Δε θα πρωτοτυπήσω –δεν μπορείς να πρωτοτυπείς παρατηρώντας αυτή την κακή ταινία που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια όλων μας – αν επισημάνω ότι όταν ο κόσμος γύρω μας καίγεται, εμείς προτιμάμε να συζητάμε για την κρυμμένη στις σκελέες του έγκλειστου Φυρερίσκου, σφαίρα.

Αλήθεια, ποιόν από εμάς μπορεί τάχα να τον ενδιαφέρει περισσότερο, η σφαίρα, η κρυμμένη στις σκελέες, όταν τα παράσιτα που κυβερνάνε με την ανοχή μας, δρομολογούν την καταστροφή των αρχέγονων δασών μας υπέρ εθνικών εργολάβων, έχοντας κάνει κουρελόχαρτο το ελληνικό Σύνταγμα, κατάφωρα συστηματικά και ποικιλοτρόπως παραβιασμένο και στο ζήτημα της περιβαλλοντικής προστασίας∙ όταν τα όργανα του διαπλεγμένου κράτους των εξουσιών τους, καλούνται να χαρακτηρίζουν ως εγκληματική οργάνωση τους συμπολίτες που προασπίστηκαν, ως όφειλαν, το δικαίωμα στην αειφορία της κοινότητάς τους;

Αλήθεια, ποιόν από εμάς μπορεί τάχα να τον ενδιαφέρει περισσότερο, η σφαίρα, η κρυμμένη στις σκελέες, όταν τα τρωκτικά που κυβερνάνε με την ανοχή μας, δρομολογούν, κατά παράβαση των νόμων, των συστάσεων και της λογικής, το ξεπούλημα των νερών μας;

Αλήθεια, ποιόν από εμάς μπορεί τάχα να τον ενδιαφέρει περισσότερο, η σφαίρα, η κρυμμένη στις σκελέες, όταν οι Ολετήρες την ίδια στιγμή που ερήμην μας διαχειρίζονται την απέλπιδα αποπληρωμή ενός ειδεχθούς δημόσιου χρέους, «νομοθετούν» καθ’ υπαγόρευση των δανειστών, για να βάλουν χέρι και στην πρώτη κατοικία, σπάζοντας το κεραμίδι πάνω από το κεφάλι, καταστρέφοντας το υπέρτατο όνειρο του υπερχρεωμένου φτωχοπρόδρομου ραγιά;

Αλήθεια, ποιόν από εμάς μπορεί τάχα να τον ενδιαφέρει περισσότερο, η σφαίρα, η κρυμμένη στις σκελέες, την ώρα που παρακολουθούμε τους υψηλούς προσκεκλημένους στο πάρτι της εκπτωτικής δημοπρασίας των πατρογονικών μας, να βγαίνουν από τους υπόνομους; Να τη σκαπουλάρουν μετά από πολλές αναβολές, από την τεκμηριωμένη κατηγορία για λαθρεμπορία στα καύσιμα. Να απειλούν θεούς και δημοσιογράφους και με την νομική παράσταση πρωθυπουργικών φίλων, έγκριτων (sic) νομικών, να καταλήγουν με τα αδικήματα της φοροκλοπής τους παραγραμμένα∙ κι εμείς από τη μεριά μας, μπορεί να μην έχομε ιδέα, πώς θα γεμίσομε το ντεπόζιτο του πετρελαίου του σπιτιού μας για να ζεσταθεί η φαμίλια, χειμώνας έρχεται.

Αλήθεια, ποιόν από εμάς μπορεί τάχα να τον ενδιαφέρει περισσότερο, η σφαίρα, η κρυμμένη στις σκελέες, όταν διαβάζομε ότι ο ίδιος υψηλός προσκεκλημένος, ο παραδομένος από τα τερτίπια της δικονομίας πίσω στην κοινωνία ως λευκή περιστερά, είναι ο μοναδικός υποψήφιος για να αγοράσει κοψοχρονιά, με λεφτά αυγατισμένα από τούς κλεμμένους φόρους, την κότα που κάνει τα χρυσά αυγά, τη δημόσια εταιρεία στοιχημάτων;

Αλήθεια, ποιόν από εμάς μπορεί τάχα να τον ενδιαφέρει περισσότερο, η σφαίρα, η κρυμμένη στις σκελέες, όταν οι λήσταρχοι καταβάλλουν υπέρ πτωχευμένων «λίσταρχων», με τις υπογραφές ελεγκτών, από το ίδιο, ίσως, σινάφι των ελεγκτών που τους έχουν βγάλει όλους «λάδι»; Φαίνεται ότι τρέμουν οι λήσταρχοι τους «λίσταρχους» κι όλο θα βγαίνουν καινούριοι σκελετοί από τα ντουλάπια των τελευταίων κι όλο θα υπερακοντίζουν τον λογαριασμό στο μερδικό των δισέγγονών μας…

Αλήθεια, πώς είναι δυνατόν να μας ενδιαφέρει, όταν γίνονται όλα αυτά και πολλά άλλα χειρότερα, η σφαίρα, η κρυμμένη στις σκελέες;

Όχι, δεν νομίζω ότι μπορούμε πια να διαφωνούμε σε δύο από τα πιο βασικά σημεία της ζοφερής μας πραγματικότητας:

Το πρώτο σημείο είναι ότι, αυτοί που ψηφίσαμε για να μας κυβερνούν, δεν είναι βλάκες, είναι επικίνδυνοι.

Το δεύτερο σημείο είναι ότι οι βλάκες είμαστε εμείς, που αντί να βγούμε στους δρόμους και να τους σιχτιρίσουμε, καθόμαστε και ασχολούμαστε με τη σφαίρα, την κρυμμένη στις σκελέες του έγκλειστου Φυρερίσκου.

To κολάζ είναι από την Ο.Κ.Τ.Α.Ν.Α.

Αλλά όταν κι αυτό ξεθυμάνει, με τι θα ασχοληθούμε για να συνεχίσομε να αποφεύγουμε τις ευθύνες μας; Με κάποιον ακόμα, επερχόμενο φόνο ή -γιατί όχι- με το μπαρμπικιου που οργανώνει ο υποφυρερίσκος στο ευαγές ίδρυμα που τον φιλοξενεί, για να τιμήσει το πρότυπό του, τον Αδόλφο Χίτλερ;