“Μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να συμβεί αυτό, δηλαδή, ενώ για πρώτη φορά τόσος κόσμος συμμετείχε στις εσωκομματικές εκλογές, αυτός με μια κλωτσιά να χύνει μόνος του το γάλα από την καρδάρα”, σχολίαζε με πικρία στην άλλη άκρη του τηλεφώνου, μεσημέρι της προηγούμενης Τετάρτης, παλιός αγωνιστής της Αριστεράς από την Πρέβεζα που τα μαλλιά του έχουν ασπρίσει στα πολιτικά μετερίζια.
Μου είχε τηλεφωνήσει για να πληροφορεί, αν ίσχυε η είδηση, που είχε γράψει πρώτο το σάιτ μας, ότι ο Γιώργος Ζάψας εκπαραθυρώθηκε με τον πιο άκομψο τρόπο από την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, χωρίς καμιά σοβαρή δικαιολογία.
Ο Πρεβεζιάνος φίλος ήταν πολύ αγανακτισμένος και μου είπε ότι θα διαμαρτυρηθεί προς όλες τις κατευθύνσεις, γιατί δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Γιώργος Ζάψας υπήρξε θύμα των κομματικών και παρακομματικών μαγειρείων.
Και στην απορία μου για το τι εννοεί, ο φίλος μου ξέσπασε για μια ακόμη φορά και με αγανάκτηση αναφέρθηκε στις Περιφερειακές Εκλογές του 2019, που ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ τον επέλεξε για να κατεβεί υποψήφιος για την Περιφέρεια, τα στελέχη του ιδιαίτερα στα Γιάννενα τον άφησαν μόνο και μέσα από υπόγειες διαδρομές στήριξαν τον αιώνιο Περιφερειάρχη Αλέκο Καχριμάνη.
Και προλαβαίνοντας τις αντιδράσεις μου, ο συνομιλητής μου είπε ότι μια ματιά στα ποσοστά που πήρε ο Ζάψας στις εκλογές και μια ματιά στα ποσοστά που πήρε το κόμμα στα Γιάννενα αποδεικνύουν την άποψή του.
Ήταν πολύ αγανακτισμένος ο Πρεβεζιάνος φίλος και δε θεώρησα σκόπιμο να τον αντικρούσω, γιατί εκείνη τη στιγμή μιλούσε το συναίσθημα.
Δυο ημέρες μετά τη συνομιλία αυτή, το τραυματισμένο συναίσθημα του Πρεβεζιάνου φίλου είναι αυτό που κυριαρχεί στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ στην Ήπειρο που άναυδος παρακολουθεί τα τεκταινόμενα, με τα γνωστά στελέχη να είναι αμήχανα και μέσω των κομματαρχών τους να επιχειρούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Απόκαυκος
