Στέφανος Καραμούτσιος
Σε πλατεία Κων/νου Μητσοτάκη ονομάζεται η κεντρική πλατεία της Δερβιτσιάνης, όπως ανακοινώθηκε πανηγυρικά κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού μας στο μεγαλοχώρι αυτό της Δρόπολης.
Αξίζει όμως ο Κων/νος Μητσοτάκης μιας τέτοιας τιμής με το αιτιολογικό ότι ήταν ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός, που επισκέφτηκε την Δερβιτσάνη, που διαχρονικά είναι η ακρόπολη του Ελληνισμού στην μαρτυρική Δρόπολη;
Αν ανατρέξουμε στην εποχή που κατέρρεε το αλήστου μνήμης Χοτζικό καθεστώς, θα διαπιστώσουμε ότι η κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη, διαχειρίστηκε το λεγόμενο Βορειοηπειρωτικό ζήτημα ανεύθυνα και με όρους επικοινωνιακούς, στοχεύοντας στο εν Ελλάδι ακροατήριο των επαγγελματιών πατριωτών και όχι προς το συμφέρον των Ελλήνων της Αλβανίας και μακροπόθεσμα προς το συμφέρον της Ελλάδος.
Γιατί ο Κ. Μητσοτάκης, συνεπικουρούμενος από το μοιραίο δίδυμο Σαμαρά και της Βιργινίας Τσουδερού στο ΥΠΕΞ, είναι ο μοιραίος άνθρωπος που με τις ενέργειές του οδήγησε στην ερήμωση τα Ελληνικά χωριά στην Β. Ήπειρο, άλλης μιας προαιώνιας κοιτίδας του Ελληνισμού.
Λειτουργώντας σαν ταύροι εν υαλοπωλείω σε μια εποχή που το καθεστώς Χότζα κατέρρεε ο Κ. Μητσοτάκης με τον Σαμαρά έδωσαν το σύνθημα στους ομογενείς μας για την μαζική εγκατάλειψη των Ελληνικών εστιών και την μετακίνησή τους στην Ελλάδα.
Ταυτόχρονα η πολιτική Μητσοτάκη την εποχή εκείνη απέναντι στους Αλβανούς ήταν αλλοπρόσαλλη και αντιφατική.
Ήταν ο Κώστας Μητσοτάκης αυτός που με κάθε τρόπο στήριξε προεκλογικά το Δημοκρατικό κόμμα και τον Μπερίσα να ανέλθει στην εξουσία.
Μορφωτικός ακόλουθος στα Τίρανα το διάστημα 94-97 θυμάμαι ότι τα υπόγεια της Ελληνικής πρεσβείας ήταν γεμάτα με το προεκλογικό υλικό που είχε τυπωθεί στην Αθήνα και είχε μεταφερθεί στα Τίρανα για τις ανάγκες της προεκλογικής εκστρατείας του Μπερίσα και ένα μέρος του δεν είχε διατεθεί και παρέμεινε στις αποθήκες της πρεσβείας.
Του Μπερίσα που στο διάστημα 94- 97 είχε μετατραπεί στον απηνή διώκτη των Ελλήνων της Αλβανίας με τις συλλήψεις και τις δίκες των ηγετών των Ελλήνων.
Αλλά πώς να μην γίνει διώκτης των Ελλήνων ο Μπερίσα;
Αφού ήταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη που χωρίς να λαμβάνει υπόψη τον Αλβανικό εθνικισμό, την ώρα που από την μια μεριά τον στήριζε με κάθε τρόπο, από την άλλη έθετε ζήτημα αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου, προκειμένου να ικανοποιήσει την εκλογική της πελατεία στην Ελλάδα!
Αποτέλεσμα αυτής της αλλοπρόσαλλης πολιτικής ήταν οι Έλληνες της Αλβανίας, που ποτέ δεν στηρίχτηκαν ουσιαστικά από την μητέρα Ελλάδα για να μείνουν στον τόπο τους, μέσα στο κλίμα του ανθελληνισμού, των διώξεων και της φτώχειας, να εγκαταλείψουν τον τόπο τους και να έλθουν στην Ελλάδα, όπου αντιμετωπίστηκαν ρατσιστικά ως Αλβανοί, όπως και οι πρόσφυγες του 22, που αντιμετωπίστηκαν ως Τούρκοι.
Σήμερα μπορεί ο πατέρας Μητσοτάκης να επιχειρείται στο πλαίσιο του Νεομητσοτακισμού και για προφανείς προεκλογικούς ρόλους να προβληθεί ως ο ευεργέτης του Ελληνισμού της Αλβανίας όμως στην πραγματικότητα αυτός και ο Σαμαράς είναι οι νεκροθάφτες του.
Μια ματιά στα έδρανα του Αλβανικού Κοινοβουλίου αρκεί για να φανεί ο διαρκώς και δραματικά μειούμενος πολιτικός ρόλος των Ελλήνων της γείτονος χώρας.
