Σήμερα είναι Μάιος του 2014 και ο Βρασίδας έχει στην τράπεζα 10.000 ευρώ. Δέκα γίνανε τα τριάντα. Τα δεκαπέντε τα έβγαλε μόνος του, για τις ανάγκες της ζωής, τα άλλα πέντε του τα πήρε από τον λογαριασμό η εφορία. Κάτι οι φόροι, κάτι οι εισφορές, κάτι τα χαράτσια, κατέστη ληξιπρόθεσμος στα γεράματα ο Βρασίδας, εχθρός του κράτους έγινε στα γεράματα ο Βρασίδας και το κράτος τον εκδικήθηκε, του άρπαξε τα πέντε χιλιάρικα κι ας περίμενε ο έρμος να γίνει κάποια ρύθμιση που θα τον χωράει κι εκείνον.
Και τα δέκα χιλιάρικα λίγα δεν είναι, Βρασίδα. Σε καιρούς κρίσης, κάποιοι θα φαλτσέτιαζαν τον μπατζανάκη τους για να τα αποκτήσουν. Εσύ τα έχεις ήδη και για να τα διατηρήσεις δεν χρειάζεται να φαλτσετιάσεις κανέναν, αρκεί να ψηφίσεις τον Αντώνη τον Σαμαρά στις ευρωεκλογές, όπως τον ψήφισες και στις εθνικές. Το έχεις πάρει, Βρασίδα μου, το κολάι, βάλε το μανταλάκι στη μύτη και τρέχα. Η πρώτη φορά είναι η δύσκολη, τη δεύτερη η ψήφος κυλάει σαν νεράκι, το λέει κι ο Σταύρος, αν και δεν έχω καταλάβει αν μιλάει για την ψήφο ή για το μπουλκουμέ.
Δεν του τα λένε όποιοι κι όποιοι αυτά του Βρασίδα. Του τα λένε οι μεγάλες τράπεζες του εξωτερικού, που ρίξανε τα μαλαματένια μούτρα τους για να ασχοληθούνε με την αφεντιά του. Μπουλουκηδόν βγήκανε χθες οι κολοσσοί στο μεϊντάνι. Η Bank of America – Merrill Lynch, η JP Morgan, η Credit Agricole, η Credit Swiss, ήρθανε συμπούρμπουλες να μας πούνε ότι, αν χάσει η κυβέρνηση τις ευρωεκλογές, θα επέλθει σεισμός, λιμός, καταποντισμός, ενδεχομένως και ακρίδες, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολάκερο τον πλανήτη. Είναι οι ίδιες τράπεζες που πριν από λίγες ημέρες έβγαλαν εκατοντάδες εκατομμύρια από την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές, οπότε ο Βρασίδας έχει μπερδευτεί σφόδρα. Δεν ξέρει αν τα λένε για το καλό το δικό του ή για το καλό το δικό τους, γι’ αυτό και αποφάσισε σε αυτές τις εκλογές να μην ψηφίσει τον Σαμαρά.
Εντάξει, για 30.000 ευρώ, πάει στο διάολο, αλλά για δέκα ψωροχιλιάρικα δεν αξίζει να χάσεις για δεύτερη φορά την παρθενιά σου.
