονδρό εκ των χονδροβαγγελάδων, εκτός από πίττες & γιαννιώτικο μπακλαβά και ένα χρησμό λούκουμο, σχεδόν σενάριο από διαφημιστή. Φθάνοντας στο γραφείο – bibliotheque style του χονδρού, απαραίτητο για να θυμίζει στους χαχόλους ότι έχουν να κάνουν με πανεπιστημιακό, έναν διαπρεπή νομομαθή που χάριν τους κάνει και ανακατεύεται με την αγοραία πολιτική, σκούπισε τα πόδια του και μπήκε με άνεση. Ο Βαγγέλας δεν μάσαγε από αυτά, γνώριζε ότι περισσότερο σεβόταν αυτός τους ορνιθώνες που τον ανέδειξαν από ότι ο Ευάγγελος τις τηβέννους. Αυτά ήταν ωστόσο χρειαζούμενα για το φιλοθεάμον κοινό.
Άπλωσε λοιπόν μπροστά του πρώτα τις πίττες, που ο χονδρός τις κατάπινε σχεδόν αμάσητες γεμίζοντας το χαλί με ψίχουλα, κι αμέσως μετά του άνοιξε και τα σιροπιαστά. Ο ηγέτης με τα δάκτυλα του λαδωμένα και τα σιρόπια ακόμη στα μαγουλάκια του έπιασε να διαβάζει τον ιερό χρησμό.
Ιδού λοιπόν η ιερά οδηγία:
[προτεινόμενη μουσική υπόκρουση Συννεφιασμένη Κυριακή]
ΠΡΟΛΟΓΟΣ:
νέφη βαριά προκαλεί η δικαιολογημένη συσσώρευση οργής + η απογοήτευση από την έλλειψη πολιτικής ειλικρίνειας. Οπότε κακιωμένοι οι ψηφοφόροι εμφανίζονται αποφασισμένοι για …όλα = αβεβαιότητα & απειλή χάους. [Αχ, ένας Θεός ξέρει τι θα δούμε ]
ΘΡΗΝΟΣ του ΧΟΡΟΥ: όλες οι πολιτικές ηγεσίες είναι πια αδύναμες [ψάλλεται στο ρυθμό του «όλοι μαζί τα φάγαμε»].
ΘΕΜΑ:
Γέρων: Τα δύο μεγάλα κόμματα, τα μελλοθάνατα, παραδόξως πλακώνονται ωσάν να είχαν όλη τη ζωή μπροστά τους, ωιμε!
Γραία: Τι εμμονές! Να φταίει άραγε η ισοπεδωτική αυτοδυναμομανία Σαμαρά.;
Γέρων: Δες που προσπαθούν ακόμη να κλείσουν ανεύθυνα το… μάτι σε διάφορες κατηγορίες όπως τους πολύτεκνους, Τουλάχιστον οι άλλοι το κλείνανε… σε όλους μας αδιακρίτως.
Γραία : Αυτό το παιδί ο Αντώνης νομίζω ότι χάνει μια μοναδική ευκαιρία να μιλήσει με ειλικρίνεια
Γέρων: Ναι γιατί ο άλλος ο χονδρός δείχνει τώρα πια μεστός & ώριμος όσο ποτέ. Δείχνει και μια μειλιχιότητα και προσήνεια που του τη δίνει ίσως η βαθιά πλέον γνώση των πραγμάτων…
Γραία: Πράγματι, κοίτα τον πως μελετά προσεκτικά τα χαρτιά του πριν μιλήσει ίσως γιατί πάνω από όλα θέλει να είναι σοβαρός, τίμιος & ειλικρινής με τον λαό. Όχι σαν τον προηγούμενο τον φαύλο…
ΘΡΗΝΟΣ του ΧΟΡΟΥ: Και τότε ο λαός αίφνης εγείρεται και συγκινητικά ανταποκρίνεται στην υπευθυνότητα ψάλλοντας: – Βενιζέλε, ελπίδα μας, πήδα μας, πήδα μας
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Επειδή παρ’ όλες αυτές τις μαλακίες σίγουρα θα την φάτε στον κώλο, κάνετε και μια πρόβα των μετεκλογικών σας δικαιολογιών:
v Λοιπόν, κρίμα που δεν προλάβαμε και έτσι συντριφτήκαμε εκλογικά Ακόμη ένα μήνα αν είχε ο νέος μας ηγέτης…
[εδώ πέφτει αυθόρμητα το γνωστό σύνθημα: Άλλαξε τα όλα! ].
v Δεν είναι τόσο που δεν προλάβαμε να αποβάλλουμε τις πολιτικές του φαύλου ΓΑΠ, όσο που θα έπρεπε να είχαμε εγκαίρως ξεφορτωθεί τα δικά του πρόσωπα
[ το πιο σίγουρο κυνήγι ήταν ανέκαθεν αυτό του αποδιοπομπαίου τράγου].
v Τα έλεγε ο Ανδρέας ο λιγνός για τις επιστροφές διαγραμμένων που κακώς επέτρεψε ο μεγαλόψυχος χονδρός, τα φωνάζανε και άλλοι για τον παλιο Ραγκούση & τον Παπακων/νου…
(ο λαός θέλει αίμα στην Αρένα)
v Τέλος πάντων, σε κάθε περίπτωση όλοι ξέρουν ποιος έφταιγε για την ήττα και την νίκη των ανευθύνων. Οπότε όταν θα καταστραφεί το σύμπαν (με σάς είτε χωρίς εσάς) πάλι όλοι θα ξέρουν ποιος αποτελεί την μοναδική εφεδρεία της πατρίδας
Όπερ Έδει Δείξαι
– 
Και πόσα πλήρωσες βρε αχαίρευτε γι’ αυτό! βρυχήθηκε ο μειλίχιος
Και πόσα πλήρωσες βρε αχαίρευτε γι’ αυτό! βρυχήθηκε ο μειλίχιος
– Τίποτε αφεντικό, μια χοντρή γριά μάγισσα στο πέμπει από την Ήπειρο του απάντησε μουδιασμένα ο Βαγγέλας αναλογιζόμενος τι θα γινόταν αν άκουγε από καμιά γωνιά η αυστηρή του σύζυγος το πώς παρουσίαζε το πόνημα της…
