· προς υφισταμένους προκειμένου να σιγήσουν (άλλως πισωγύρισμα και νέες θυσίες)
· προς προισταμένους προκειμένου να τον στηρίξουν πιο δυναμικά (άλλως υπάρχει, ω Ευρωπαίοι μου, και η συγγενής ΧΑ) αλλά και
· προς τους κωμικούς συνεταίρους του (υπακοή ή εκλογές και αποστράτευση σας) προκειμένου να συνιστωποιηθούν πλέον ανοικτά!
Φέρεται να παίζει με περισσό θράσος τα ρέστα του για δεύτερη φορά μετά τις πρόσφατες ‘παλινωδίες’ για το αντιρατσιστικό …
Η επιλογή της σύγκρουσης γύρω από την ΕΡΤ δείχνει να του εξασφαλίζει την αναγκαία διεθνή έκταση στην τρομοκρατική του προβοκάτσια, πράγμα που είναι μάλλον ζητούμενο παρά κάποια παρενέργεια! Εξ άλλου και εσωτερικά κάτι τέτοιο ικανοποιεί τα πιο συντηρητικά αισθήματα που τείνουν να στρέφονται σε συνθήκες κρίσης ενάντια στους επώνυμους και τις τηλεπερσόνες (λαικισμός) Μάλιστα ο εμφατικά βίαιος τρόπος δημόσιας αποκαθήλωσης της ΕΡΤ, υπακούει σε μια ακόμη από τις κλασσικές συνταγές του εκφασισμού των λαϊκών στρωμάτων (έναν λεβέντη χρειαζόμαστε για να μας σώσει)
Προεξοφλεί, θα μου πείτε, ο θρασύς Μεσσήνιος πως οι λωτοφάγοι θα λησμονήσουν το ποιοί από χρόνια και από κοινού διόριζαν κολλητούς και παλλακίδες καθώς και το ποιοί ‘εναλλακτικά’ δημιουργούσαν τουρκοκάναλα και διαφημισάδικα Και ακόμη προεξοφλεί πως κανείς λωτοφάγος δεν θα σκεφτεί πως οι μόνοι σίγουροι ότι θα ξαναβρεθούν στον νέο δημόσιο οργανισμό είναι οι εν λόγω «κολλητοί» και «παλλακίδες»! Και το χειρότερο είναι πως παραβλέπει ότι του έχουν τελειώσει οι λωτοί που κάνουν τους ανθρώπους πρόθυμους να πιστεύουν ανοησίες…
Από την άλλη η θρασεία ζαριά ποντάρει στα βραδέα αντ/κά του ΣΥΡΙΖΑ, στην επίγνωση ότι η πλαδαρή ελληνική κοινωνία έχει χάσει το ηθικό της, η οποια διανόηση έχει χάσει τον όποιο δυναμισμό της, η νεολαία είναι μάλλον γηραλέα και η ηρωική Ελλάς έχει προ πολλού μεταβληθεί σε Σουλεϊμανίγια.
Έτσι ο πονηρός κ. Σ σκέφτεται ότι ακόμη και ένας νάνος δικαιούται να παριστάνει τον γίγαντα και να εκβιάζει με εκλογές … Σήμερα , σου λέει, οι Έλληνες μάλλον δεν είναι διατεθειμένοι να πάρουν το ρίσκο της ανατροπής μιας οικείας κόλασης προκειμένου να θαλασσοπνιγούν στο άγνωστο Αντιμνημόνιον Πέλαγος. Ο εκβιασμός του νέου αυτού Ιωάννη Μεταξά (χωρίς ανάκτορα μεν, με υψηλό ανάστημα δε) βασίζεται ακριβώς στο ότι μπορεί ακόμη να εμφανίζεται πειστικά στα μάτια πολλών ως μονόδρομος με μοναδικό του αντίπαλο ένα αντιφατικό κόμμα, που σε κάθε περίπτωση πόρω απέχει από του να θεωρείται αντίπαλο δέος του κατεστημένου. Αχίλλειος πτέρνα του θα ήταν η τυχόν άμεση αναβάθμιση της πρωθυπουργικής εικόνας του μικρού Αλέξιου του Μέγα …
Όσο για τους εξ ημών διαθέτοντες ακόμη βασικές εγκεφαλικές λειτουργίες ας απαντήσουμε χαμογελαστά και χαλαρά στο δίλημμα « όλα ή τίποτα; » του πονηρού κ. Σ: «Μα βεβαίως, τίποτε, ντήαρ!» Στο κάτω – κάτω οι όποιες ευθύνες μας δεν μπορεί να αποτελούν το άλλοθι του τεταρτοαυγουστιανού και της φασιστικοποίησης του.
Πάκης ο προεκλογικός
·
