Επιτρέπονται από 1ης Σεπτεμβρίου οι πωλήσεις προϊόντων “περασμένης διατηρησιμότητας”, -έτσι θα λέμε από τούδε και στο εξής τα ληγμένα προϊόντα, με τη βούλα και τους κανόνες της “Διακίνησης και Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών” που αποτελούν τη μετεξέλιξη (sic) του Αγορανομικού Κώδικα.
Όπως αναφέρεται σε ενημερωτικό σημείωμα, εφεξής επιτρέπεται η διάθεση ληγμένων μη ευαλοίωτων τροφίμων όπως προσδιορίζονται στη νομοθεσία, με τον όρο ότι αυτά θα πωλούνται σαφώς διαχωρισμένα από τα άλλα τρόφιμα και με ειδική σήμανση, όπου θα αναγράφεται, με κεφαλαία γράμματα, η φράση “Τρόφιμα για πτωχούς” ή κάτι παρόμοιο.
Πρόσβαση σε αυτά τα ληγμένα τρόφιμα θα έχουν μόνο όσοι πτωχοί είναι φορολογικά ενήμεροι. Η φορολογική τους ενημερότητα θα αποδεικνύεται με την επίδειξη ειδικής ηλεκτρονικής κάρτας στο σημείο πώλησης. Οι ενδιαφερόμενοι φορολογικά ενήμεροι πτωχοί, με τη δική τους ελεύθερη βούληση- θα προμηθεύονται από τις κατά τόπους δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες, αντί παραβόλου 10 ευρώ, τις ειδικές ηλεκτρονικές τους κάρτες. Οι κάρτες θα επιδεικνύονται στα ταμεία των μεγαλομπακάλικων και οι κάτοχοι πτωχοί θα κερδίζουν πλούσια φορολογικά δώρα σε πρωτοχρονιάτική κλήρωση. Το υπουργείο Οικονομικών, στα πλαίσια της κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης των Ολετήρων, στο προσεχές μέλλον θα προτείνει περαιτέρω φορολογικές εκπτώσεις για τους πτωχούς φορολογούμενους υπό τη μορφή πιστωτικών credits. Οι εκπτώσεις θα κυμαίνονται ανάλογα με την κατανάλωση ληγμένων προϊόντων. Η πρόταση για επιβολή μειωμένου συντελεστή Φ.Π.Α. στα ληγμένα τρόφιμα κρίθηκε ως ασύμφορη. Ανεπίσημες πηγές από το περιβάλλον του “υπουργού” Οικονομικών θεωρούν ότι η πρόταση του μειωμένου συντελεστή Φ.Π.Α. στα ληγμένα προϊόντα θα υπονόμευε το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και τις προσπάθειες της χώρας να βγει στις αγορές μέσα στο 2014.
Αξέχαστες είναι και οι αμίμητες φαιδρότητες που είχε εκστομίσει παλιότερα ο φαιδρότερος “υφυπουργός” της κυβέρνησης των Ολετήρων, τονίζοντας ότι «στην Ελλάδα παρουσιάζουμε μια ακαμψία (sic) στην πτώση των τιμών σε σχέση με την πτώση των εισοδημάτων»!
Σε σοβαρότερο ύφος, βέβαια, δεν έχει κανένα νόημα να μιλάμε πια, τα έχομε ξαναπεί, είναι εξαιρετικά εξοργιστικό αυτό που συμβαίνει υπό την καθοδήγηση των μαυραγοριτών, ντόπιων και ξένων, που μετατρέπουν σε αδικαιολόγητο πλούτο μέχρι και το τελευταίο καπίκι από την τσέπη του συνταξιούχου, του απολυμένου υπάλληλου, του γείτονα, της γιαγιάς σου που φυτοζωεί με τη πετσοκομμένη σύνταξη του μακαρίτη…
Θα έπρεπε να έχει γίνει καθολική κοινωνική απαίτηση, από καιρό τώρα, ο κοστολογικός έλεγχος όλων αυτών που απομυζόντας την κοινωνία ολόκληρη, λυμαίνονται τα δίκτυα διανομής. Μαυραγορίτες από τα παλιά, με λούστρο νομιμότητας! Οι υπερτιμολογήσεις, οι τριγωνικές συναλλαγές μέσω ανεξέλεγκτων υπεράκτιων δομών κι όλα τα άλλα γνωστά κόλπα εκβιασμού του παραγωγού και ξεπουπουλιάσματος του καταναλωτή, δεν αφορούν, κατά τα φαινόμενα, το κράτος των Ολετήρων.
Το μόνο που τον απασχολεί τον κ. “υφυπουργό” και τους ομοίους του, είναι μην τύχει και συνεχιστεί αυτή η οικονομική αιμορραγία των μεγαλομπακάληδων που μέχρι την 31η Αυγούστου θα είναι υποχρεωμένοι να τα πετούν στα σκουπίδια ή να τα χαρίζουν στα συσσίτια τα… ημιευαλλοίωτα. Αλλά, ευτυχώς, από 1ης Σεπτεμβρίου θα τα χρεώνουν τα ληγμένα και θα βάλουν έτσι κι οι μεγαλομπακάληδες πλάτη στην εθνική προσπάθεια, να έλθει ακόμα πιο γρήγορα, ακόμα πιο κοντά η περιπόθητη ανάπτυξη.
Με τέτοιες φαιδρότητες θα συνεχίσουν να μας υποτιμούν εμάς και τη νοημοσύνη μας, όσο σαν κοινωνία δεν αντιδρούμε, όσο σαν πολίτες, βλέποντας, αρχής γενόμενης από 1ης Σεπτεμβρίου, τον διπλανό μας να παίρνει σκουληκιασμένο ρύζι ή μακαρόνια με μαμούνια, σε “συμφέρουσα τιμή”, εμείς θα φταίμε αν θα γυρνάμε το βλέμμα μας από την άλλη μεριά, πάλι σιωπηλοί! Εμείς θα φταίμε γιατί δε θα έχομε ακόμα βρει τον τρόπο να ομονοήσομε και να σηκώσουμε επιτέλους τα σκυμμένα κεφάλια μας και να φωνάξομε, πολλοί μαζί, προς στους Ολετήρες, ότι ως εδώ και μη παρέκει!
Ξαναθυμάμαι, με αφορμή τη σημερινή γιορτή, ότι: “Ὀλοι μαζί θα δεηθούμε του Άγιου Φανουρίου να μας φανερώσει την εθνική μας αξιοπρέπεια που έχει χαθεί στους διαδρόμους του όγδοου ορόφου του μεγάρου της Τράπεζας της Ελλάδας. Εκεί θα πάνε πάλι να θρονιαστούν, λέει, οι ράφτες της Τρόικας που ετοιμάζονται να πάρουν τα μέτρα για το καινούριο φθινοπωρινό κουστούμι.”
Ας την κάνομε πάλι φέτος, όπως και πέρσι την ευχή: “Θεός σχωρέσ’ την μητέρα του Αγίου Φανουρίου! Θεός σχωρέσ’ την!”
Κι ύστερα, όταν με το καλό θα σηκώσουμε κεφάλι και θα τους πούμε, βροντερά, ότι φτάνει πια…
Φτάνει πια με τη διάλυση των σχολείων!
Φτάνει πια με τη διάλυση των νοσοκομείων!
Φτάνει πια με τα ληγμένα ημιευαλλοίωτα για πτωχούς, φτάνει με τους άδικους φόρους που χρεώνονται σε άλλους αντί άλλων, φτάνει με τα παράσιτα, φτάνει και με την ηλιθιότητα…
Φτάνει πια με τη διάλυση των πάντων!
…από εκείνη τη στιγμή και μετά, ανήμερα του Αγίου Φανουρίου, θα πρέπει πλέον να τη γιορτάζομε την επέτειο της θλιβερής, όπως είναι σήμερα, της Δημοκρατία μας· αν ήταν κι έβρισκε για λογαριασμό μας ο Άγιος την χαμένη εθνική μας αξιοπρέπεια, την 27η Αυγούστου, ανήμερα του Αγίου Φανουρίου, θα πρέπει να μεταφέρομε τη γιορτή της Δημοκρατίας, σου λέω. Αλλά πρέπει κι εμείς να βρούμε μέσα μας το θάρρος να υπερασπιστούμε, επιτέλους, το δικαίωμα μας σε έναν καλύτερο αυριανό κόσμο, να πούμε όχι σε αυτή τη μιζέρια της καθολικής ανέχειας και της οικουμενικής ανοχής στον παρασιτισμό της κυβέρνησης των Ολετήρων.
“Θεός σχωρέσ’ την μητέρα του Αγίου Φανουρίου! Θεός σχωρέσ’ την!”
Alexandros Raskolnick
