Γιώργος Καρελιάς
Εκνευρίστηκε -λένε τα ρεπορτάζ από την Καστοριά (με το φανάρι τα ψάχνουμε στα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης)- ο Άδωνις Γεωργιάδης, επειδή αποδοκιμάστηκε από αγρότες. Μάλιστα, δήλωσε ότι όσα του φώναζαν είναι «λαϊκισμός».
Καλώς εκνευρίστηκε ο υπουργός, για οποιονδήποτε λόγο κι αν έγινε αυτό. Διότι θα τον βοηθήσει να καταλάβει-και αυτόν και τον πρωθυπουργό και τους άλλους στην κυβέρνηση– τρία απλά πράγματα:
Πρώτον, ότι η ζωή των απλών πολιτών δεν εμπεριέχει το στοιχείο του σόου, στο οποίο επιδίδονται συχνά-πυκνά οι υπουργοί και ιδιαίτερα ο εκνευρισθείς χτες στην Καστοριά. Οι πολίτες δεν έχουν το προνόμιο να ξυπνάνε το πρωί και μια από τις έγνοιες τους να είναι σε πόσα κανάλια θα εμφανιστούν. Γιατί, αν χρειαστεί να εμφανιστούν, θα σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά στη ζωή τους.
Δεύτερον, ότι όσοι μαζεύτηκαν έξω από το μέγαρο, όπου θα συσκεπτόταν ου υπουργός, δεν το έκαναν ούτε για να περάσουν την ώρα τους ούτε γιατί ήταν κάποιοι έξαλλοι αντιπολιτευόμενοι, βαλτοί Συριζαίοι και τα παρόμοια. Αν κρίνουμε από κάποια που φώναζαν, μάλλον απογοητευμένοι από την κυβέρνηση ήταν, που την είχαν ψηφίσει το 2019. Οσο πιο γρήγορα το καταλάβουν τόσο το καλύτερο για τους αποδοκιμαζόμενους.
Τρίτο και σπουδαιότερο, οι άνθρωποι αυτοί είναι μεταξύ των πολλών κατηγοριών πολιτών, επαγγελματιών και μη, που άρχισαν να νιώθουν στο πετσί τους το κύμα της ακρίβειας, το οποίο έχει κατακλύσει την αγορά. Το ερώτημά τους προς τον υπουργό «έχεις πάει στο σούπερ μάρκετ;» σε άλλες εποχές θα φαινόταν «λαϊκιστικό». Σήμερα δεν είναι. Πρώτα, γιατί οι υπουργοί όντως δεν πάνε στο σούπερ μάρκετ( αν αδικώ κάποιον, θα είναι η εξαίρεση της εξαίρεσης), επομένως δεν έχουν ιδέα πώς αποτυπώνεται η λέξη «ακρίβεια». Μετά γιατί τα εισοδήματα των υπουργών(έστω και μειωμένα, όπως άφησε να εννοηθεί ο Αδωνις) δεν έχουν καμιά σχέση με εκείνα των άλλων πολιτών, της συντριπτικής πλειονότητας. Είναι πολλαπλάσια. Αρα, όσο και να ακριβύνουν τα προϊόντα, δεν θα το νιώσουν ιδιαίτερα. Τρίτο-και σημαντικότερο- οι πολίτες αυτοί, ακόμα κι αν αντέξουν τις αυξήσεις των προϊόντων(τρόφιμα θα αγοράσεις, όσο κι αν ακριβύνουν…), δεν μπορούν να αντέξουν το κόστος της ενέργειας. Οι λογαριασμοί ρεύματος και φυσικού αερίου, που φτάνουν σε σπίτια και επιχειρήσεις αυτές τις μέρες, κάνουν τους αποδέκτες τους να χλωμιάζουν.
Η πραγματική ζωή δεν έχει σχέση με όσα η προπαγάνδα προβάλλει. Καλές είναι οι φιέστες για «πράσινα νησιά», αλλά αυτά αφορούν ελάχιστους. Το 99% των Ελλήνων «πρασινίζει» από τα νεύρα του αυτές τις μέρες, βλέποντας στους λογαριασμούς τα ποσά που πρέπει να πληρώσει. Και ναι ο πολίτης δεν μπορεί να κατανοήσει ότι η ακρίβεια είναι εισαγόμενη. Και ακούει βερεσέ τις δικαιολογίες των υπουργών, του Γεωργιάδη πρωτοστατούντος, ότι η Ελλάδα είναι μεταξύ των τριών χωρών με τον μικρότερο πληθωρισμό στην Ευρώπη.
Ας εκνευρίστηκε, λοιπόν, ο υπουργός που τον αποδοκίμασαν. Διότι έτσι θα κατάλαβε ότι η πραγματική ζωή δεν είναι ούτε στα υπουργικά γραφεία ούτε στα τηλεοπτικά στούντιο. Και καλό θα είναι να μεταφέρει αυτά που άκουσε στο επόμενο υπουργικό συμβούλιο, μπας και καταλάβουν όλοι τους ποια είναι η(αληθινή) πραγματικότητα.
Κι αυτή είναι όπως το έχει πει ο Μπιλ Γκέιτς:» «Η τηλεόραση δεν είναι η αληθινή ζωή. Στην πραγματική ζωή οι άνθρωποι πρέπει να αφήσουν την καφετέρια και να πάνε να δουλέψουν». Αν έβλεπε ελληνικά πρωϊνάδικα, θα πρόσθετε: «Εξαιρούνται οι υπουργοί. Αλλά αυτοί δεν ξέρουν από πραγματική ζωή».
Γι’ αυτό και εκνευρίζονται όταν τους αποδοκιμάζουν, αντί να ευγνωμονούν τους διαδηλωτές που τους ανοίγουν τα μάτια. Αν θέλουν να δουν…
