|
Του Γ. Ανανδρανιστάκη
Κι όμως, στη Νέα Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Μαθαίνουμε ότι με εντολή του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά θα εισαχθεί οσονούπω ο θεσμός της «Επενδυτικής Ιθαγένειας», δηλαδή όποιος επενδύει στην Ελλάδα πάνω από 250.000 ευρώ θα γίνεται αυτομάτως Έλληνας, εφόσον βεβαίως το θελήσει. Ούτε δεκαοχτώ χρόνια χρειάζεται, αδερφέ, να περιμένεις, ούτε εννιά χρόνια σχολείο να πας: αγοράζεις ένα τεσσάρι στο Χαλάνδρι και αυτομάτως από Κινέζος γίνεσαι Έλληνας αναντάμ – παπαντάμ. Τον παίζεις τον Όμηρο στα δάχτυλα, με το «άνδρα μοι έννεπε μούσα πολύτροπον» κοιμάσαι, με το «ός μάλα πολλά πλάγθη» ξυπνάς. Αν είσαι και Κινέζος της Coscco που έχει επενδύσει δισεκατομμύρια, θα έρθει ο ίδιος ο Παπούλιας στην προβλήτα, να στην καρφιτσώσει την ιθαγένεια στο πέτο.
Έχω μερικές απορίες. Ομιλώντας πάντα υπό την επενδυτική οπτική, ο αλλοδαπός που είναι στην Ελλάδα είκοσι χρόνια και δουλεύει στα χωράφια, στις οικοδομές και στα εργοστάσια, έχει προσφέρει λιγότερα στην ελληνική οικονομία από εκείνον που θα φέρει διακόσια πενήντα χιλιάρικα για να τα ρίξει, ας πούμε, στο μετοχικό κεφάλαιο μιας τράπεζας; Η εκπαίδευση των παιδιών που γεννιούνται ή έρχονται μικρά στην Ελλάδα, ο μόχθος που καταβάλλουν για να τελειώσουν το σχολείο, αυτό δεν είναι επένδυση σε μια χώρα που αργοπεθαίνει λόγω της υπογεννητικότητας;
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, δεν έχω αντίρρηση να δοθεί η ελληνική ιθαγένεια σε όποιον την επιθυμεί, στο κάτω – κάτω τιμή μας κάνει και μόνο που τη ζητάει. Αναρωτιέμαι, όμως, γιατί να δώσει κάποιος 250.000 ευρώ για να πάρει την ελληνική ιθαγένεια; Μπορεί να θαυμάζει τον ελληνικό πολιτισμό, μπορεί να διώκεται από αυταρχικά καθεστώτα, μπορεί όμως και να θέλει να φύγει από τη χώρα του, επειδή έχει κάνει διάφορες λαδιές. Μπορεί να θέλει να έρθει στην Ελλάδα, για να κάνει ακόμη περισσότερες -επενδυτής είμαι, στο κάτω κάτω της γραφής, όλο και κάποια ανοχή θα μου δείξουν.
Μην χολοσκάτε, λοιπόν, παιδάκια των ξένων. Βρείτε 250.000 ευρώ και η Ελλάς θα σας ανοίξει τις στοργικές τις αγκάλες. Θα σας κόψουμε και απόδειξη.