Ο ΣΑΜΑΡΑΣ Ο ΠΥΡΡΟΣ & ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ

Λένε πως όταν
ο κ Σαμαράς έμεινε μόνος του τον κατέλαβε ένα ρίγος, κάτι σαν τεταρταίος
πυρετός, αναλογιζόμενος ότι και προ εικοσαετίας η παράταξη του κυβερνούσε με
μια παρόμοια ισχνή πλειοψηφία (152) αλλά έπεσε τότε θύμα προδοσίας Κοιτάζοντας
στον μεγάλο χάρτη του γραφείου του την περιφέρεια Ηπείρου αναλογίστηκε μήπως η
νίκη του ομοίαζε προς την νίκη του βασιλιά Πύρρου …

Φώναξε τον
πιστό του Χρύσανθο για να του φέρει ένα κινίνο και αυτός τότε, σαν αν ήτανε
βαλτός, του διαβίβασε το συγχαρητήριο τηλεγράφημα των δυο αδελφιών – βουλευτών
της ΝΔ Θεοδώρας και Κυριάκου όπου δήλωναν την αιώνια πίστη τους προς το πρόσωπο
του.

Ένα νέο κύμα
σπασμών κλόνισε το βασανισμένο του κορμί οπότε ο πιστός Χρύσανθος επιστράτευσε
το επιχείρημα της προιούσας σχιζοφρένειας των πασόκων όπως εκφράστηκε στην
ομιλία της κας Τζάκρη που τους υπερψήφισε αφού πρώτα τους κατήγγειλε ως
πράκτορες και υπαλλήλους αλλά και του λαμπρού διανοητή Μίμη Ανδρ. που τους
υπερψήφισε, ενώ παράλληλα αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ! Ο πρωθυπουργός βρήκε πράγματι
κάπως διασκεδαστικό το φαινόμενο αυτών των κλόουν

Τότε ο
μηχανορράφος μυστακοφόρος του επέστησε την προσοχή και στην λεβέντικη στάση των
δυο βουλευτών της ΔΗΜΑΡ, κκ Ψαριανού και Οικονόμου, που δεν εψήφισαν κατά την
εκφώνηση του ονόματος τους αλλά μόνο σε δεύτερη ανάγνωση στο τέλος, έτσι ώστε
να βεβαιωθούν πρώτα ότι συμπληρώθηκε το 151 Τα δύο αυτά ηρωικά σέντερ μπακ δεν
χρειάστηκαν και έτσι τελικώς ευθυγραμμίστηκαν με την επίσημο όσο και αμφίσημο
γραμμή του κ Κουρέλη.

Ο Σαμαράς όμως
δεν ασχολείτο με όλους αυτούς που θεωρούσε ότι η θέση τους είναι στον πολιτικό
ΧΥΤΑ. Έβγαλε ένα στικάκι (όχι της Λαγκάρντ) και έβαλε να παίζει η ομιλία της
Μισέλ από τα Γιάννενα που με την ομορφιά αλλά και την τραγικότητα της κυρα
Φροσύνης θεμελίωσε την ψήφο της στην εύλογο πεποίθηση της ότι πρόκειται κάποτε
να γραφεί στα βιβλία ιστορίας Ήταν μάλλον η μόνη που διέθετε αρετές κατάλληλες
για την ομάδα των Σαμαράι που πάντα ονειρευόταν ο ηγέτης αλλά επίσης πάντα
ξέπεφτε σε κάτι πυροβολημένους μαντράχαλους σαν το Φαήλο. Η ωραία Μισέλ όμως
ολοφάνερα μπορούσε να πυροδοτήσει το κύμα ρομαντισμού που τόσο ταίριαζε στην
ιδιοσυγκρασία του. Επιπλέον με τα φλογερά της λόγια του θύμιζε πολύ την
προγιαγιά του, πράγμα που οδηγούσε σε μια γλυκιά αίσθηση οικειότητας

Και εις άλλα
με υγεία!