Σχολιάζει ο Τοξότης
Από τον Χαιρετάκη στον Καλοχαιρέτα
Οι ανατραφέντες στην σκιά του κ Κώστα Λαλιώτη δεν εκπλήσσονται διόλου με τις μεθοδεύσεις των γκρουπούσκουλων του ΣΥΡΙΖΑ, που παριστάνουν τις «τάσεις».
Τα παραμύθια που προσφέρουν ως ιδεολογική επένδυση ανιδιοτελείς τύποι σαν τους κ.κ. Σκουρλέτη και Σπίρτζη οδηγούν σε καγχασμό και γέλωτα μέχρις δακρύων τους πιο πεπειραμένους!
Η συγκρότηση των ψηφοδελτίων του ΣΥΡΙΖΑ έγινε με το μάτι στους συσχετισμούς της επομένης. Αντί του μητσοτακικού άγχους «μάζεψε κι ας είναι και ρώγες!» η συριζαϊκή αυτοπεποίθηση σχεδιάζει την Δευτέρα του Μαξίμου και φροντίζει από τώρα για τους συσχετισμούς αυτής.
Τα πάντα, ψηφοδέλτια, αυτοδιοίκηση, πολιτικές γραμμές υποτάσσονται στον ιερό σκοπό: «Εμείς κι όχι οι άλλοι!».
Το ολιγάριθμο εσωκομματικό κοινό ούτε καν θυμάται, ποιες είναι οι αγεφύρωτες διαφορές με τους «άλλους συντρόφους». Συνεχίζει ωστόσο να παριστάνει τον εξαγριωμένο εσωκομματικό χούλιγκαν έναντι των «άλλων», γιατί είναι κι αυτό στο κόλπο. Γνωρίζει ότι η δαιμονοποίηση ενός κάποιου «άλλου» είναι μια απαραίτητη τεχνική για την νομιμοποίηση όλης της αλητείας των χειρισμών “των από δώ”. Όλα καταπατώνται δήθεν για έναν …ανώτερο σκοπό που είναι«Εμείς κι όχι οι άλλοι!»
Η πρωτιά στα Χανιά είναι δεδομένη, γιατί ο κ Πολάκης εκφράζει το ΠΑΣΟΚ του Βαλυράκη, άντε και του Βαγγέλη Γιαννόπουλου που είναι πολυπληθές σε μια περιφέρεια που γνωρίζει το Μητσοτακέικο από την καλή και την ανάποδη! Αν ο εκλογικός νόμος το επέτρεπε θα εκλεγόταν κι ως ανεξάρτητος μεμονωμένος.
Ο καθηγητής κ Σταθάκης στιγματίστηκε ως μηχανορράφος, οπότε θα βρεθεί εκλογικά χαμένος είτε μπει ο κ Χαιρετάκης είτε αποκλειστεί!
Οι κρητικοί απεχθάνονται την επίκληση της κεντρικής εξουσίας και των διαδρόμων της στην επίλυση των διαφορών. Η προσφυγή σε αυτήν θεωρείται δειλία.
Με την έννοια αυτή ελάχιστα απέδωσε το αμυντικό τάκλιν των «53» στον Σφακιανό. Θυμίζει την μηδενική πρακτική επίπτωση του αποκλεισμού Ζάψα από τον κ Μαντά με παρέμβαση Τσακαλώτου.. Τρικυμία σε μελανοδοχείο …
Οι «ιδεολόγοι» της Αριστεράς λειτουργούν πλέον ως μια συντεχνία μιας τέχνης που ξεπεράστηκε και δίνει συνεχώς μάχες οπισθοφυλακών.
Το 2019 βέβαια δεν ήταν έτσι. Τότε η διαφορά ήταν λίγες χιλιάδες σταυροί, οπότε η ύπαρξη μιας βοηθητικής υποψηφιότητας από το μακρινό Σέλινο, η οποία ως δεύτερο σταυρό υποδείκνυε τον Σφακιανό κι όχι τον «αστό» Σταθάκη έπαιξε κάποιο ρόλο. Άρα ο περιφερόμενος από κόμμα σε κόμμα κ Χαιρετάκης θα είχε έννοια να αποκλειστεί τότε, όταν είχε ρυθμιστικό ρόλο ως νεροκουβαλητής.
Για ποιο λόγο ο χαμός έγινε τώρα που δεν υπάρχει καμιά διακύβευση; Ίσως εκκρεμεί η οριστική εκκαθάριση του τοπίου! Προέχει φαίνεται στους σχεδιασμούς Πολάκη η συνταξιοδότηση του 70χρονου κ καθηγητή και γι’ αυτό ως μεγαλομέτοχος του κόμματος στην περιοχή εξεμάνη από το αμυντικό φάουλ της άλλης πλευράς. Το βρήκε πολύ «βρώμικο» κι απείλησε με αποχώρηση. Ο αρχιδιαιτητής της Κουμουνδούρου είδε όμως την απειλή ως αμφισβήτηση από έναν δικό του, σχεδόν συγγενή του, κι αντέδρασε με την κλιμάκωση που έχουν οι ενδοοικογενειακοί καυγάδες.
Τι οδήγησε, λοιπόν,τον κ Πολάκη στο να εκνευρίσει τόσο τον κ Τσίπρα; Ο αψύς χαρακτήρας κι οι μεγαλοστομίες περί συντροφικοτητας και προσωπικής αξιοπρέπειας είναι μια ερμηνεία για τους πιο εύπιστους.
Όσοι θυμούνται την βίαιη αντίδραση Πολάκη στην ανάδειξη της κ Ράνιας Σβίγγου στην θέση τη γραμματέως, θεωρούν ότι η σημαία των «προεδρικών», που επισείει, καμία αυθεντικότητα δεν διαθέτει και κακώς της δανείζει την προσωπική του δημοφιλία.
Εξάλλου παρόμοιες μεθοδεύσεις έκαναν κι οι «δικοί του» σε πολλές περιοχές με πιο χαρακτηριστικές την Α’ Θεσσαλονίκης και την Ανατολική Αττική. Σε αυτές τον συμψήφισαν αυτόν και τον Χαιρετάκη.
Αρχίζει να γίνεται επικίνδυνο το να παριστάνει τον σημαιοφόρο φράξιας στην οποία δεν ηγείται και να επιτρέπει να τον παίζουν μέτωπο τα ορφανά της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΥΣΤΕΡΟΒΟΥΛΙΑΣ, μιας ομαδούλας πασίγνωστης ποιότητας κι απήχησης από δεκαετιών.
Τον προτιμούσαμε ως μεμονωμένο τσιπροφύλακα παρά ως σημαιοφόρο νάυλον σημαιών.
