ΤΡΙΑ, λέει, μερόνυχτα βολοδερνότατε για να γεννήσει η σιόρα Εοθήρα, η κυρά του σιορ Χαχαμίχου, του πλουσιότερου Εβραίου μεγαλέμπορα της τότε Κεφαλλονιάς.
Και βουρλισμένη οπό τους πόνους φώναζε κι έβριζε τον Χαχαμίκο της, όπου εκείνος της έφταιγε!… Γι αυτό κι ο κακομοίρης ο Χαχαμίχος, παρά την παοίγνωοτη τσιγκουνιά του, κάλεοε και χρυσοπλήρωσε όλους τους μάμους κι όλες τσι μάμηοες του νησιού, αλλά το Εβραιόπουλο δεν εννοούσε να ξεμπουκάρει οπό τη…πόρτα του. Για τούτο κι έβαλε τον ντελάλη να βγάλει προκλάμο:
—Όποιος μπορέσει να λευτερώσει τη Χαχαμίχαινα, θα πάρει για τον κόπο του 50 χρυσά κολονάτα!
Οπότε βρόντηξε την πόρτα του Εβραϊκού αρχοντικού ο σιορ Μέμος.Ό πιο φτωχός ρεμεοιέρης τ’ Aργοοτολιού που έψαλλε και σαν αριστερός ψάλτης στην εκκλησιά της ‘Αγίας Τριάδας.
Και για το τελευταίο, δεν τον είδε με καλό μάτι ο Εβραίος.
Ή Χαχαμίκαινα όμως οπό μέσα έσκουζε σα να τη σφάζουνε κι’ απειλούσε πως θα τον σφάξει. Και για να μη τον σφάξει η Χαχαμίχαινα και για να μην σφάζεται η κακομοίρα από τους πόνους, καίτοι δερνότανε οπό την αμφιβολία σαν τι νάξερε ένας επιπλοποιός και… δεύτερος ψάλτης οπό γεννητούρια, τον άφησε να περάσει και να βοηθήσει την ετοιμόγεννη.
Αλλά μισανοίγοντας τη πόρτα της κρεβατοκάμαρας ο σιορ Μέμος, στάθηκε:
—Πρώτα κατέβαινε τα 50 χρυσά κολονάτα κι’ ύστερα θα στη λευτερώσω.
—Μωρέ Μέμο μου, σε μένα τον πρώτον του νησιού νεγκοτσιάντε δεν έχεις εμπιστοσύνη;
—Ογεοκε αφέντη μου!
—Και γιατί;
—Γιατί μόλις θα δεις πόσο εύκολα γεννιούνται τα Όβραιόπουλα, αντίο που σ’ είδα!. Δεν πρόκειται να μου δώσεις τσεντέζιμο.
Και επειδή η σιόρα Έσθήρα φώναζε στη δούλα της να της φέρει το διβόρβορο για να τον σκοτώσει κι’ επειδή ο Χαχαμίκος ήξερε πως η γυναικούλα του ότι έλεγε τόκανε.
Ένα ένα και με χέρια που τρέμανε μέτρησε μέτρησε στον σιορ Μέμο τα 50 χρυσά κολονάτα.
Ό δε Μέμος με πρόσωπο που άστραφτε από χαρά, παραμέρισε για να περάσει πρώτος…ο φταίχτης. Και μπαίνοντας πίσω του με το αριστερό χέρι χωμένο στην τσέπη του βρακιού του που είχε τα κολονάτα, πρόσταξε τη σιόρα Εσθήρα να πάρει θέση!… Ενώ στον Χαχαμίκο και στις δούλες που παραστέκανε διάταξε σιωπή.
Και ζυγώνοντας στην…. πόρτα της ετοιμόγεννης την τσέπη του με τα χρυσά κολονάτα , άρχισε να τα κουδουνίζει. Ενώ με το δεξί του χέρι έκανε πως διατάζει την έξοδο.
Και γίνηκε αγαπητοί μου, το μιράκουλο και το σπετάκουλο!!! Γιατί λες και το αγέννητο Εβραιόπουλο μόλις αγροίκισε να κουδουνιώνται τα χρυσά κολονάτα, ξεμπουκάρισε για να τα ρπάξει! …
Αλλά αντί το Εβραιόπουλο ν’ αρπάξει τα κολονάτα, το άρπαξε ο σιορ Μέμος και το παράδωσε στον σιορ Χαχαμίκο με την ευχή:
—Να σου ζήση!…
Και δίχως να κάτσει να τον τρατάρουνε μήτε ενα ροζόλιο, τόστριψε προτού να συνέλθει ο Χαχαμίκος από την κατάπληξη. Φυσικά δε και λογικά την άλλη μέρα κάλεσε όλους τους ‘Εβραίους της Κεφαλλονιάς σε συνέδριο.
– Τ ο και το , τσούπε. Σε τούτον τον τόπο όπου κι’ oι ρεμεσιέριδες και μισοψαλτάδες ξέρουνε πώς γεννιούνται τα Όβραιόπουλα, εμείς άλλο δεν είναι δυνατόν να σταθούμε!
Έτσι κατέληξε ο μακαρίτης ο νόνος μου, ο βαρελάς ο Μαστρο—Βαγγέλης Μερτζάνης, οι Οβραίοι πούλησανε όσο κι αν όσο είχανε και δεν είχανε. Κι’ όχι μονάχα στην Κεφαλλονιά μας δεν ζαναπάτησαν τα ποδάρια τους, αλλά και δώσανε αβίζο στους άλλους Οβραίους της Γης:
—Να ακούτε Κεφαλλονιά και να φτυήτε τσου κόρφους σας.
* Το διήγημα είναι Κεφαλλονίτικο λαϊκό αφήγημα και οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική.
