Λιγότερο από 60% των συνέδρων (3.458 στους 5.784 συνέδρους) υπερψήφισαν την πρόταση Τσίπρα. Λίγο πάνω από 20% ήταν όσοι υποστήριξαν την «Ομπρέλα» (1208). Κατά τι περισσότεροι (1218) ήταν όσοι απείχαν! Όπως λέει και το δημοσκοπικό στερεότυπο, δεύτερος βγήκε ο «ΚΑΝΕΝΑΣ». Για όσους έχουν συμμετάσχει σε συνέδριο, έστω και των απανταχού Κατωμεριτών και Ανωμεριτών, η είδηση βρίσκεται σε αυτόν το τρίτο αριθμό.
Το υπερθέαμα της τριήμερης πάλης γιγάντων, που αναμετρώνται μέχρι τελικής πτώσης σε έναν αγώνα «μιλημένου» κατς (πχ ο ακαταπόνητος Σκουρλέτης εναντίον του αδαμάστου Σπίρτζη), φαίνεται ότι δεν έπεισε καν όσους είχαν αγοράσει εισιτήριο της παράστασης, πόσω μάλλον τους εκτός αυτής.
Το περίφημο «άνοιγμα» στην κοινωνία συρρικνώθηκε στον τρόπο εκλογής μιας Κεντρικής Επιτροπής που θα την ξεχάσει κι η μάνα της την επομένη της εκλογής της. Πέραν τούτου δεν σημαίνει τίποτε απολύτως το πέρασμα από το παραδοσιακό ενδοσυνεδριακό σκονάκι της γραμμής των ψευδοφραξιών στην «ανοικτή» σταυροδοσία των μελών με τέτοιο τρόπο που οι θέσεις των μελλοντικών κεντροεπιτρόπων να είναι από τα πριν φωτογραφημένες.
Τι έχεις Γιάννη, τι είχα πάντα;
Ποσόστωση ανά περιφέρεια, ποσόστωση ανά φύλο, ποσόστωση των βουλευτών, ποσόστωση των «συμμάχων», ποσόστωση εντός των συμμάχων για διάφορες ομάδες υπερπολύτιμων συμμάχων …
Όλα αυτά δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια εκπλήξεων, αντιθέτως στα καρεκλάκια μόνο το ΑΦΜ και το ΑΜΚΑ των μελλοντικών τους κατόχων δεν αναγράφεται. Θα αποδειχθεί αυτό με την αθρόα προσέλευση των εκλογέων σε λίγες ημέρες.
Οι πλείστοι των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ νιώθουν ψηφοφόροι του Τσίπρα και χάρηκαν με το τσαλάκωμα όσων τον υπονόμευσαν τα τελευταία τρία χρόνια Θα πρέπει ωστόσο να θυμούνται ότι το 2008 περίπου με τις ίδιες αναλογίες επικράτησε ο ΓΑΠ του Βενιζέλου, που διατήρησε την συμπαγή του μειοψηφία και τον περίμενε στην στροφή. Το ότι ενδιαμέσως σημειώθηκε περιφανής νίκη με 45% δεν άλλαξε, παρά μόνον προσωρινά τον ρου των γεγονότων.
Το πιο αστείο είναι ότι ο Αλέξης φαίνεται να έχει κληρονομήσει από τον ΓΑΠ όχι μόνο την συνταγή της καταστροφής της παράταξης αλλά φαίνεται να την αναθέτει και στα ίδια φυσικά πρόσωπα. Δεν λέω, ίσως η κάθε συνταγή να χρειάζεται τους δικούς της πεπειραμένους chef αλλά τόση επιμονή πια με τα ορφανά του Άκη καταντάει το εθνικό μας βίτσιο.
Τοξότης