Ο Λάκης (Λαζόπουλος) δεν έκλεισε ακόμα. Στον ΣΥΡΙΖΑ περιμένουν την απάντησή του. Μακάρι να πει το «ναι». Ούτε αυτός χρειάζεται να αγωνίζεται για την ευρωπαϊκή ιδέα. Μπορεί να στήσει στις Βρυξέλλες ένα «Τσαντίρι» και να εκτοξεύει από εκεί τις υψηλού επιπέδου ατάκες του, που τόσο αβαντάρουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον πρόεδρο Αλέξη.
Για τον Ζαγοράκη τι να πει κανείς; Παλαιόθεν ευρωπαϊστής. Εδώ ο Σαμαράς δεν ξέρει αν στον Πειραιά υποστηρίζει τον Μιχαλολιάκο (ο ίδιος κατέβηκε στον λιμάνι για να τον αβαντάρει) ή τον Μώραλη (ο υπουργός του Αρβανιτόπουλος πήγε στην παρουσίαση του συνδυασμού του!), γιατί να προβληματιστεί περισσότερο για τον Ζαγοράκη;
Φυσικά, δεν είναι τωρινό φαινόμενο ούτε τα κομματόσκυλα, ούτε οι (φελοί) φατσάτοι, ούτε οι μαϊντανοί. Αλλά δεν πρέπει να περνάει έτσι. Είναι θλιβερό πλάι στον Ρομπόλη και στον Χριστόπουλο (πόσοι τους ξέρουν αλήθεια;) να μπει ο Λάκης. Και εξίσου θλιβερό να μένει έξω η Μαριέττα Γιαννάκου και να μπαίνει ο Ζαγοράκης. Και στις δυο περιπτώσεις μετράει η «φάτσα» και όχι η γνώση και η αξία.
Τι μένει; Να κάνουν την έκπληξη οι ψηφοφόροι και να αφήσουν εκεί (εδώ) που είναι τους -άκηδες. Χλωμό μεν, αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
