Παναγιώτης Τζανετής
Ο κ. Τσιτουρίδης παραιτήθηκε, μόλις το 2004 για την παράτυπη
μεταγραφή του γιού του από το Ρέθυμνο στην Αθήνα. Τον αντικατέστησε ο
Μαγγίνας, που είχε παρόμοια τύχη δύο χρόνια αργότερα, λόγω ψευδούς
πολεοδομικής άδειας “αναψυκτηρίου”. Το Βατοπαίδι στα 2008 έφαγε δύο
πρωτοκλασσάτους: τον Γ Βουλγαράκη για την offshore της συζύγου και την
ατυχή ατάκα “ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό” αλλά και τον κ.Θ.Ρουσόπουλο.
Με το σφύριγμα της έναρξης επι ΓΑΠ, παραιτήθηκε ο κ.
Ρόβλιας που εντοπίστηκε να προσπαθεί να μεταθέσει ευνοιοκρατικά κάποιους
αστυνομικούς.
Επί Σαμαρά, επίσης με το ζέσταμα, παραιτήθηκαν ο κ
Βερνίκος για ασύμβατη συμμετοχή σε offshore και ο κ Nικολόπουλος. Η
παραίτηση του δεύτερου έγραψε ιστορία για τις “πικάντικες” περιγραφές ( .
. στα τέσσερα κλπ), της πρωθυπουργικής παραίνεσης για υπακοή στα
γερμανικά κελεύσματα.
Ακολούθησε
ο κ Στύλιος το 2014 για «έναν ατυχή διαξιφισμό, στον οποίο δόθηκαν
λάθος ερμηνείες», όπως χαρακτήρισε ο ίδιος στη δήλωση παραίτησής του
την κοτσάνα που είπε στην κα Κανέλλη περί Κασιδιάρη. Για λόγους ευθιξίας
υπήρξε επίσης διπλή παραίτηση υπουργών στα 2018: Ράνια Αντωνοπούλου –
Παπαδημητρίου, για την επιδότηση ενοικίου υπουργικής κατοικίας στο
Κολωνάκι.
Δεν αναφέρομαι σε πλειάδα άλλων παραιτήσεων με καθαρά πολιτικό υπόβαθρο
(π χ Κοτζιάς) αλλά μόνον σε όσες αφορούσαν αυτό που αποδίδεται ως “λόγοι
προσωπικής ευθιξίας”.
Φαίνεται όμως ότι όλοι οι αναφερθέντες, που με
ελάχιστες εξαιρέσεις δεν επανέκαμψαν ποτέ, δεν διάβασαν τον σχετικό
χρησμό του «ΑΡΚΑ»…
ΑΙΤΙΕΣ ΚΑΙ ΑΦΟΡΜΕΣ
Από πλευράς πολιτικού κουτσομπολιού τα φώτα ευλόγως έπεσαν στον κ. Πρωθυπουργό, γιατί ο κοινός νους λέει: “πες μου τον φίλο σου, να σου πω, ποιος είσαι!” Πρόκειται εξάλλου για τον δεύτερο πρωθυπουργικό φίλο, μετά τον ερίτιμο Νίκο Γεωργιάδη, τέως βουλευτή της Κερκύρας και σκληρό ανταγωνιστή του κ Ν Δένδια. Ολοφύρονται σήμερα για την άδικη πολιτική χρήση αυτής της παροιμίας, οι ιδιοι άνθρωποι που έκαναν τον κ Καρανίκα, σταρ του Χόλιγουντ. Σηκώνει το φρύδι, η παράταξη που επιχείρησε να εξοντώσει τον Ανδρέα Παπανδρέου δια της Μιμής, η οποία στο φινάλε δεν είχε σε βάρος της τον μισό ποινικό κώδικα. Είναι άραγε οι Έλληνες λαός λωτοφάγων; Θα δείξει …
Άλλοι πάλι διαβλέπουν σε αυτήν την υπόθεση συντροφικά μαχαιρώματα δεδομένου ότι ο αθώος Πολιτισμός στις ημέρες της κας Μενδώνη περιείχε πολύ Ελληνικό και άλλες … τέχνες. Εξ άλλου, η αιφνίδια υποκατάσταση της κ Όλγας Κεφαλογιάννη από την παρ’ ολίγον βοηθό της, μόνο χαρακτηριστικά προσωπικών καπρίτσιων δεν είχε. Η δε συνεχιζόμενη σκιώδης παρουσία του κ Ευάγγελου Βενιζέλου στο πλευρό της, δεν γνωρίζω αν συνιστά ένα αμιγώς πολιτικό-ιδεολογικό φαινόμενο.
Γενικά, η κα Μενδώνη μπορεί να θεωρείται “ξένο σώμα” στον χώρο ωστόσο διαθέτει μια ευρύτερη απήχηση! Οι πλέον αδαείς, διαβλέπουν στο διογκούμενο αίτημα θυσίας της Ιφιγένειας, την θηλυκή εκδοχή του σήριαλ Θεοδωρικάκου και την εχθρότητα των γηγενών προς ξενομπάτες και αναμαζωξιάρηδες. Βοηθά σε αυτό και η εκκωφαντική σιωπή διαφόρων συνήθων κλακαδόρων. Όμως αν είναι αυτό, και δεδομένης της δυσχέρειας του κ Μητσοτάκη στο να βρει γυναίκες υπουργούς, ας διώξει καλύτερα τον κ Χρυσοχοίδη.
ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ
Ποιος μπορούσε να προβλέψει ότι σε ένα μιντιακό τοπίο ασφυκτικά ελεγχόμενο, η αρχική καταγγελία της κας Σοφίας Μπεκατώρου θα άνοιγε το κουτί της Πανδώρας; Τελικά η μιντιακή μονοφωνία σε βαθμό υστερίας, δίνει μεν την εικόνα παντοδυναμίας αλλά τέτοιες ειδήσεις σαν την υγρασία περνούν από αδιόρατες σχισμές και χαραμάδες και σκάνε μύτη σε μέρη απρόβλεπτα. Αυτοί που τρέχουν τώρα να στοκάρουν τις οπές των κοινωνικών δικτύων αλλά και του παραδοσιακού κουτσομπολιού, θα έπρεπε να το ξέρουν. Κι αντί να προσπαθούν να ενοχοποιήσουν τον Αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για όλες τις κραυγές και τους ψιθύρους, θα έπρεπε να είχαν κάνει πιο νουνεχή και λελογισμένη χρήση των ΜΜΕ. Γιατί “το περίσσιο χαλάει το ίσο” ,όπως λέει μια άλλη παροιμία!
Τι ωθεί άραγε τον κ Μητσοτάκη να καλέσει με δικο του αίτημα τον κ Τσίπρα, στα μαρμαρένια αλώνια της Βουλής για ένα τέτοιο θέμα;
Τι τον συνδέει τόσο ισχυρά με την κα Μενδώνη (εκκρεμή εγχειρήματα; δικές του εντολές για τον επικίνδυνο κ Λιγνάδη; κάτι άλλο άγνωστο;)
Αν απλώς, η αίσθηση επικυριαρχίας στα ΜΜΕ του δίνει την αίσθηση ότι μπορεί να κάνει την νύχτα μέρα, τότε ο κύκλος κλείνει και ξαναφτάνουμε στην αρχαία γραμματεία και το Θέατρο. Συγκεκριμένα, στον “Οιδίποδα Τύραννο” του Σοφοκλέους, ενώ κορυφώνεται η αγωνία, γιατί όλοι περιμένουν να έρθει για να μιλήσει ο βοσκός που γνωρίζει, ποιος σκότωσε τον Λάιο και ποιος επιτέλους αποτελεί μίασμα για την Πόλιν (μηπως ο ίδιος της ο Βασιλιάς;), ο Χορός αποφαίνεται: “Ύβρις φυτεύει τύραννον”.
Φαίνεται ότι και χωρίς τον κ Κούγια, ανέκαθεν το θράσος γεννάει τυράννους.
