 |
“Από χθες είμαστε στην επόμενη ημέρα” είναι ο βαρύγδουπος τίτλος της εφημερίδας που κρέμεται στο απέναντι από την τράπεζα περίπτερο, καθώς πηγαίνω να πληρώσω τα τέλη κυκλοφορίας των δύο αυτοκινήτων αξίας 540 ευρώ ( ένα το δικό μου και ένα του γιου, που ο μισθός του είναι …320 ευρώ).Στη συνέχεια με περιμένει ο λογαριασμός της ΔΕΗ με ενσωματωμένο το -για εθνικούς λόγους -χαράτσι, αξίας 250 ευρώ, η δόση στην εφορία, άλλα 250 ευρώ, ακολουθεί ο λογαριασμός της ΔΕΥΑΙ, οι ασφάλειες των αυτοκινήτων, οι λογαριασμοί στις τηλεφωνικές εταιρίες κλπ με αποτέλεσμα το 15νθήμερο των 750 ευρώ συν το δώρο των 387 ευρώ( το τελευταίο της ζωής μου) να έχει φύγει εν ριπή οφθαλμού και να είμαι μέσα για αρκετές εκατοντάδες ευρώ. Και επειδή ποτέ δεν υπήρξα μπατακτσής στις υποχρεώσεις μου προς τους τρίτους θα τις πληρώσω μέχρι το τελευταίο σεντ. Και ας μου μένουν ακόμη 10 ημέρες για να πάρω το άλλο δεκαπενθήμερο και στο μεταξύ πρέπει να “γιορτάσω” τα Χριστούγεννα με όλες τις υποχρεώσεις και που φυσικά θα πάνε περίπατο, αφού η περίφημη ρευστότητα του Σαμαρά που μας έφερε η δόση δεν επαρκεί για άλλες πολυτέλειες.
Είναι επόμενο! Με τραχανά και το αγαπημένο μου ξυνόγαλο θα βγάλω τα φετινά Χριστούγεννα και είμαι και ευχαριστημένος. Πρώτα, γιατί ανήκω στους προνομιούχους, μιας και έχω μισθό-άσχετα αν όπως τον παίρνω, έτσι και μου τον παίρνουν- και ύστερα, γιατί διάβολε τέλειωσε πια ο εφιάλτης της εξόδου από το ευρώ και από χθες είμαστε πια στην επόμενη …ημέρα
Απόκαυκος, ο οπαδός του ευρωπαϊκού συναγερμού
