Δημήτρης Αργυρός
Ουδέποτε λειτουργούσαν με επάρκεια οι δημοτικές υπηρεσίες, πόσο μάλλον τώρα που βρισκόμαστε στη φάση της μετάβασης από τη μια δημοτική αρχή στη άλλη.
Στην περιοχή της “Κυρά Φροσύνης” υπάρχει ένα αναπηρικό πάρκινγκ, σχεδόν έξω από το ειδικό και διαπολιτισμικο σχολείο.
Λοιπόν, μια από τις δυο πινακίδες του αναπηρικού πάρκινγκ έχει πέσει για άγνωστους λόγους και αυτό κάπως μπερδεύει τα πράγματα σε σχέση με τα όρια του αναπηρικού πάρκινγκ.
Η Αθηνά Δήμα λογοθεραπεύτρια στο ειδικό σχολείο και η ίδια άτομο με αναπηρία, η οποία κάνει χρήση του αναπηρικού πάρκινγκ, επιχείρησε να ενημερώσει τις υπηρεσίες, έτσι ώστε να βρεθεί λύση για να μπει η πινακίδα στην θέση της.
Στην προσπάθειά της βρέθηκε σε ενα δυστοπικό- παράλογο- σκηνικό, αντίστοιχου του “από τον Άννα στο Καϊάφα”.
Η αστυνομία την έστειλε στην δημοτική αστυνομία, από εκεί στην τεχνική υπηρεσία που δεν απαντούσε, από εκεί στο αγαπητό αντιδήμαρχο κ. Αϊβατίδη, που την έβγαζε ψεύτρα, ότι δεν παίρνει την τεχνική υπηρεσία.
Για ποιο λόγο να λέει ψέματα, φίλε Αϊβατίδη; Αν και νομίζω ότι θα έπρεπε να την πάνε στο αντιδήμαρχο Παππά, υπεύθυνο συντήρησης έργων.
Στο τέλος η τεχνική υπηρεσία που επιτέλους σήκωσε το τηλέφωνο την έστειλε στο Εργοτάξιο, όπου αναρωτήθηκε, αν μπορεί να το φτιάξει.
Δηλαδή, ύστερα απο όλα αυτά, ύστερα από την γραφειοκρατική Οδύσσειά της, όλες οι υπηρεσίες, καθώς και ο αντιδήμαρχος Αϊβατίδης, σαν Πόντιοι Πιλάτοι δήλωσαν ανεύθυνοι και είπαν “μακριά από εμέ το ποτήριον τούτο”.
Είναι ολοφάνερο οτι ο γραφειοκρατισμός εχει καταπιεί την όποια αναγκαία ενσυναισθηση.
Δυστυχώς ακόμη και η υπεύθυνη υπηρεσία έργων διερωτάται, αν δύναται να λύσει το πρόβλημα.
Αποτέλεσμα μηδέν.