Παρά τα χάλια της οικονομίας μας, η Ελλάδα έχασε 1,162 δις ευρώ την προηγούμενη πενταετία (2007-2012), από επιστροφές κονδυλίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω «κακής εφαρμογής» αγροτικών προγραμμάτων, χρηματοδοτούμενων από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ποσό αυτό αποτελεί το 28% των συνολικών ποσών που επιβλήθηκαν ως ποινές, στο σύνολο των 27 χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για το ίδιο διάστημα!
Αυτά προκύπτουν από την απάντηση του αρμόδιου επίτροπου για θέματα Γεωργίας Dacian Ciolos, σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή. Στην απάντησή του, ο Ευρωπαίος επίτροπος απέστειλε δύο Πίνακες με τα κονδύλια που επιστράφηκαν ανά κράτος μέλος την τελευταία πενταετία, αλλά και αναλυτικά τα κονδύλια που καλείται να επιστρέψει η χώρα μας, το ίδιο διάστημα
Από τους Πίνακες προκύπτει:
· Πρώτον ότι, τα πρόστιμα που αφορούν στην Ελλάδα, αποτελούν το 28% των προστίμων που έχουν επιβληθεί το ίδιο διάστημα, σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
· Δεύτερον ότι, η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει 1,162 δις ευρώ, με δεύτερη την Ιταλία με 670,85 εκατομμύρια ευρώ, και τρίτη την Ισπανία με 583,88 εκατομμύρια ευρώ.
· Τρίτο συμπέρασμα είναι αυτό που προκύπτει από την ανάλυση των «αποφάσεων» που μνημονεύονται στον Πίνακα 2 προκύπτει ότι, οι ποινές που επιβλήθηκαν στη χώρα μας οφείλονται σε «αδυναμίες ελέγχου», «εσφαλμένα στοιχεία ΟΣΔΕ», «εκπρόθεσμες πληρωμές», «αδυναμίες όσον αφορά τη διαχείριση και τους ελέγχους του συστήματος πολλαπλής συμμόρφωσης», «αδυναμίες διαχείρισης και ελέγχου ενισχύσεων», κλπ.
Με βάση όλα τα παραπάνω, ο Νίκος Χουντής δήλωσε:
«Σήμερα, που η ελληνική κοινωνία και μαζί ο κόσμος της υπαίθρου, διαλύεται υπό το βάρος των ασκούμενων ληστρικών πολιτικών, ο λαός μας καλείται να πληρώσει και τα σπασμένα ανεύθυνων κυβερνήσεων. Την ίδια στιγμή, οι ήδη υποστελεχωμένες υπηρεσίες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και των εποπτευόμενων από αυτό φορέων, αλλά και οι σχετικές με τον πρωτογενή τομέα, περιφερειακές υπηρεσίες των ΟΤΑ (Διευθύνσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής, κλπ) οδεύουν προς πλήρη διάλυση, μέσω των απολύσεων αλλά και της οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης των εργαζομένων, σύμφωνα με τις επιταγές του Μνημονίου.
Είναι σαφές ότι, οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις των υπαλλήλων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης αλλά και των υπαλλήλων των ΟΤΑ, δεν υπηρετούν μόνο την επιτακτική ανάγκη αντίστασης στις αντιλαϊκές και αναποτελεσματικές πολιτικές του Μνημονίου, αλλά και την ανάγκη στήριξης και προστασίας της ελληνικής κοινωνίας και του αγροτικού κόσμου”.
