Στις αρχές της εβδομάδας άνοιξαν παντού κομμωτήρια, νυχάδικα, βιβλιοπωλεία και τα εμπορικά καταστήματα με click-away. Αλλά στο τέλος της εβδομάδας κλείνουν όλα στην δυτική Αττική γιατί η διασπορά του κορονοϊού είναι εκτός ελέγχου.
Τι δεν ήξεραν την Δευτέρα που το έμαθαν την Πέμπτη;
Και αν η αιτία βρίσκεται στη λειτουργία της βιομηχανίας και της βιοτεχνίας που θα συνεχιστεί, τι και γιατί θα αλλάξει στην επιδημιολογική εικόνα;
Δεν είναι τα μόνα ερωτήματα που δεν έχουν ορθολογική και πειστική απάντηση.
Ούτε για τον υγειονομικό εκτροχιασμό στην Κοζάνη έχει δοθεί οποιαδήποτε εξήγηση.
Ούτε για το πώς πέσαμε από τα δύο εκατομμύρια εμβόλια στα 300.000 τον Ιανουάριο μάθαμε.
Ούτε καταλαβαίνουμε γιατί ισχύουν τα ίδια περιοριστικά μέτρα σε covid free νησιά και στην Θεσσαλονίκη.
Ούτε μπορεί να αιτιολογηθεί πειστικά η νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας στις «πράσινες περιοχές».
Ούτε, πολύ περισσότερο, γνωρίζουμε γιατί δεν γίνονται μαζικά τεστ όχι μόνο στις πολύ επιβαρυμένες περιοχές αλλά και σε όσες ακόμη δεν βρίσκονται στο κόκκινο για να μη φτάσουν εκεί.
Μέλη της επιτροπής των επιστημόνων που συμβουλεύει την κυβέρνηση και άλλοι ειδικοί κάνουν εντελώς αντιφατικές εκτιμήσεις μιλώντας, καθημερινά, στα ΜΜΕ.
Αν προσπαθήσει κανείς να βγάλει ένα ασφαλές συμπέρασμα μέσα από τον θόρυβο, θα διαπιστώσει ότι η επιτροπή δεν συμφώνησε με το ρεβεγιόν των 9 ατόμων που αποτελεί απόφαση της κυβέρνησης.
Είναι προφανές, με βάση τις δημόσιες τοποθετήσεις μελών της επιτροπής, ότι υπάρχουν διαφωνίες στο εσωτερικό της και στη συνεννόησή της με την κυβέρνηση. Τίποτα όμως δεν είναι ξεκάθαρο και επίσημο. Υπάρχει η απόλυτη σύγχυση, κάτι που απλώς ενισχύει τις αμφιβολίες των αρνητών της πανδημίας και του εμβολίου.
Είναι επίσης προφανές ότι έχει χαθεί ο έλεγχος σε όλα τα επίπεδα (στρατηγικό και επιχειρησιακό) με αποτέλεσμα να γίνονται σπασμωδικές κινήσεις, να λαμβάνονται αποσπασματικές αποφάσεις, να υπάρχουν ανακολουθίες, παλινωδίες και πολιτική ασυναρτησία που τραυματίζουν το κοινό αίσθημα εμπιστοσύνης στην πολιτεία και τους θεσμούς.
Μέσα σε αυτό το δυσοίωνο περιβάλλον, γίνεται εκκωφαντική η σιωπή του Σωτήρη Τσιόδρα, του επικεφαλής της επιτροπής των επιστημόνων που έχει υψηλότατη δημοτικότητα λόγω της συμβολής του στην επιτυχή – εκ του αποτελέσματος – διαχείριση του πρώτου κύματος της πανδημίας.
Έχει αποσυρθεί από τη δημόσια σφαίρα, έκανε τη χάρη στον πρωθυπουργό να σταθεί δίπλα του στην ανακοίνωση του lockdown, από τότε εξαφανίστηκε και πάλι, αφήνοντας την παραπληροφόρηση, την κακοφωνία και τη διασπορά σύγχυσης να καλπάζουν.
Ο καθηγητής λοιμωξιολογίας εργάζεται σκληρά στην αθέατη πλευρά, κατά κοινή ομολογία, χωρίς να εισακούεται πάντα από το Μέγαρο Μαξίμου, ενώ δεν απευθύνεται στην ελληνική κοινωνία – σιωπά και κρύβεται.
Μια εντελώς βολική επιλογή για τον ίδιο και εξαιρετικά αντιπαραγωγική για το κοινό καλό.
