 |
Ο μικρός Αλέξιος ο Μέγας επέφερε αιφνίδια ανατροπή στο
κεντρικό πολιτικό σκηνικό Ακολούθησε η πλήρης ανάληψη της πολιτικής
πρωτοβουλίας από μέρους του καθώς και η διεθνής προσοχή προς το πρόσωπο του. Όλα
αυτά ενόχλησαν πολλούς, οι οποίοι σπεύδουν να του καταλογίσουν, όπως εξάλλου
και εμείς, «μικρομεγαλισμό»
Υπενθυμίζουν λοιπόν ότι ένα κόμμα μικρότερο του 17% δεν νοείται να παριστάνει
τον εκπρόσωπο του έθνους και μάλιστα με τσαμπουκαλεμένο ύφος …
κεντρικό πολιτικό σκηνικό Ακολούθησε η πλήρης ανάληψη της πολιτικής
πρωτοβουλίας από μέρους του καθώς και η διεθνής προσοχή προς το πρόσωπο του. Όλα
αυτά ενόχλησαν πολλούς, οι οποίοι σπεύδουν να του καταλογίσουν, όπως εξάλλου
και εμείς, «μικρομεγαλισμό»
Υπενθυμίζουν λοιπόν ότι ένα κόμμα μικρότερο του 17% δεν νοείται να παριστάνει
τον εκπρόσωπο του έθνους και μάλιστα με τσαμπουκαλεμένο ύφος …
ΠΡΩΤΟΝ: Οι νέες
εκλογές μπορεί να αναδείξουν νικητή τον κ. Σαμαρά ή τον κ. Τσίπρα Που σημαίνει ότι όλοι οι υπόλοιποι θα έχουν
λίγο ή πολύ την τύχη του Προέδρου Γιώργου του ΛΑΟΣ. Ο μόνος τακτικός στόχος που απέμεινε στοιχειωδώς πειστικός, ως ανάχωμα στις
διπολικές πιέσεις & στο νέο πλαίσιο δεδομένων, είναι το να ξαναμπεί κάποιος
στη Βουλή Ωστόσο κάτι τέτοιο φαίνεται ελάχιστα χρήσιμο σε πρώην μεγάλους
όπως ο κ Βενιζέλος ή πρώην μεσαίους όπως η κ Παπαρήγα & ο κ Καμμένος. Φαίνεται
δε ανέφικτος στόχος για όσους (~ 19%) δεν κατάφεραν να περάσουν το 3% ούτε καν την
προηγούμενη φορά (Ντόρα, Κατσέλη, ΛΑΟΣ
αλλά και Οικολόγοι, Μανο τζήμεροι κλπ). Τι απομένει; Θα αποτελέσει μάλλον
ικανό τακτικό όπλο μόνο στα χέρια των κκ. Κουβέλη & Μιχαλολιάκου. Άρα η νέα
βουλή ξεκινάει από πεντακομματική και …βλέπουμε, οπότε το ισχνό 17% ίσως να
γίνει σύντομα μια ανάμνηση παλιά
εκλογές μπορεί να αναδείξουν νικητή τον κ. Σαμαρά ή τον κ. Τσίπρα Που σημαίνει ότι όλοι οι υπόλοιποι θα έχουν
λίγο ή πολύ την τύχη του Προέδρου Γιώργου του ΛΑΟΣ. Ο μόνος τακτικός στόχος που απέμεινε στοιχειωδώς πειστικός, ως ανάχωμα στις
διπολικές πιέσεις & στο νέο πλαίσιο δεδομένων, είναι το να ξαναμπεί κάποιος
στη Βουλή Ωστόσο κάτι τέτοιο φαίνεται ελάχιστα χρήσιμο σε πρώην μεγάλους
όπως ο κ Βενιζέλος ή πρώην μεσαίους όπως η κ Παπαρήγα & ο κ Καμμένος. Φαίνεται
δε ανέφικτος στόχος για όσους (~ 19%) δεν κατάφεραν να περάσουν το 3% ούτε καν την
προηγούμενη φορά (Ντόρα, Κατσέλη, ΛΑΟΣ
αλλά και Οικολόγοι, Μανο τζήμεροι κλπ). Τι απομένει; Θα αποτελέσει μάλλον
ικανό τακτικό όπλο μόνο στα χέρια των κκ. Κουβέλη & Μιχαλολιάκου. Άρα η νέα
βουλή ξεκινάει από πεντακομματική και …βλέπουμε, οπότε το ισχνό 17% ίσως να
γίνει σύντομα μια ανάμνηση παλιά
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Την προεκλογική
ατζέντα μέχρι τώρα την καθορίζει αποκλειστικά
ο κ. Τσίπρας, με όλους τους υπόλοιπους να σπεύδουν να τοποθετηθούν σε όσα κατά
καιρούς τους ρίχνει στο τραπέζι!
ατζέντα μέχρι τώρα την καθορίζει αποκλειστικά
ο κ. Τσίπρας, με όλους τους υπόλοιπους να σπεύδουν να τοποθετηθούν σε όσα κατά
καιρούς τους ρίχνει στο τραπέζι!
ΤΡΙΤΟΝ: Αντίστοιχο
φαινόμενο επικρατεί και στον διεθνή τύπο
όπου ο μικρός Αλέξιος ο Μέγας φαίνεται να έχει συγκεντρώσει την διεθνή προσοχή
και γιατί όχι και τις ελπίδες των ευρωπαικών λαών στο πρόσωπο του. Να
υπενθυμίσω ότι κατά την πρωθυπουργία του Καραμανλή του Ραφηναρέος όλη η Ευρώπη
στο EURO της Πορτογαλίας
θεωρούσε ως πρωθυπουργό της Ελλάδας τον κ. Γκαγκάτση της ΕΠΟ κι όχι τον διπλανό
του & παντελώς άσημο Κωστάκη. Δεν ασχολείται λοιπόν με όλους τους Έλληνες ο
διεθνής τύπος ούτε το κάνει όταν έχουν απλώς καλές δημόσιες σχέσεις…
φαινόμενο επικρατεί και στον διεθνή τύπο
όπου ο μικρός Αλέξιος ο Μέγας φαίνεται να έχει συγκεντρώσει την διεθνή προσοχή
και γιατί όχι και τις ελπίδες των ευρωπαικών λαών στο πρόσωπο του. Να
υπενθυμίσω ότι κατά την πρωθυπουργία του Καραμανλή του Ραφηναρέος όλη η Ευρώπη
στο EURO της Πορτογαλίας
θεωρούσε ως πρωθυπουργό της Ελλάδας τον κ. Γκαγκάτση της ΕΠΟ κι όχι τον διπλανό
του & παντελώς άσημο Κωστάκη. Δεν ασχολείται λοιπόν με όλους τους Έλληνες ο
διεθνής τύπος ούτε το κάνει όταν έχουν απλώς καλές δημόσιες σχέσεις…
ΤΕΤΑΡΤΟ: Το να
επιλέγει κανείς τον τόπο και χρόνο της σύγκρουσης αποτελεί τη μισή νίκη. Μεταφέροντας λοιπόν την μπάλα στην Ευρώπη
και μάλιστα κατά τον ιδιότυπο μεσοπόλεμο των διαδοχικών εκλογών αποτελεί στρατηγικό θρίαμβο. Γιατί ενώ
οι αντίπαλοι του κορδακίζονται δίπλα στον Ολάντ, τον Γκάμπριελ ή την Μέρκελ
νομίζοντας ότι εντυπωσιάζουν τους ιθαγενείς με τις γνωριμίες τους το μόνο που
καταφέρνουν είναι να επαναφέρουν στο υποσυνείδητο των ψηφοφόρων το ερώτημα αν
πρόκειται για δοσίλογους, προσκυνημένους κλπ! Το πεδίο αυτό ενώ είναι για τους
Τσίπρα, Καμμένο κλπ ένα πεδίο απόλυτης ηθικής υπεροχής, από την άλλη απαξιώνει
ως μηδαμινής αξίας το επιχείρημα των μέχρι χθες κυβερνοεταίρων ότι όλοι αυτοί
είναι «δικοί τους», με δεδομένου ότι «δικοί τους» ήταν και δυόμισυ χρόνια τώρα
και είδαμε τα χαίρια μας Εξ άλλου αν ένας Έλληνας πολιτικός δικαιούταν να
παίξει το χαρτί της διεθνούς ακτινοβολίας του αυτός ήταν ο ΓΑΠ, του οποίου το όνομα
αναφέρεται πλέον μόνο ως παράδειγμα προς
αποφυγή.
επιλέγει κανείς τον τόπο και χρόνο της σύγκρουσης αποτελεί τη μισή νίκη. Μεταφέροντας λοιπόν την μπάλα στην Ευρώπη
και μάλιστα κατά τον ιδιότυπο μεσοπόλεμο των διαδοχικών εκλογών αποτελεί στρατηγικό θρίαμβο. Γιατί ενώ
οι αντίπαλοι του κορδακίζονται δίπλα στον Ολάντ, τον Γκάμπριελ ή την Μέρκελ
νομίζοντας ότι εντυπωσιάζουν τους ιθαγενείς με τις γνωριμίες τους το μόνο που
καταφέρνουν είναι να επαναφέρουν στο υποσυνείδητο των ψηφοφόρων το ερώτημα αν
πρόκειται για δοσίλογους, προσκυνημένους κλπ! Το πεδίο αυτό ενώ είναι για τους
Τσίπρα, Καμμένο κλπ ένα πεδίο απόλυτης ηθικής υπεροχής, από την άλλη απαξιώνει
ως μηδαμινής αξίας το επιχείρημα των μέχρι χθες κυβερνοεταίρων ότι όλοι αυτοί
είναι «δικοί τους», με δεδομένου ότι «δικοί τους» ήταν και δυόμισυ χρόνια τώρα
και είδαμε τα χαίρια μας Εξ άλλου αν ένας Έλληνας πολιτικός δικαιούταν να
παίξει το χαρτί της διεθνούς ακτινοβολίας του αυτός ήταν ο ΓΑΠ, του οποίου το όνομα
αναφέρεται πλέον μόνο ως παράδειγμα προς
αποφυγή.
ΠΕΜΠΤΟ: Οι απαξιωτικές
αναφορές στην ηλικία του ακούγονται
πολλαπλώς αστείες Κατ’ αρχάς στην εποχή που ο Ομπάμα έγινε πλανητάρχης πριν τα
45 ο Τσίπρας μπορεί να θεωρείται άωρος ΣΥΡΙΖΑρχης στα 38; Είναι δυνατόν να τα
επικαλούνται αυτά άνθρωποι της γενιάς του Πολυτεχνείου που ενηλικιώθηκαν με τον
Λαλιώτη να κουμαντάρει το Εκτελεστικό Γραφείο στα 23 του; Και το κυριότερο
ξεχνούν τα «θεία βρέφη» της μεταπολίτευσης ότι αυτός που τους δίδαξε πολιτική
πολύ συχνά υποδυόταν ρόλους που το κοινό πιεστικά του υπαγόρευε; Θα έπρεπε να
θυμούνται τον ακαδημαικό, αστό, κολλεγιόπαιδα Ανδρέα να υποδύεται τον μαγκίτη
και αλανιάρη, θαυμαστή της Τζένης Βάνου και να αποκρύπτει ως ένοχο μυστικό την
βορειοαμερικανική προέλευση των περισσοτέρων ιδεών του Τι στοιχεία έχουν ότι ο
Τσίπρας είναι πράγματι τσόγλανος;
Στην πραγματικότητα απολύτως κανένα! Ένα κνιτάκι, αστικής προέλευσης που υλοποιεί
το «πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στον αγώνα» αφού πρωταγωνιστεί στις καταλήψεις
και παραλλήλως εκπορθεί το ΕΜΠ, πιστός στην ίδια σχέση από τα μαθητικά του
χρόνια & οικογενειάρχης πλέον με την ίδια γυναίκα, αναρριχήθηκε μέσα από
τους πλέον σκληρούς σταλινόφρονες μηχανισμούς και είχε απλώς την στοιχειώδη
ευφυία όταν το σύστημα κατέρρεε να πάρει τις σωστές αποστάσεις. Ούτε
νομιμοποίηση ναρκωτικών πρότεινε ούτε ζειμπέκικα με τους Τούρκους τόλμησε ούτε
την Ρεπούση έβγαλε βουλευτή ούτε τον Βαλλιανάτο πήρε σύμβουλο… Ξυπνάτε ρε,
πλάκα σας κάνει κι όσο περισσότερο τον χαρακτηρίζεται παλιόπαιδο τόσο του ανεβάζετε
το κασέ αφού αυτό ακριβώς θέλουν πια οι Έλληνες κι όχι μόνο οι συνήλικοι του
αλλά ακόμη και οι γιαγιάδες Οι καλύτεροι διαφημιστές του είναι οι επικριτές του,
όσοι υποσυνείδητα αντιπροτείνουν στο εκλογικό σώμα τη δική τους δουλοφροσύνη.
αναφορές στην ηλικία του ακούγονται
πολλαπλώς αστείες Κατ’ αρχάς στην εποχή που ο Ομπάμα έγινε πλανητάρχης πριν τα
45 ο Τσίπρας μπορεί να θεωρείται άωρος ΣΥΡΙΖΑρχης στα 38; Είναι δυνατόν να τα
επικαλούνται αυτά άνθρωποι της γενιάς του Πολυτεχνείου που ενηλικιώθηκαν με τον
Λαλιώτη να κουμαντάρει το Εκτελεστικό Γραφείο στα 23 του; Και το κυριότερο
ξεχνούν τα «θεία βρέφη» της μεταπολίτευσης ότι αυτός που τους δίδαξε πολιτική
πολύ συχνά υποδυόταν ρόλους που το κοινό πιεστικά του υπαγόρευε; Θα έπρεπε να
θυμούνται τον ακαδημαικό, αστό, κολλεγιόπαιδα Ανδρέα να υποδύεται τον μαγκίτη
και αλανιάρη, θαυμαστή της Τζένης Βάνου και να αποκρύπτει ως ένοχο μυστικό την
βορειοαμερικανική προέλευση των περισσοτέρων ιδεών του Τι στοιχεία έχουν ότι ο
Τσίπρας είναι πράγματι τσόγλανος;
Στην πραγματικότητα απολύτως κανένα! Ένα κνιτάκι, αστικής προέλευσης που υλοποιεί
το «πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στον αγώνα» αφού πρωταγωνιστεί στις καταλήψεις
και παραλλήλως εκπορθεί το ΕΜΠ, πιστός στην ίδια σχέση από τα μαθητικά του
χρόνια & οικογενειάρχης πλέον με την ίδια γυναίκα, αναρριχήθηκε μέσα από
τους πλέον σκληρούς σταλινόφρονες μηχανισμούς και είχε απλώς την στοιχειώδη
ευφυία όταν το σύστημα κατέρρεε να πάρει τις σωστές αποστάσεις. Ούτε
νομιμοποίηση ναρκωτικών πρότεινε ούτε ζειμπέκικα με τους Τούρκους τόλμησε ούτε
την Ρεπούση έβγαλε βουλευτή ούτε τον Βαλλιανάτο πήρε σύμβουλο… Ξυπνάτε ρε,
πλάκα σας κάνει κι όσο περισσότερο τον χαρακτηρίζεται παλιόπαιδο τόσο του ανεβάζετε
το κασέ αφού αυτό ακριβώς θέλουν πια οι Έλληνες κι όχι μόνο οι συνήλικοι του
αλλά ακόμη και οι γιαγιάδες Οι καλύτεροι διαφημιστές του είναι οι επικριτές του,
όσοι υποσυνείδητα αντιπροτείνουν στο εκλογικό σώμα τη δική τους δουλοφροσύνη.
ΕΚΤΟ: το να κατηγορείς
κάποιον επειδή προαναγγέλλει με στοιχειώδη σαφήνεια το τι πρόκειται να κάνει
την επομένη των εκλογών [πχ δημοψήφισμα] μεταξύ άλλων σε εκθέτει στην δυσάρεστη
θέση να μιλήσεις εξίσου αναλυτικά για τα δικά σου σχέδια, «τα υπέρτερα». Εκεί
βρίσκεται ένα ακόμη σημείο υπεροχής του κ Τσίπρα, αφού σηματοδοτεί δυο τρία αληθώς
καινούργια πραγματάκια, με μια κάποια δυναμική αληθινή και σίγουρα τον
αιφνιδιασμό του αγνώστου, τόσο στις Βρυξέλλες όσο και …στη Siemens. Η διεθνής του απήχηση οφείλεται βέβαια στην γνήσια
έκφραση του ελληνικού Αι σιχτίρ αλλά όχι μόνο σε αυτή! Αφορά επίσης την πολυεστιακή
επανάκαμψη της ευρωπαικής αριστεράς σε πρωταγωνιστικό ρόλο, την
ριζοσπαστικοποίηση των γενεών περί τα 40, την διαμόρφωση ενός νοτίου μετώπου
από όσους βλέπουν να πλησιάζει ταχύτατα η ‘ελληνοποίηση’ τους καθώς και τις αναδυόμενες
συγκρούσεις με την ακροδεξιά στα περί ρατσισμού και γενικότερα σε θέματα
δικαιωμάτων. Προφανώς, διευκολύνει η εγκατάλειψη αυτής της ατζέντας από το
ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ και το γεγονός ότι οι διάδοχοι του, τύπου Λοβέρδου,
αποδεικνύονται πρόθυμοι για κάθε ξεφτίλα. (ίσως ο ΓΑΠ να αποτελούσε το
τελευταίο αποτελεσματικό εμπόδιο στον επελαύνοντα νερατζόκωλο αλλά ας
πρόσεχαν…)
κάποιον επειδή προαναγγέλλει με στοιχειώδη σαφήνεια το τι πρόκειται να κάνει
την επομένη των εκλογών [πχ δημοψήφισμα] μεταξύ άλλων σε εκθέτει στην δυσάρεστη
θέση να μιλήσεις εξίσου αναλυτικά για τα δικά σου σχέδια, «τα υπέρτερα». Εκεί
βρίσκεται ένα ακόμη σημείο υπεροχής του κ Τσίπρα, αφού σηματοδοτεί δυο τρία αληθώς
καινούργια πραγματάκια, με μια κάποια δυναμική αληθινή και σίγουρα τον
αιφνιδιασμό του αγνώστου, τόσο στις Βρυξέλλες όσο και …στη Siemens. Η διεθνής του απήχηση οφείλεται βέβαια στην γνήσια
έκφραση του ελληνικού Αι σιχτίρ αλλά όχι μόνο σε αυτή! Αφορά επίσης την πολυεστιακή
επανάκαμψη της ευρωπαικής αριστεράς σε πρωταγωνιστικό ρόλο, την
ριζοσπαστικοποίηση των γενεών περί τα 40, την διαμόρφωση ενός νοτίου μετώπου
από όσους βλέπουν να πλησιάζει ταχύτατα η ‘ελληνοποίηση’ τους καθώς και τις αναδυόμενες
συγκρούσεις με την ακροδεξιά στα περί ρατσισμού και γενικότερα σε θέματα
δικαιωμάτων. Προφανώς, διευκολύνει η εγκατάλειψη αυτής της ατζέντας από το
ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ και το γεγονός ότι οι διάδοχοι του, τύπου Λοβέρδου,
αποδεικνύονται πρόθυμοι για κάθε ξεφτίλα. (ίσως ο ΓΑΠ να αποτελούσε το
τελευταίο αποτελεσματικό εμπόδιο στον επελαύνοντα νερατζόκωλο αλλά ας
πρόσεχαν…)
ΕΒΔΟΜΟ: Η κατηγορία
του μικρομεγαλισμού ακυρώνεται όταν προέρχεται από την σκοπιά του εξακριβωμένου
μινιμαλισμού. Οι “ελάχιστοι” δεν δικαιούνται να κριτικάρουν όποιον σηκώνει ανάστημα
πως τάχα δεν το κάνει με άρτιο στυλ! Τον καταγγέλλουν επίσης ότι όλα αυτά τα
κάνει με στόχο το εσωτερικό ακροατήριο! Συμπλεγματικοί επαρχιώτες οι ίδιοι και
πεισμένοι σαν όλους τους ενδοτικούς πως το γλύψιμο είναι ο μοναδικός τρόπος
επιβίωσης (ηθικά δικαιωμένο παρά την αποκρουστικότητα του), τον θεωρούν έναν
ταλαντούχο ηθοποιό που υποδύεται τον Κουταλιανό χωρίς να περιμένει ότι θα τον
φοβηθούν κιόλας. Πράγματι, το αν θα τα καταφέρει να τον φοβηθούν μένει να το δούμε
κι εξ άλλου εξαρτάται και από τους υπόλοιπους. Το βέβαιο είναι πως τους αξίζει
να τον φοβηθούνε και οι οιμωγές για την προσβολή προς τον Ολάντ και το
επιλεκτικό του πρωτόκολλο, που χωράει μόνο χοντρούς κι όχι κοντούς είναι
υποκριτικές. Ιδιαίτερα όταν προέρχονται από ανθρώπους όπως ο συνταξιούχος πλέον
Θ Πάγκαλος, που όταν έθαλλε δίπλα στον Ανδρέα δεν είχε κολώσει να ρωτήσει την
θηριώδη Θάτσερ σε συνεδρίαση της Κομισιόν ¨”αν την έχει γαμήσει χοντρός”!
του μικρομεγαλισμού ακυρώνεται όταν προέρχεται από την σκοπιά του εξακριβωμένου
μινιμαλισμού. Οι “ελάχιστοι” δεν δικαιούνται να κριτικάρουν όποιον σηκώνει ανάστημα
πως τάχα δεν το κάνει με άρτιο στυλ! Τον καταγγέλλουν επίσης ότι όλα αυτά τα
κάνει με στόχο το εσωτερικό ακροατήριο! Συμπλεγματικοί επαρχιώτες οι ίδιοι και
πεισμένοι σαν όλους τους ενδοτικούς πως το γλύψιμο είναι ο μοναδικός τρόπος
επιβίωσης (ηθικά δικαιωμένο παρά την αποκρουστικότητα του), τον θεωρούν έναν
ταλαντούχο ηθοποιό που υποδύεται τον Κουταλιανό χωρίς να περιμένει ότι θα τον
φοβηθούν κιόλας. Πράγματι, το αν θα τα καταφέρει να τον φοβηθούν μένει να το δούμε
κι εξ άλλου εξαρτάται και από τους υπόλοιπους. Το βέβαιο είναι πως τους αξίζει
να τον φοβηθούνε και οι οιμωγές για την προσβολή προς τον Ολάντ και το
επιλεκτικό του πρωτόκολλο, που χωράει μόνο χοντρούς κι όχι κοντούς είναι
υποκριτικές. Ιδιαίτερα όταν προέρχονται από ανθρώπους όπως ο συνταξιούχος πλέον
Θ Πάγκαλος, που όταν έθαλλε δίπλα στον Ανδρέα δεν είχε κολώσει να ρωτήσει την
θηριώδη Θάτσερ σε συνεδρίαση της Κομισιόν ¨”αν την έχει γαμήσει χοντρός”!
Πάκης ο
νοσταλγός
νοσταλγός
