 |
Πόσες γυναίκες δεν ζήλεψαν εκείνα τα ζουμερά χείλη; Λες και θα έσκαγαν, από λεπτό σε λεπτό. Είχε παραμπεί υλικό. Αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις, το αποτέλεσμα μετράει. Ποιος άντρας, άραγε, δεν τα σκέφτηκε… να ρουφάνε; Οτι να ‘ναι. Αρκεί να ρουφούν κάτι… απ’ αυτούς. Να βεντουζάρουν. Μεταξύ μας, υπέροχο στόμα. Τώρα θα μου πείτε γιατί κόλλησα με τα χείλη της Τζολί και όχι με τα βυζιά της, που είναι και επίκαιρο; Γιατί ήταν πεσμένα. Σχεδόν από πάντα. Μόνο στις πρώτες ταινίες στεκόταν αξιοπρεπώς. Αλλά… μικρό το κακό. Με τέτοια ομορφιά δε μένεις στα βυζιά. Με εξέπληξε με το ταλέντο της σε κάνα δυο φιλμ, την καταράστηκα όταν έπιασε γκόμενο τον Μπραντ, της έβγαλα το καπέλο -αν και λίγο υποψιασμένη- με τις αγαθοεργίες της, υπέκυψα στη γοητεία της, τη λάτρεψα σαν μητέρα, θα της φιλούσα το χέρι αν είχα τη δυνατότητα όταν υιοθέτησε τόσο “παράταιρα” παιδιά, ενώ θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο της σταρ παίρνοντας μόνο λευκά. Είχε δώσει όμως δείγματα γραφής για το πόσο αντισυμβατική είναι. Και μόνο από αυτό, για μένα, ήταν άξια προσοχής.
Με γοήτευσε με την μπούργκα μέσα στη σκόνη. Κι εκείνα τα χείλη, ακάθεκτα, σε όλες τις καιρικές συνθήκες. Τατουάζ, παιδιά, χείλια-σαμπρέλα κι ένας θεός πάντα δίπλα της. Αυτός κι αν ήταν έκπληξη. Σε όλες τις φωτογραφίες σχεδόν, από διάφορες πρεμιέρες και μη, το βυζί και η πέτσα του περίπου άγγιζαν τον αφαλό. Και δεν φορούσε σουτιέν. Είπαμε, αν έχεις τέτοια ομορφιά, δεν κολλάς στο βυζί. Και για αυτό τη γούσταρα.
Και πήγε και τα… έκοψε. Ακρωτηριάστηκε.
Βόμβα στον πλανήτη. Και τι δεν διαβάσαμε. Αλλά δε θα μείνω εκεί.
Σαν πρώτη σκέψη μπήκε στο κεφάλι μου “Πανέξυπνη γυναίκα, μ’ έναν σμπάρο-δυο τρυγόνια”. Και το μήνυμά της θα περάσει και ντόρος θα γίνει και βυζιά θα αλλάξει, γιατί η βαρύτητα μόνο με τον πλαστικό νικιέται. Όλα όμως τα δεύτερα περνάνε, ξεχνιούνται με τον καιρό. Είναι η δύναμη του χρόνου αυτή. Έμεινα στο μήνυμα. Τι κατάφερε η Αντζελίνα, αυτή η καλλονή, με μια τέτοια κίνηση, εκτός του ότι θα μιλάει όλος ο πλανήτης για τα βυζιά της;
Μπήκε σε όλων μας το μυαλό, ακόμη και σε μένα που δεν καραδοκεί ο καρκίνος σε αυτό το σημείο του σώματος μου – παραδόξως η σιλικόνη νέας γενιάς με προφυλάσσει και, κατά δεύτερον, δεν γεννήθηκα γυναίκα για να κινδυνεύω από κάτι τέτοιο. Παρ’ όλα αυτά με προκάλεσε η κίνησή της, να προβληματιστώ μαζί με εκατομμύρια γυναίκες. Και μπήκε στα χείλη μας η λέξη π ρ ό λ η ψ η!
Κακά τα ψέματα, την ξεχνάμε στην καθημερινότητα μας. Ειδικά στην Ελλάδα που δεν φημιζόμαστε για προληπτικούς ελέγχους, σε οποιοδήποτε πεδίο.
Κάτι η έλλειψη των πλουσιοπάροχων αγαθών των περασμένων δεκαετιών -το λες και κρίση αν θέλεις- κάτι τα αγέρωχα παιδιά-ανδρείκελα της χρυσαυγής στη Βουλή, κάτι τα μπουζούκια που υπολειτουργούν, κάτι οι ατέλειωτες ουρές των ταξί στις πιάτσες (είναι ένα θέαμα που δεν το έχουμε συνηθίσει), κάτι που ο Σύριζα μιλάει για “τρανσέξουαλ κυβερνήσεις”, κάτι ο Σαμαράς να μιλάει με τον Θεό, η Δημουλά δεν βρίσκει παγκάκι να ξαποστάσει, η Παναγιωταρέα έγινε κάτι -δεν θυμάμαι γιατί δεν μ’ ενδιαφέρει- ο Άδωνης να βρίζεται με τον Κασίδα, η Σταμάτη δεν μπορεί το κελί, ζητάει να κοιτάξουν το βυζί της (και αυτή) αλλά έχει βάλει σιλικόνη και δεν δέχτηκε ο γιατρός, στρατόπεδα συγκέντρωσης πάσης φύσεως να ξεφυτρώνουν ακόμη και για οφειλέτες του Δημοσίου λένε, ε, πού καιρός για σκέψεις προλήψεων; Μόνο προκαταλήψεων.
Στην πρόληψη, λοιπόν, μένω. Γιατί από αυτή την ιστορία, αυτό πρέπει να μείνει, κατά την άποψή μου.
Στην πρόληψη για τον καρκίνο του μαστού. Μου έλεγε φίλη γιατρός πως η καλύτερη λύση για μια τέτοια περίπτωση είναι μια γυναίκα να επισκεφτεί μαστολόγο, κατά προτίμηση. Οχι πως ακυρώνεται ο γυναικολόγος, αλλά είναι η ειδικότητά του. Με προβλημάτισε λίγο αυτό. Αλλά δεν είμαι ειδική να το αναλύσω, για τους γνωστούς λόγους. Δεν το έχω ψάξει γιατί ποτέ δεν με απασχόλησε σε προσωπικό επίπεδο. Η μόνη μου σχέση με τον καρκίνο του μαστού, ήταν κάτι ωραία μπλουζάκια που αγόρασα κάποτε, προς ενίσχυση της καμπάνιας.
Στην πρόληψη για το Αids. Δεν ήρθα εγώ για να σας πω πώς θα προφυλαχτεί ένα νέο παιδί και όχι μόνο. Αλλά είμαι μια από αυτές τις γυναίκες, που έχω ακούσει άπειρες φορές από αντρικά στόματα τη φράση: «χωρίς προφυλακτικό, γίνεται;».
Που πας, ρε Καραμήτρο; Μα τω Θεώ, σηκωνόταν αυτόματα το χέρι να αστράψω χαστούκι μα το κατέβαζα γιατί γνώριζα τη θέση μου. Άλλος αγόραζε. Μπορούσα, όμως, να αρνηθώ να πουλήσω. Και δεν πουλούσα σε αυτούς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ερχόταν πάραυτα στο μυαλό μου η γυναίκα του, τα παιδιά του, η γκόμενά του. Η άγνοιά τους με τι πλαγιάζουν. Τι φιλάνε! Με ποιους γαμιούνται, χωρίς προφυλακτικό. Αν ζητάει απ’ την πουτάνα ελεύθερο, θα βάλει στη γυναίκα του;
Και η γυναίκα του, αν και όταν του φορέσει το κέρατο, δε θα βάλει στον γκόμενο προφυλακτικό γιατί θα νιώθει ασφαλής, η ανόητη, απ’ τον άντρα της απ’ τη μια κι απ’ την άλλη δε θα μπορεί να πει “όχι” στην ηδονή που της προσφέρει η καψούρα του άλλου – και ούτω καθεξής. Και μια αλυσίδα ατέλειωτη με τον θάνατο να κάνει πανηγύρι γιατί έπιασε κορόιδο τους ανθρώπους επειδή δεν μπόρεσαν να κοντρολάρουν την καύλα τους.
Και βρήκαν εξιλαστήριο θύμα τα οροθετικά πρεζάκια της Ομόνοιας και καθάρισε ο τόπος, τρομάρα τους. Οι πελάτες δεν είχαν καμιά ευθύνη, δεν πέρασαν δικαστήριο, δεν ξεφτιλίστηκαν. Στων γυναικών, που προανέφερα, τις αγκαλιές πήγαν και λούφαραν, τα λαμόγια. Λες και οι πουτάνες μόνες τους άρπαξαν τον ιό. Οχι από άντρες πελάτες.
Ξέφυγα, όμως!
Στην πρόληψη για την παιδεία να μιλήσω;
Έχουμε τα θρησκευτικά εκεί και ο Θεός θα προφυλάξει τα παιδιά από όλα τα κακά. Ειδικά από τον HIV και την ομοφυλοφιλία.
Στην πρόληψη για τα ναρκωτικά;
Τζιζ, καίει το θέμα. Ποιος να μιλήσει γι αυτό; Οι κυβερνήσεις; Λες και δεν ξέρουν πού και πώς γίνονται οι αγοροπωλησίες. Οι γονείς; Μα, δεν ξέρουν. Φοβούνται. Στο σχολείο; Ούτε για αστείο. Διάβασα πως η εκκλησία της Γλυφάδας θεωρεί και διαλαλεί πως οι ασκήσεις χαλάρωσης που γίνονται σε κάποια σχολεία, είναι έργα του σατανά. Τώρα, πώς η γιόγκα της Ανατολής άλλαξε δαίμονα και έγινε Δυτικός Ορθόδοξος, ένας Θεός το ξέρει. Υγρά από μπαταρίες πίνουν νέα παιδιά για να «φτιαχτούν» και ρημάζουν τα συκώτια τους. Κι όμως… με λίγη πρόληψη και σωστή ενημέρωση, ίσως είχανε σώσει πολλούς ανθρώπους, από κάθε είδους ασθένειες. Του μυαλού και της ψυχής.
Και μιλάω για τους προληπτικούς που προλαμβάνουν και όχι τους δεισιδαίμονες.
Βάλε τις καινούριες σου βυζάρες, κοπέλα μου, άσε τον Μπραντ να τις χαρεί, όσο χρόνο έχει κι αυτός, γιατί με την ωραία τρέλα που κουβαλάς είσαι ικανή να του κάνεις ευνουχισμό, για να γλιτώσει τον καρκίνο του προστάτη.
