Λάζαρος Νάτσης
Με απόφασή της η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Ιωαννιτών στις 13/4/21, προχώρησε στην προκήρυξη διαγωνισμού για την αποκομιδή των σκουπιδιών σε όλες τις δημοτικές ενότητες πλην της δημοτικής ενότητας Ιωαννίνων. Η απόφαση είναι σύμφωνη με τις προεκλογικές δεσμεύσεις της παράταξης «Νέα Εποχή» και του Δημάρχου Μωυσή Ελισάφ που έχει δεσμευτεί, για έναν «αποτελεσματικό Δήμο χωρίς ιδεοληψίες στην υπηρεσία του δημότη». Με τον τρόπο αυτό η Δημοτική Αρχή ξεπερνάει τα αδιέξοδα. Ποια είναι τα αδιέξοδα; Η απαγόρευση από την κυβέρνηση οποιασδήποτε πρόσληψης στους δήμους ακόμη και στους τομείς των ανταποδοτικών, όπου ο δημότης πληρώνει για τις υπηρεσίες που δικαιούται.
Μη υπάρχοντος ενός ολοκληρωμένου σχεδίου διαχείρισης των απορριμμάτων με προτεραιότητα στην ανακύκλωση-επαναχρησιμοποίηση, το θέμα των απορριμμάτων επανέρχεται πότε με την μορφή του εργοστασίου, των ΣΜΑ, του ΦΟΔΣΑ, της αποκομιδής και πάνω από όλα με το οικονομικό όφελος των δημοτών και την παροχή υψηλών υπηρεσιών. Είναι δε φανερό ότι σε όλες τις περιπτώσεις, αγνοείται το αποτέλεσμα που προκύπτει από την ανακύκλωση-επαναχρησιμοποίηση, που είναι η μείωση του όγκου των απορριμμάτων που λειτουργεί ως βασικός συντελεστής μείωσης του κόστους και αύξησης του περιβαλλοντικού οφέλους.
Η ανακύκλωση-επαναχρησιμοποίηση δεν αφορά την θητεία της Δημοτικής Αρχής, είναι ένα ουτοπικό σχέδιο που θα πραγματοποιηθεί κάποτε στο μέλλον. Η «δική μας» δημοτική αρχή διακατέχεται από «ρεαλισμό», δεν τα βάζει με την πολιτική της κυβέρνησης αλλά απλώς υλοποιεί την πολιτική της κυβέρνησης που σε κεντρικό επίπεδο εξαγγέλλει αισιόδοξες πολιτικές και ταυτόχρονα αποδυναμώνει την τοπική αυτοδιοίκηση από κάθε μέσον και εργαλείο υλοποίησης. Στριμωγμένη η αυτοδιοίκηση υποχωρεί, αρνείται να συγκρουστεί και τμηματικά παραχωρεί στην ιδιωτική πρωτοβουλία έναν ακόμη βασικό τομέα ευθύνης της. Αποποιείται την διαχείριση, όχι χθες που τα σκουπίδια κατέκλυζαν τις χιλιάδες παράνομες χωματερές και οι δήμαρχοι διαμαρτύρονταν ότι είναι μόνο για τα σκουπίδια διεκδικώντας νέες αρμοδιότητες, αλλά σήμερα που προκύπτει σοβαρό όφελος για τον δημότη από την ορθολογική διαχείρισή τους.
Ο φόβος του κόστος των εκατό ευρώ ανά τόνο για τον δημότη έχει ήδη ξεπεραστεί, από το κόστος αποκομιδής από τον ιδιώτη €50 + €40 το κόστος του εργοστασίου συν την μεταφορά στον ΧΥΤΙ συν την συμμετοχή στον ΦΟΔΣΑ.
Η ανακύκλωση στον Δήμο είναι στο 12%.
Οι σταθμοί μεταφόρτωσης δεν έχουν παραδοθεί και οι Δήμοι δεν διεκδικούν την λειτουργία τους.
Τα πράσινα σημεία με σημαντική συμβολή στην ανακύκλωση αλλά και την εκπαίδευση των πολιτών θα δημοπρατηθούν στο μέλλον.
Το τέταρτο ρεύμα συλλογής για τα βιοαπόβλητα, που αποτελούν περισσότερο από το ένα τρίτο των σκουπιδιών για την Ελλάδα μεταφέρθηκε με απόφαση της κυβέρνησης από το 2021 στο 2022, φαίνεται δεν ήταν έτοιμοι οι ιδιώτες.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα ο δήμος ελλείψει και του αναγκαίου τεχνικού και επιστημονικού προσωπικού θα έχει χάσει κάθε επαφή με το αντικείμενο.
Στην τελευταία απόφαση της οικονομικής επιτροπής υπήρξε όπως ήταν αναμενόμενο αντίθεση από τους εργαζόμενους όχι μόνο του δήμου αλλά και της ομοσπονδίας τους. Την αντίθεσή τους εξέφρασαν και παρατάξεις του Δήμου ενώ άλλες ταυτίστηκαν με την δημοτική αρχή προ πολλού στην υπεράσπιση της ρεαλιστικής πολιτικής. Με μια -μη- μελέτη, με αυθαίρετα δεδομένα εκχωρείται ένας σημαντικός τομέας δημόσιας διαχείρισης. Τελικά ακόμα και οι «άριστοι» και οι «τεχνοκράτες» αρκούνται σε μελέτες που δεν είναι καν μελέτες χάριν ιδεοληψιών και συμφερόντων.
Το βέβαιο είναι ότι «αυτοδιοικητικές παρατάξεις» χωρίς πολιτικό πρόσημο δεν υπάρχουν και η λογική ότι στις δημοτικές εκλογές εκλέγουμε τον ξάδερφο και όχι μια δημοτική αρχή που είναι δίπλα στον δημότη σε όλα (εργασία, εκπαίδευση, υγεία, πολιτισμό, περιβάλλον κ.α) είναι απάτη και είναι διπλή όταν την ενστερνίζονται και οι πολιτικές δυνάμεις δεξιές και αριστερές για να αποποιηθούν των ευθυνών τους.
Φτάσαμε λοιπόν αισίως στο μέσον της θητείας της Δημοτικής αρχής του κου Ελισάφ και έχει προδιαγραφεί και το επόμενο μισό, σε ορισμένους δε τομείς μέρος της θητείας και της επόμενης δημοτικής αρχής. Με την συμβολή των ρυθμίσεων Θεοδωρικάκου και Βορίδη έχουμε άλλη μια Δημαρχοκεντρική αρχή η οποία θα εγκαταλείψει τον Δήμο «έχοντας επιτελέσει το έργο της» και θα πάει για άλλα ή όπως κάθε αποτυχημένη αρχή που δεν βασίζεται στην συλλογικότητα και την συμφωνία του Δημοτικού Συμβουλίου θα ζητήσει με την ίδια ή άλλη μορφή μία ακόμη θητεία για να «ολοκληρώσει το έργο της».
