Του Μάνου Χωριανόπουλου
Με αυτή τη λιτή ανακοίνωση και χωρίς να δίνονται περαιτέρω διευκρινίσεις και εξηγήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ, άλλαξε γνώμη και απέσυρε την υποψηφιότητα της Σουλεϊμάν Σαμπιχά.
Πιθανότατα δεν δόθηκαν πολλές εξηγήσεις διότι όπως ανακοινώθηκε το βράδυ της Τρίτης, “Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να δώσει εξετάσεις και διαπιστευτήρια απέναντι σε κανέναν για τις θέσεις του για το συγκεκριμένο ζήτημα”.
Κατανοητό το να μη δίνει εξετάσεις σε συγκεκριμένα δελτία τηλεοπτικών σταθμών, που θυμήθηκαν ξαφνικά τους Ρομά και που προφανώς βρίσκουν ορθή επιλογή την υποψηφιότητα Σαμπιχά, μόνο μετά την απόσυρσή της.
Κατανοητό το να μη δίνει εξετάσεις και στις διαδοχικές κυβερνήσεις, που έχουν αφήσει το τουρκικό προξενείο να αλωνίζει στην περιοχή και να προσπαθεί να εμφανίσει τη μουσουλμανική μειονότητα ως αμιγώς τουρκογενή, με ό, τι αυτό μπορεί να σημαίνει στο μέλλον.
Αλλά το σε «κανέναν», θα πρέπει να το ξανασκεφτούν, αυτοί που το έγραψαν, διότι η απομάκρυνση Σαμπιχά, δεν μπορεί να κλείσει με μια λιτή ανακοίνωση.
Αν έγινε λάθος επιλογή και υπάρχει κάτι σχετικά με τη δράση της, που ανακάλυψαν αργότερα, οφείλουν να το πουν. Οφείλουν δηλαδή να ξεκαθαρίσουν, γιατί πριν λίγες μέρες η Σουλεϊμάν Σαμπιχά, ήταν κατάλληλη και τώρα ξαφνικά δεν είναι.
Αν όμως κατάλαβαν στην Κουμουνδούρου, ότι με αυτή την υποψηφιότητα και λόγω των αντιδράσεων, η κακή εκλογική επίδοση στην περιοχή θα ήταν βέβαιη, ίσως θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μια χαμένη μάχη, μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει σε έναν κερδισμένο πόλεμο.
Το να υπερασπίζεσαι τα λόγια σου με τα έργα σου και το αντίστροφο και να μην εγκαταλείπεις τις αρχές σου, ταιριάζει στην Αριστερά. Το να κάνεις μια επιλογή και στη συνέχεια να την παίρνεις πίσω, μετρώντας το πολιτικό κόστος και χωρίς να δίνεις εξηγήσεις, μάλλον θυμίζει ΠΑΣΟΚ στα χειρότερά του.
Δυστυχώς, η μικροπολιτική δεν είναι η χειρότερη εκδοχή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζει ότι η αποπομπή Σαμπιχά, δεν είναι αποτέλεσμα πίεσης προς το κόμμα. Δεν γνωρίζουμε αν είναι ή δεν είναι. Όσο όμως δεν δίνονται ξεκάθαρες εξηγήσεις, μπορεί ο καθένας να υποθέσει ό, τι θέλει.
Και η επόμενη σκέψη είναι ότι αν η αξιωματική αντιπολίτευση, υπέκυψε σε πιέσεις, τι θα συμβεί όταν γίνει κυβέρνηση και αντιμετωπίσει ακόμα μεγαλύτερες πιέσεις από ΜΜΕ, συμφέροντα, επιχειρηματίες, εφοπλιστές και Ευρωπαίους εταίρους για μια σειρά εξαγγελίες, που κάνει τώρα και θα πρέπει να υλοποιήσει αύριο.
Τι θα συμβεί, όταν παρουσιάσει το σχέδιο για ακύρωση του μνημονίου στους δανειστές μας; Θα αντισταθεί στο «όχι», που θα ακούσει ή θα στρίψει, δια των συμφωνιών, που δεσμεύουν το ελληνικό κράτος ή με κάποια άλλη δικαιολογία;
Η υπόθεση Σαμπιχά, είναι ενδεικτική. Το να παίρνονται αποφάσεις και να αναιρούνται πρόχειρα και στα γρήγορα, επειδή κάποιοι αντιδρούν ή για λόγους μικροπολιτικής, δεν δείχνει πυγμή, αυτοπεποίθηση και κυρίως σχέδιο.
Το να μη δίνονται εξηγήσεις, δεν ταιριάζει στο ύφος και το ήθος διακυβέρνησης, που ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Εκτός φυσικά, αν ο στόχος δεν είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης της Αριστεράς, που θα κυβερνήσει για το λαό και με τη στήριξη του λαού και θα λογοδοτεί συνεχώς στον λαό, μιας κυβέρνησης με άλλο ήθος και άλλη πολιτική, αλλά απλώς η κατάκτηση της εξουσίας, χωρίς «εξετάσεις σε κανέναν» και χωρίς «εξηγήσεις».
