 |
| Έρχεται! Έρχεται! |
Είμαι αστός, Δεξιός και δημοκράτης και δεν ντρέπομαι, πια, να το λέω. Δεξιός με την έννοια της «Νέας Δημοκρατίας» που οραματίστηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, μετά την πτώση της Χούντας. Ο ιδρυτής, Κ. Καραμανλής, διακήρυξε ότι: “Η Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξη που ταυτίζει το έθνος με τον λαό, την πατρίδα με τους ανθρώπους της, την πολιτεία με τους πολίτες της, την εθνική ανεξαρτησία με τη λαϊκή κυριαρχία, την πρόοδο με το κοινό αγαθό, την πολιτική ελευθερία με την έννομη τάξη και την κοινωνική δικαιοσύνη”. Από αυτά συμπεραίνω ότι δεν έδωσε απλά ένα όνομα στο κόμμα του, αλλά μία βαθύτερη έννοια και τη βάση να μπορέσει να χτιστεί το μεταπολιτευτικό, δημοκρατικό μας πολίτευμα. Θέλοντας να εδραιώσει τον πολιτικό όρο της «Νέας Δημοκρατίας» δεν δίστασε να παίξει μπάλα και με τον Αντρέα στη Βουλή όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν ακόμη πολύ χαμηλά στα ποσοστά. Γνώριζε πως κάποια στιγμή η σκυτάλη της διακυβέρνησης της χώρας θα παραδινόταν στον ανερχόμενο πράσινο ήλιο.
Προσπάθησε -παρ’ όλη τη χυδαία συμπεριφορά του Αντρέα και του Κουτσόγιωργα απέναντί του προσωπικά- με πολιτισμό, υπομονή και την ευγένεια που τον χαρακτήριζε, να δώσει μια νέα ηθική στα πολιτικά δρώμενα. Να ενώσει πολιτικούς αντιπάλους προς όφελος της πατρίδας. Πίστευε πως η πολιτική φιλοσοφία της «Νέας Δημοκρατίας» θα μπορούσε να αγγίξει και να ενώσει ηθικά τις πολιτικές ιδεολογίες, προς όφελος των πολιτών, φτάνει να μην παραδινόντουσαν οι εκλεκτοί στο αδηφάγο “εγώ”, για προσωπικό κέρδος. Ο Κ. Καραμανλής ήταν ο φόβος και ο τρόμος για τους υπουργούς και συνεργάτες του και δεν άφησε περιθώριο να φάνε και να πιούνε εις βάρος του οράματός του. Αυτό το προτέρημα και παράδειγμα προς μίμηση ο πολιτικός κόσμος το ξέχασε γρήγορα όταν ήρθε το τρένο της Αλλαγής, με τον Αντρέα μηχανοδηγό, τους σοσιαλιστές και τα παιδιά του Πολυτεχνείου συνεπιβάτες του, που διψούσαν για εξουσία και πολλοί από αυτούς και για χρήμα, και μοίραζαν προκηρύξεις και εισιτήρια ελευθέρας στους μελλοντικούς επιβάτες, υποσχόμενοι τζάμπα λεφτά: «Τσοβόλα, δώστα όλα». Τα 32 χρόνια που ακολούθησαν από την εκλογή του Αντρέα αποψίλωσαν κάθε πολιτική ιδεολογία στον βωμό του χρήματος. Δεν υπάρχουν πια Δεξιοί και σοσιαλιστές, Κεντρώοι και Αριστεροί πολιτικοί. Υπάρχουν αυτοί που τρώνε για την πάρτη τους και οι λίγοι που δεν τρώνε. Δηλώνω, λοιπόν, αστός και δημοκράτης και οπαδός της «Νέας Δημοκρατίας» -ως ηθική πολιτική ιδεολογία (μην την μπλέξετε με την ηθική των κυρίων Βουλγαράκη και Μεϊμαράκη)- που οραματίστηκε ο Κ. Καραμανλής για τον τόπο.
Ο Κίσινγκερ δήλωσε: «Ιf you control the money, you control the entire world…». Αυτό προσπάθησαν να κάνουν οι κυβερνήσεις των τελευταίων 32 χρόνων. Χαλάρωσαν τους εισπρακτικούς μηχανισμούς, μοίρασαν χρήμα δανεικό σε πολίτες που δεν είχαν τα απαιτούμενα οικονομικά κριτήρια και χρηματοδότησαν -εισπράττοντας “μαύρες” μίζες- δικούς τους επιχειρηματίες με σκοπό να κοντρολάρουν τη μεγάλη εικόνα. Εγχείρημα το οποίο κατέληξε σε φιάσκο εις βάρος του πολιτικού προσωπικού που δεν ελέγχει πια την οικονομική αναδιάρθρωση, αλλά ελέγχεται και εκβιάζεται από παλαιούς του «συνεργάτες».
Αν ο κ. Σαμαράς δεν τολμήσει τη μεγάλη ανατροπή, κάποιος άλλος στη θέση του θα την πραγματοποιήσει. Με την αποκάλυψη των ονομάτων της λίστας Χριστοφοράκου -πιστεύω- θα πυροδοτηθεί η ολική επαναφορά της βαθύτερης έννοιας και της εφαρμογής κάποιων κανόνων στην πολιτική σκηνή. Θα κοπούν μαχαίρι οι εκβιασμοί – ξένων δανειστών, διαπλοκής και παρατρεχάμενων κομπιναδόρων. Θα ανακουφιστεί και θα επανέλθει η εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στην πολιτική εξουσία και, το κυριότερο όλων, θα αναζωογονηθεί η πολιτική ιδεολογία στα απονευρωμένα και διεφθαρμένα κόμματα.
