Αφού έβγαλαν τον Καραμανλή ύπουλο Πουτινάκι και κουμπάρο του Ερντογάν, αφού τον αντιπαρέβαλαν με τον Καραμανλή τον ελάχιστο του Αχιλλέως, αφού επιστρατεύσανε ακόμη και το μορμολύκειο Ανδρέα Λοβέρδο, που είναι αδιευκρίνιστο το πόσα γνώριζε από τα προϊόντα των υποκλοπών, έφτασε επιτέλους η ορθή επικοινωνιακή γραμμή στο Μαξίμου:«ταπί και ψύχραιμοι!»
Βγήκε λοιπόν ο εκπάγλου λάμψεως κυβερνητικός εκπρόσωπος να μας εξηγήσει το βαθύτερο νόημα της καραμανλικής φράσης περί πολιτικής ανοησίας, ότι πρόκειται δηλαδή για μια παρεξήγηση και πως … δεν άνοιξε μύτη!
Στο γνωστό καφέ όπισθεν της Νομαρχίας, γηραλέος συγχωριανός μου εκ των γηγενών της δεξιάς, θυμήθηκε (ή εφηύρε;) μια ιστοριούλα σχετική. Ο ίδιος ορκιζόταν ότι δεν ήταν ανέκδοτο αλλά αληθινό περιστατικό. Ο λόγος λοιπόν στο παλιό καμάρι της ΕΡΕ στο Δρίσκο:
«Κάποτε κάποιος στο γυρισμό του από τα Γιάννενα στην Κράψη, συνάντησε έναν συγχωριανό του να του κάνει οτοστόπ.
-Χαίρεται πατριώτη.
-Γειά σου και σένα πατριώτη. Στο χωριό πας;
-Ναι, εσύ;
-Στο χωριό πάω, έλα μέσα να μη τυραννιέσαι εκεί έξω στη ζέστη.
Καθ’ οδόν, ξαφνικά πετιέται στη μέση του δρόμου ένας σκύλος. Ο οδηγός προσπάθησε να τον αποφύγει αλλά ήταν αδύνατον και έτσι μοιραία επήλθε η σύγκρουση. Ο σκύλος δεν πέθανε αλλά έμεινε να χαροπαλεύει στη μέση του δρόμου. Κατεβαίνοντας ο οδηγός βγάζει ένα μαχαιρι και “αποτελειώνει” τον άτυχο σκύλο μπροστά στα μάτια του έκπληκτου συνχωριανού.
-Για να μη τυραννιέται το καημένο!
Ξαναεπιβιβάζονται στο όχημα και πιο πάνω σε μια στροφή πετιέται στη μέση του δρόμου ένα πρόβατο. Χωρίς να το θέλει ο οδηγός τρακάρει με το πρόβατο με αποτέλεσμα να το αφήσει και αυτό να χαροπαλέυει στη μέση του δρόμου.
Χωρίς να χάσει ώρα κατεβαίνει από το αγροτικό και βγάζοντας το μαχαίρι του σφάζει το πρόβατο.
-Για να μη τυραννιέται το καημένο, λέει πάλι στον έντρομο συγχωριανό του.
Σε μία στροφή πιο πάνω ο οδηγός χάνει τον έλεγχο του αγροτικού με αποτέλεσμα να καταλήξουν αναποδογυρισμένοι μέσα σε ένα χαντάκι.
-Ο οδηγός χωρίς να πάθει τίποτα καταφέρνει να βγει από το αυτοκίνητο και πάει να βοηθήσει τον συνεπιβάτη του.
-Φίλε μου είσαι καλά, έπαθες τίποτα; Θεέ μου, παραλίγο να μας σκοτώσω.
Και ο συγχωριανός, βάζοντας τα μισοπεταμένα εντόσθια του μέσα στη κοιλιά του ψιθύρισε ξέπνοος:
-Βρε καλά που δεν χτυπήσαμε!»
Τοξότης
