Της Λώρης Κέζα
Χαρακτηριστική ατάκα εναντίον του κ. Αλέξη Τσίπρα: «πού θα βρει τα δισεκατομμύρια που χρειάζονται για να μην χρεοκοπήσει η χώρα και να μην επιστρέψει στο 1950;». Σε μια τόση δα φράση υπάρχει το κλειδί για να κατανοήσουν ορισμένοι την αυξημένη δημοτικότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Η επιστροφή στο 1950 έχει πραγματοποιηθεί για πολύ κόσμο. Αν δεν έχει γίνει κατανοητό στα φερόμενα ως «μεγάλα κόμματα», έχει πέσει πείνα, μεγάλη πείνα. Ένα ποσοστό του πληθυσμού τρέφεται από τους κάδους απορριμμάτων και τα συσσίτια, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη στέγη τους, εκατοντάδες χιλιάδες έμειναν άνεργοι και δεν πρόκειται να βρουν ξανά δουλειά. Χιλιάδες εργαζόμενοι παρέχουν υπηρεσίες ανασφάλιστοι, κάνουν υπερωρίες που δεν πληρώνονται και αμείβονται με ταπεινωτικούς μισθούς. Γιατί λοιπόν να φοβηθούν την επιστροφή στο 1950 όταν ζουν σε συνθήκες του 950 μΧ;
Ο κ. Τσίπρας απευθύνεται σε εκείνους που δεν τρομάζουν στις απειλές του τύπου «δεν θα έχουμε καύσιμα αν σηκώσουμε κεφάλι» καθώς έχουν κλειδώσει τα οχήματά τους από τότε που η βενζίνη σκαρφάλωσε στα 2 ευρώ_ στα μεγάλα κρύα δεν άναψαν καλοριφέρ απλά κοιμήθηκαν με το παλτό. Ο κ. Τσίπρας απευθύνεται σε εκείνους που δεν έχουν δίλημμα μεταξύ ευρώ και δραχμής γιατί δεν διαθέτουν ούτε το ένα ούτε το άλλο. Απευθύνεται δηλαδή σε εκείνους που έχασαν τη ζωή τους μέσα από τα χέρια τους καθώς καλούνται να πληρώσουν επιπόλαιες πολιτικές επιλογές.
Κάτι ακόμη, επειδή γίνεται απόπειρα σπίλωσης ενός έθνους_ με τις διαρκείς δημοσιεύσεις αριθμού απατεώνων. Υπάρχουν 200.000 άτομα που πήραν ψεύτικα επιδόματα και ταυτόχρονα υπάρχουν εκατομμύρια έντιμοι ασφαλισμένοι. Στη Ζάκυνθο 700 επιτήδειοι πήραν επίδομα τυφλότητας αλλά υπάρχουν άλλες 39.000 κατοίκων του νησιού που δεν συμμετείχαν στην κλοπή. Σε αυτούς απευθύνεται ο κ. Τσίπρας, δηλαδή σε εκείνους που ήταν μακριά από τις κομπίνες οι οποίες στήθηκαν από τα κόμματα που κυβέρνησαν στη Μεταπολίτευση.
Τι λέει λοιπόν ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ: «Διεκδικούμε το πάγωμα των χρεών και την αναστολή των πληρωμών όσο η οικονομία βρίσκεται μέσα σε έναν φαύλο κύκλο. Μέχρι τότε κανένα ευρώ δεν μπορεί και δεν πρέπει να δοθεί για την εξυπηρέτηση του χρέους, διότι οι ανθρώπινες ανάγκες είναι πάνω από το χρέος». Βέβαια με την πλύση εγκεφάλου που επιχειρείται έχουμε φτάσει να πιστεύουμε ότι είναι ακραία η άποψη «πρώτα ο άνθρωπος, μετά οι τράπεζες». Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν καταθέτει προτάσεις διακυβέρνησης βάσει μιας οικονομικής πολιτικής με αλλιώτικη αντίληψη. Κι επειδή δεν έχει γίνει κατανοητό, τις προτάσεις αυτές δεν τις διαμόρφωσε ο μπακάλης της Κουμουνδούρου: είναι διατυπωμένες από επιστήμονες που υπήρξαν συμφοιτητές με τους οικονομολόγους της καθεστηκυίας τάξης. Έχουν μια λογική. Όση λογική έχει και το Μνημόνιο.
Να τα κωδικοποιήσουμε. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται πρώτα απ’ όλα στην ακρίβεια και τα χρέη των νοικοκυριών. Για όποιον δεν το έχει προσέξει, όσο σμικρύνονται οι μισθοί, τόσο ανεβαίνουν οι τιμές ενώ οι τράπεζες αλωνίζουν σε βάρος των δανειοληπτών. Κάποιος πρέπει να ξεκινήσει τον έλεγχο στα καρτέλ και να περιορίσει την αισχροκέρδεια. Κεντρική ιδέα λοιπόν η επαναδιαπραγμάτευση με τους ευρωπαίους και η φροντίδα των αδυνάτων. Στα υπόλοιπα οι προγραμματικές δηλώσεις μοιάζουν με των άλλων: ενίσχυση της απασχόλησης, αναδιάρθρωση των δημοσίων υπηρεσιών, αξιοποίηση των ΕΣΠΑ. Όπως όλοι έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ τάζει ένα Ελντοράντο, μόνο που δείχνει άλλο δρόμο προς το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Κάτι τελευταίο, επειδή ειπώθηκαν πολλά για την μεγαλομανία του κ. Τσίπρα, ο οποίος εμφανίζεται έτοιμος να ηγηθεί ή να συμμετάσχει σε μια αριστερή κυβέρνηση. Η μεγαλομανία μοιάζει με εκείνη του κ. Αντώνη Σαμαρά που αναφέρεται σε αυτοδυναμία, μοιάζει και με εκείνη του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου ο οποίος ζητεί φιλοευρωπαϊκή πλειοψηφία άνω του 50%. Όσον αφορά τις δηλώσεις για ευκαιριακές συμμαχίες, εκεί την πάτησε ο κ. Αλέξης Τσίπρας. Αυτά δεν τα λένε οι αρχηγοί δημόσια. Σε μια επιτυχημένη προεκλογική εκστρατεία δεν επιτρέπεται ούτε η απόλυτη ειλικρίνεια ούτε ο αυθορμητισμός.
