 |
Εντολή για την ταυτοποίηση και τον εντοπισμό των οικογενειών που είναι αποκλεισμένες στα σπίτια τους λόγω της βεντέτας στη βόρεια Αλβανία, κυρίως στην Περιφέρεια Σκόδρας, όπου 110 παιδιά δεν μπορούν να πάνε στο σχολείο εξαιτίας αυτού του παράλογου κύκλου αίματος, έδωσε ο Γενικός Εισαγγελέας της Αλβανίας.
Όπως αναφέρει σε σχετικό δημοσίευμά της η εφημερίδα “Πανοράμα”, στόχος των αρχών είναι να εξετάσουν και την περίπτωση απόδοσης νομικών ευθυνών ώστε να περιοριστεί η βεντέτα.
“Λαβύρινθος” μέσα στον οποίο παραμένουν εγκλωβισμένες εκατοντάδες οικογένειες στη βαλκανική αυτή χώρα μοιάζει η βεντέτα, η οποία έχει τις ρίζες της στο “κανούνι” τον κώδικα τιμής που εισήγαγε στην αλβανική κοινωνία ο αριστοκράτης Λέκα Ντουγκαγκίν τον 14ο αιώνα και ειδικότερα στην “τζακμάρια”, την πρακτική εκείνη του κώδικα αυτού που θέλει το αίμα να ξεπλένεται με αίμα.
Την τελευταία 20ετία, πάνω από 5000 οικογένειες σε όλη την Αλβανία έχουν “δέσει” τη μοίρα τους με τη βεντέτα, που μόνο το 1997, όταν τη χώρα συγκλόνιζε το διαβόητο σκάνδαλο των “πυραμίδων”, μετρούσε 1500 θύματα. Σήμερα, σύμφωνα με ανεπίσημα στοιχεία, πάνω από 15.000 οικογένειες είναι αναμεμειγμένες σε διαμάχες με αφορμή τη γη, που αποτελούν, μαζί με τις υποθέσεις εμπορίας ανθρώπων (human trafficking), τα συνηθέστερα αίτια πίσω από το “κανούνι”.
Το “κανούνι” έχει τις ρίζες του στην εποχή της Οθωμανικής κυριαρχίας στην περιοχή του σύγχρονου σημερινού αλβανικού κράτους. Η ανάγκη των πολιτών για έναν ηθικό κώδικα για την προστασία της ταυτότητας, της γλώσσας τους, των οικογενειών τους και της κληρονομιάς τους “γέννησε” το “κανούνι”, το οποίο αποτελούσε ένα είδος “πνευματικού Συντάγματος”, ακολουθούνταν ακόμη και από τα παιδιά και τηρούνταν με πιστότητα ανάλογη ή ακόμη μεγαλύτερη από αυτήν της Βίβλου ή του Κορανίου.
Στο “κανούνι”, η βεντέτα ισοδυναμεί με θανατική ποινή για ένα άτομο που έχει διαπράξει ένα “βαρύ” έγκλημα κατά της ζωής ή της οικογένειας ή της περιουσίας κάποιου άλλου, η οποία μάλιστα τυγχάνει της αποδοχής σύσσωμης της τοπικής κοινωνίας.
Με το πέρασμα των αιώνων, το “κανούνι” άρχισε να υποκαθιστά τη λειτουργία της Δικαιοσύνης, όπου αυτή ήταν απούσα. Ερχόμενοι καθημερινά αντιμέτωποι με εγκλήματα αλλά και την απουσία του κράτους, όσοι βίωναν τη δολοφονία ενός προσώπου του στενού τους οικογενειακού περιβάλλοντος άρχισαν να παίρνουν το νόμο στα “χέρια” τους και να τιμωρούν οι ίδιοι τους εγκληματίες που είτε έμεναν ατιμώρητοι ή δεν τιμωρούνταν επαρκώς.
Μέσα σε μια τέτοια ατμόσφαιρα, οι πολίτες, προκειμένου να προστατεύσουν εαυτούς, τις οικογένειές τους και την περιουσία τους, άρχισαν να εφαρμόζουν το “κανούνι” και να επιβάλουν το δικό τους νόμο, με στόχο να ασκήσουν πιέσεις απέναντι τόσο στους ίδιους τους εγκληματίες όσο και σε εκείνους στην εξουσία που έδειχναν ανοχή απέναντι στο έγκλημα.
Ωστόσο, οι κοινωνικές συνθήκες στην Αλβανία, σήμερα, δεν δικαιολογούν την εφαρμογή του για την εδραίωση της τάξης και την επιβολή του νόμου στην κοινωνία, επισημαίνουν οι ειδικοί κάνοντας λόγο για λανθασμένη χρήση ή παρερμηνεία του.
