 |
Διέρρευσε ένα από αυτά τα e-mails με τα οποία η Τρόικα κυβερνάει την Ελλάδα –ένα από αυτά τα e-mails που δε διαρρέουν χωρίς λόγο. Μια είδηση που εκτοξεύτηκε σαν βόμβα με πυροσωλήνα την… αληθινή εφημερίδα. Μια είδηση που έσκασε σαν βόμβα στα κεφάλια των υπ’ ατμόν υπάλληλων της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας ή σαν άλλη βόμβα κρότου-λάμψης στην διαδικτυακή καθημερινότητά των υπολοίπων από εμάς. Τον λόγο –ίσως και την πηγή- της διαρροής, αργά ή γρήγορα θα τον αντιληφθούμε, αλλά προς το παρόν το θέμα μας δεν είναι τα βρώμικα κόλπα μεταξύ της Τρόικας και της κυβέρνησης των Ολετήρων. Το θέμα μας είναι η τύχη της αμυντικής μας βιομηχανίας που μπαίνει κι αυτή σε τροχιά εξαΰλωσης.
Δεν μπορεί να γνωρίζει βέβαια κανείς, ακριβώς, τη συλλογιστική της ανεπάγγελτης Φώφης και των ανίκανων συμβούλων της στο ζήτημα της τεκμηρίωσης ενός ρεαλιστικού σχεδίου σωτηρίας της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας. Όμως, υποθέτει κανείς εύλογα ότι, οι υπάλληλοι της Τρόικας έχουν πλέον πλήρη συνείδηση ότι το «πάντρεμα», στα πρόσωπα των πολιτικών μας «ταγών», χαρακτηριστικών όπως η ανικανότητα, η πρόσδεση σε άρματα διαπλεκόμενων συμφερόντων και η εξάρτηση από μικροκομματικές πελατείες, είναι η σοβαρότερη τροχοπέδη στην εκτέλεση του προγράμματος ξεπουλήματος της χώρας, προκειμένου να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των δανειστών.
Γίνεται αντιληπτό ότι η πρόταση της ανεκδιήγητης «υφυπουργού» που φύτεψε στο υπουργικό συμβούλιο ο παρασυνταγματολόγος με την ψυχογενή βουλιμία, ήταν -όπως και η ίδια η «υφυπουργός», άλλωστε- εκτός τόπου και χρόνου, εκνευρίζοντας τους προϊστάμενους υπάλληλους της Τρόικας. Ακόμα και η Κομισιόν, επιβεβαιώνει ότι η πρόταση που παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση στα τέλη Αυγούστου, οπότε και έληγε η σχετική προθεσμία, ήταν κατώτερη των προσδοκιών και απορρίφθηκε στη συλλογιστική της.
Το ζήτημα δεν είναι αν πρέπει να διατηρούνται σε λειτουργία ζημιογόνες παραγωγικές μονάδες. Με την ψήφο μας έχομε εμπιστευτεί την κυβέρνηση των Ολετήρων που εκτελεί ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, με συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Μας είναι αδιάφορο το γεγονός ότι η εν λόγω κυβέρνηση είπε ψέματα, προκειμένου να κερδίσει την ψήφο μας. Αν δεν μας ήταν αδιάφορο, θα είχαμε βγει στους δρόμους να σταματήσουμε αυτό το καταστροφικό έργο. Με την απαθή μας στάση, έστω κι έμμεσα, απαντάμε στο ερώτημα και κατά πλειοψηφία συμφωνούμε ότι δεν πρέπει να διατηρούνται σε λειτουργία ζημιογόνες παραγωγικές μονάδες, έστω κι αν έχουν κρίσιμο ρόλο στην ευημερία του κράτους μας.
Το ζήτημα, λοιπόν, είναι πώς μπορεί να εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα τέτοιων μονάδων, αφού αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος σωτηρίας τους, πράγμα που μου ξαναφέρνει στο μυαλό παλιότερες σκέψεις: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι αυτοί που αποτελούν τον “εθνικό” κορμό και τις παραφυάδες του πολιτικού μας συστήματος, είναι αήθεις ελεεινοί και τρισάθλιοι· αμέτρητα χρόνια κλέβουνε, αγοράζοντας με δανεικά, στο όνομα του Ελληνικού Λαού, οπλικά συστήματα για να αντιμετωπίζονται, ανάλογα με τη συγκυρία, ο εκ του βορρά ή ο εξ ανατολών κίνδυνος. Από τα συμβόλαια προμήθειας των οπλικών συστημάτων που πληρώνομε χρυσά και έντοκα, με συμβάσεις συνομολογημένες από τα άθλια και θλιβερά ανθρωπάκια που στέλνομε στην ελληνική Βουλή, εξασφαλίζονται, υποτίθεται, κάποια αντισταθμιστικά οφέλη. Αντί να βάλουν τους τεμπέληδες που φυτρώνουν σαν τα δηλητηριώδη μανιτάρια μέσα στα σκοτάδια των κομματικών τους μηχανισμών, αυτούς που πληρώνονται από τους φόρους μας για να παριστάνουν τους ειδικούς σύμβουλους, να ξεσκονίσουν τα συμβόλαια προμήθειας και να ανακεφαλαιώσουν τα οφειλόμενα αντισταθμιστικά οφέλη, προκειμένου να ανοίξουν κάποιες δουλειές για την αραχνιασμένη Ελληνική Βιομηχανία Όπλων, αυτοί κοιτάνε πώς θα ξεπουλήσουνε τα πάντα κοψοχρονιά.»
Ή συντάσσουν έωλα κι απαράδεκτα στους Τροϊκανούς προϊστάμενους τους, σχέδια αναδιάρθρωσης εν λειτουργία, ας συμπληρώσω…
Εν τω μεταξύ, έπεται η συνέχεια της εμποροπανήγυρης: «Κάποια πράγματα θα τα σώσουμε κάποια άλλα δεν μπορούμε να τα υποστηρίξουμε με επιχειρήματα», αναφέρει πηγή μέσα από το γραφείο του πρωθυπουργεύοντα Ολετήρα, δίνοντας το στίγμα της ανικανότητάς αυτής της κυβέρνησης να διαπραγματευτεί με την Τρόικα στα πλαίσια των κανόνων που οι ίδιοι οι Ολετήρες έχουν συνομολογήσει. Μαζί με αυτήν την αβεβαιότητα που εκφράζει η πηγή, υποδηλώνεται και μια ελπίδα φρούδα κι ακατανόητη, σχεδόν μυστικιστική, για κάποιον συμβιβασμό, παρά την σκληρή στάση των εκπροσώπων των δανειστών. Μονάχα που, λογικά, θα γίνεται όλο και σκληρότερη η στάση τους, αφού οι εκπρόσωποι της Τρόικας βλέπουν ότι τα συμφωνημένα είναι ανεφάρμοστα, βάζοντας έτσι και τους ίδιους στο κάδρο των ευθυνών της προδιαγεγραμμένης αποτυχίας του προγράμματος.
Ας ελπίσουμε, λοιπόν, ότι η διαρροή δεν έγινε από το «υπουργικό» γραφείο της ανεκδιήγητης «υφυπουργού», αλλά από την ίδια την Τρόικα, που έχοντας απηυδήσει με τη διγλωσσία, την ανικανότητα και τη διαφθορά των Ολετήρων, δρομολογεί υπόγειες διαδρομές για να ξεμπερδεύει μαζί τους, αφού εμείς οι ίδιοι, δεν μπορούμε να ξεμπερδεύουμε…
Διότι στόχος οποιουδήποτε βιώσιμου προγράμματος δεν μπορεί να είναι η εξαΰλωση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας· ζητούμενο είναι να γίνει κερδοφόρα, παρά την συστηματικά καταστροφική -αμέτρητα χρόνια τώρα- δράση των κάθε λογής τσοχατζοπουλαίων και των σημερινών τους, ανάλογης υποστάθμης, επιγόνων…
Alexandros Raskolnick
