 |
| Ο Νούλης, ως μειράκιον Μονοδεντρικόν, με τη γιαγιά Ιουλία |
Για όσους δεν διάβασαν το πρώτο μέρος μπορούν να πατήσουν ΕΔΩ
Μέρος Δεύτερο
– Θα μου διηγηθείς εκείνη την παλιά ιστορία με τη γιαγιά Ιουλία, είπε όλο νάζι η καλλίπυγος Φιλομήλα,, με τη βεβαιότητα ότι ο Νούλης δεν θα της χαλούσε το χατίρι και γιατί ήθελε να πικάρει τον αιωνόβιο Στέφανο, που δεν την συμπαθούσε.
– Χαλάω, εγώ ποτέ χατήρι σε κυρία, απάντησε ο Νούλης, χαϊδεύοντας το μούσι του και επιβεβαιώνοντας, ότι η κοτσίδα του ήταν στη θέση της σε μια κίνηση αυτοεπιβεβαίωσης, που κάνουν μόνο οι μεγάλοι σταρ, δείγμα και του ναρκισσισμού που τον συνόδευε από την ημέρα που συνειδητοποίησε τα χαρίσματά του, έναν ναρκισσισμό που δεν θα τον εγκατέλειπε ποτέ, αφού ο εαυτός του ήταν ο μεγάλος έρωτας.
***************************************************
Η μητριαρχική κοινωνία των Ζαγορισίων
Από όσο θυμόταν η γιαγιά Ιουλία οι άντρες των χωριών του Ζαγορίου πάντοτε ξενιτεύονταν και άφηναν πίσω στο σπίτι τις γυναίκες τους, που στην πραγματικότητα είχαν διπλό ρόλο, αφού ήταν και μανάδες και πατεράδες και τα πραγματικά αφεντικά στο σπίτι τους εν τη μακρά απουσία των αντρών, που κάποτε απέβαινε και μόνιμη.
Αποτέλεσμα ήταν η ανατροφή των τέκνων να επηρεάζεται από τα πρότυπα των γυναικών και ήταν αυτό που πολλές φορές ο νάρκισσος Νούλης αποκαλούσε με καμάρι ως “η θηλυκή πλευρά” του εαυτού του.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον ο Νούλης δεν στερήθηκε ποτέ την τρυφερότητα της μητέρας, της θείας του και περισσότερο της γιαγιάς Ιουλίας, που σαν κέρβερος ασχολούνταν με τη διαπαιδαγώγησή του στις ηθικές αξίες του τόπου της, μηδέ και των αισθητικών προτύπων της γιαγιάς Ιουλίας, που έμελλαν να παίξουν αποφασιστικό ρόλο στη ζωή του, καθορίζοντας εν πολλοίς τις επιλογές του.
Ο Αστράγαλος
– Ήμουν 23 χρονών, όταν η γιαγιά Ιουλία μετά από οικογενειακό συμβούλιο των τριών γυναικών, μητέρας, θείας και γιαγιάς, μου ανακοίνωσε ότι έπρεπε να αρχίσω να βλέπω σοβαρά την οικογενειακή μου αποκατάσταση, είπε με ύφος σοβαρό ο Νούλης.
– Υπάρχει μια κοπέλα από γειτονικό χωριό, που θεωρώ ότι πρέπει να την προσκαλέσουμε στο σπίτι μας με τη μητέρα της και θα δούμε τι μας επιφυλάσσει η μοίρα.
– Ό,τι πεις γιαγιά, ξέρεις πως πάντα σε ακούω και παραδειγματίζομαι από τη σοφία σου!
**************************************************
Αυτός ήταν ο λακωνικός διάλογος γιαγιάς και εγγονού που όμως έμελλε να καθορίσει τη ζωή του.
Ήταν 26η Ιουλίου του σωτηρίου έτους 19…ημέρα που το Μονοδέντρι γιόρταζε την Αγία Παρασκευή και πλήθος κόσμου συγκεντρώνονταν από όλα τα χωριά του Ζαγορίου και οι αδελφές της γιαγιάς Ιουλίας από πέντε χωριά, Βραδέτο, Τσεπέλοβο κπλ και στο αρχοντικό της Ιουλίας ο κόσμος μπαινόβγαινε μετά τη λειτουργία. Σημειωτέον ότι η γιαγιά Ιουλία ήταν βαθύτατα θρησκευόμενη και είχε ενσταλάξει στον αγαπημένο εγγονό της κάθε πλευρά της χρηστοήθειας που έπρεπε να είχε ένας ευλαβής Ζαγορίσιος νέος, για να προκόψει στη ζωή του.
*************************************************
– Νούλη, παιδί μου, κάθισε δίπλα στην Κλεο-νίκη, γιατί θέλω να δω κάτι, αφού πρώτα την κεράσεις με το γλυκό που έφτιαξα με τα χέρια μου!
– Εντάξει γιαγιά, ευχαρίστως, είπε ο Νούλης και με χαρακτηριστική άνεση, αφού κέρασε το κορίτσι, που δεν ξεπερνούσε τα 17 χρόνια, κάθισε δίπλα της, κοιτώντας τη γιαγιά του.
Η Κλεονίκη, μια όμορφη Ζαγορισιοπούλα, έτρωγε το γλυκό, ενώ ταυτόχρονα περνούσε από το ραντάρ της γιαγιάς Ιουλίας.
Το πρόσωπο της γιαγιάς έγινε σκυθρωπό.
Ο Νούλης έκανε το παν για να αισθάνεται ωραία η Κλεονίκη και όταν ήλθε η ώρα να φύγει με τη μητέρα της, η γιαγιά Ιουλία τους ξεπροβόδισε ευγενικά, λέγοντας στη μητέρα, ότι θα τα ξαναπούν στο πανηγύρι του Δεκαπεντάγουστου στο Τσεπέλοβο.
Η εξήγηση και η παρακαταθήκη
Η γιορτινή μέρα πέρασε χωρίς να ειπωθεί τίποτε μεταξύ γιαγιάς και εγγονού, άλλωστε οι συνεχείς επισκέψεις δεν άφηναν και πολλά περιθώρια γι αυτό.
Η επόμενη μέρα ήλθε και η γιαγιά Ιουλία πήγε το πρωινό στο δωμάτιο του κανακάρη, εγγονού της και αφού τον ξύπνησε και χάιδεψε τρυφερά τα πλούσια μαλλιά του, του είπε σχεδόν ψιθυριστά:
– Νούλη μου, όμορφη και καλή κοπέλα η Κλεονίκη αλλά ο αστράγαλός της είναι απαράδεκτος και μάλιστα για σένα που το νούμερο των παπουτσιών σου δεν είναι πάνω από σαράντα πόντους και ο αστράγαλος της γυναίκας, που θα πάρεις, πρέπει να είναι λεπτός σαν της πέρδικας του Ζαγορίου.
______________________________________________________
Με το άκουσμα αυτών που είπε η γιαγιά Ιουλία και που ο Νούλης το είπε με στόμφο, η Φιλομήλα γύρισε και έδειξε τον λεπτό αστράγαλό της στον αιωνόβιο, Στέφανο, που δεν την συμπαθούσε, με μια κίνηση που έλεγε πολλά…
Ήταν βέβαια και η εξήγηση, γιατί ο Νούλης δεν παντρεύτηκε ποτέ, γιατί καμιά από τις υποψήφιες νύφες δεν είχε τόσο λεπτό αστράγαλο, όπως οι πέρδικες στο Μονοδέντρι, που ήταν άλλωστε η ιερή παρακαταθήκη της γιαγιάς Ιουλίας, που την τηρούσε ευλαβικά…
