Δημήτρης Αργυρός
Το παρακάτω κείμενο έχει ως αφορμή την 5η συνδιάσκεψη της Αντικαπιταλιστικής, Αριστερής, Συσπείρωσης για την Ανατροπή (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) που έγινε το σαββατοκύριακο 20-21 Ιανουαρίου 2023.
Τι είναι η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α
Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α είναι ο μεγαλύτερος και μαζικότερος μετωπικός πολιτικός σχηματισμός στο χώρο της άκρας αριστεράς. Στην ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α αυτή την στιγμή συμμετέχουν οι παρακάτω οργανώσεις και κόμματα: Νέο αριστερό Ρεύμα( ΝΑΡ) για την κομμουνιστική απελευθέρωση, μαζί με την νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση, το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα( Σ.Ε.Κ.), το ιστορικό Έπαναστατικό Κομμουνιστικό κίνημα Ελλάδας (Ε.Κ.Κ.Ε.), η οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας(Ο.Κ.Δ.Ε.) – Σπάρτακος, οι Οικολόγοι-Εναλλακτικοί, καθώς και εκατοντάδες ανένταχτοι αριστεροί και κομμουνιστές.
Περί πολιτικής γεωγραφίας
Η πολιτική γεωγραφία όπως αυτή εμφανίστηκε πρώτη φορά στην Γαλλική Επανάσταση εκτείνεται από την άκρα δεξιά έως και την άκρα αριστερά. Στην άκρα δεξιά υπάρχουν δυνάμεις που με βάρβαρη βαναυσότητα υπερασπίζονται τα συμφέροντα του κατεστημένου, έχοντας και κάποιες πιο ακραίες δυνάμεις που παλεύουν να τα μεγαλώσουν, όπως οι ΝΑΖΙ.
Ενώ στην άκρα αριστερά υπάρχουν οι δυνάμεις που με ριζοσπαστισμό και αμεσότητα αγωνίζονται να τα ανατρέψουν, με στόχο να περάσει η εξουσία και ο πλούτος στα χέρια της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
Ανάμεσα στις δυνάμεις της αριστεράς και της άκρας αριστεράς υπάρχει ένα τεράστιο- αγεφύρωτο-χάσμα παρά το γεγονός, πως έχουν φαινομενικά τον ίδιο στόχο. Η πλειοψηφία των οργανώσεων της αριστεράς θέτει ως στόχο την σταδιακή καλυτέρευση των συνθηκών του υπάρχοντος συστήματος ή σε κάποιες περιπτώσεις το σταδιακό σοσιαλιστικό μετασχηματισμό του. Η κομμουνιστική αριστερά θέτει ως στόχο την αλλαγή του συστήματος προς την κατεύθυνση του κομμουνιστικού σοσιαλιστικού συστήματος στα πρότυπα της ΕΣΣΔ , όπως πχ το ΚΚΕ.
Οι δυνάμεις που βρίσκονται στο αριστερό άκρο θέτουν ως στόχο την επαναστατική αντικαπιταλιστική ανατροπή, την άμεση σύγκρουση με τα αφεντικά, το καπιταλιστικό κράτος, τις καπιταλιστικές ολοκληρώσεις τύπου Ε.Ε., την σύγκρουση με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως τις ΗΠΑ. Η επαναστατική αντικαπιταλιστική ανατροπή θα οδηγήσει σε μια ανανέωση του κομμουνισμού που δεν θα μοιάζει με το κακέκτυπο της ΕΣΣΔ.
Παρά το γεγονός ότι υπάρχει μεγάλη έριδα για τα χαρακτηριστικά αυτού του νέου κομμουνισμού ένας γενικότερος μπούσουλας είναι ότι την οικονομική και πολιτική εξουσία θα την κατέχουν άμεσα και έμμεσα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και όχι τα κόμματα, οι επιχειρήσεις, οι γραφειοκράτες και οι τεχνοκράτες.
Πολιτικές μετατοπίσεις
Παρά το χάσμα ανάμεσα στην ρεφορμιστική αριστερή πτέρυγα (σοσιαλδημοκρατική/σοσιαλιστική και “κομμουνιστική”) και την αντικαπιταλιστική και επαναστατική αριστερά δεν υφίστανται “τάφρος” που δεν μπορεί να τον υπερβούμε. Το πιο συνήθες βέβαια είναι να πηγαίνουν δυνάμεις από την άκρα αριστερά προς την ρεφορμιστική αριστερά παρά το δεύτερο, αν και ιστορικά έχει συμβεί και το αντίθετο.
Την περίοδο 2008-15 δυνάμεις της άκρας αριστεράς εντάχθηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ διότι και ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε αριστερότερα εκείνη την περίοδο μέχρι και την νύχτα της μεγάλης προδοσίας το 2015.
Σε αυτή την συγκυρία που ζούσε υπάρχει μια πλειάδα μικρών δυνάμεων ή και ανένταχτων αγωνιστών οι οποίοι βρίσκονται ανάμεσα στο χώρο της ρεφορμιστικής αριστεράς ( ΚΚΕ, ΜΕΡΑ25) και την άκρα αριστερά. Έχουν μια θολή και μπερδεμένη πολιτική στάση με στόχο να ξαναφτιάξουν ένα παλαιό ριζοσπαστικό ΣΥΡΙΖΑ. Είναι με το ένα πόδι στην ρεφορμιστική αριστερά και το άλλο πόδι στην αντικαπιταλιστική αριστερά, όπως πχ είναι οι δυνάμεις της Λαϊκής ενότητας (ΛΑ.Ε.) – ανατρεπτική αριστερά. Δυνάμεις που θα είναι κρίμα να χαριστούν στο ΜΕΡΑ25 ή στο ΚΚΕ ή χειρότερα στο ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια δίχως να καλλιεργείται η άποψη πως στην εν λόγω περίοδο “χωράει” ένας νέος ΣΥΡΙΖΑ εκείνης της εποχής.
Πολιτικά συγκείμενα
Στο πλαίσιο της ιστορικής εξελικτικής κίνησης πιο συχνότερονα έχουμε σταδιακές και φοβισμένες μεταρρυθμίσεις παρά επαναστατικές ανατροπές.
Η επανάσταση είναι η εξαίρεση στην ιστορική κίνηση παρά ο κανόνας, βέβαια όταν και όποτε συμβαίνει είτε νικήσει είτε εκφυλιστεί είτε χάσει, αλλάζει άρδην και ριζοσπαστικά το ιστορικό και πολιτικό τοπίο.
Έχει αποδειχθεί ότι ύστερα από μια μεγάλη κοινωνική επανάσταση ή με την απειλή μιας τέτοιας επανάστασης έχουμε τις πιο προχωρημένες κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Τις οποίες εφαρμόζουν ακόμη και οι εχθροί των επανάστασεων για να αποτρέψουν ή να περιορίσουν τον κίνδυνο της επανάστασης. Το αντίθετο συμβαίνει, όταν αυτή η απειλή είναι περιορισμένη ή αδύναμη, και αυτό το είδαμε ύστερα από την πτώση του κακέπτυπου του σοσιαλισμού τύπου ΕΣΣΔ.
Κατά συνέπεια η ύπαρξη μιας δυνατής επαναστατικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς είναι η αναγκαία και δυνατή συνθήκη για να γίνουν προοδευτικές και φιλοεργατικές μεταρρυθμίσεις.
Αυτή είναι και η μέγιστη πολιτική υπεραξία της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α ανεξάρτητα, αν διεκδικεί ή όχι την πολιτική εξουσία στο πλαίσιο αυτού του συστήματος ή αν είναι ώριμες οι συνθήκες για επανάσταση.
Τι πρέπει να κάνουμε
Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α σε αυτή την φάση φαίνεται σχετικά αποδυναμωμένη καθώς πληρώνει και αυτή το τίμημα της ήττας και της προδοσίας του ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ, αν και δεν φταίει άμεσα.
Παρόλα αυτά έχει κρατήσει ένα σημαντικό αριθμό δυνάμεων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των λαϊκών και εργατικών αγώνων αυτής της περιόδου.
Οι συνθήκες είναι και γίνονται ακόμη πιο άγριες και ακόμη πιο δύσκολες έχοντας απέναντι μια ακροδεξιά επί της ουσίας κυβέρνηση που δεν σέβεται τίποτε και έναν ΣΥΡΙΖΑ που δεν αποτελεί λύση.
Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α δίχως φόβο και με πολύ πάθος πρέπει να προχωρήσει μπροστά για να μην εκφυλιστεί και περιθωροποιηθεί. Ο κίνδυνος για αυτή δεν είναι να μεταλλαχθεί σε κάτι από ρεφορμιστικό αλλά να καταντήσει σε κακέκτυπο του ΚΚΕ ή ακόμη χειρότερα σε κακέκτυπο των οργανώσεων του Μ-Λ πολιτικού χώρου.
Το να προχωρήσει μπροστά σημαίνει να γίνει ο κεντρικός κόμβος μιας πλατιάς συμμαχίας της αντικαπιταλιστικής και ριζοσπαστικής αριστεράς. Με σκοπό να εφαρμόσει το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα σε όλα τα κοινωνικά και πολιτικά επίπεδα.
Αυτό σημαίνει να αυξήσει το βαθμό της κοινωνικής, πολιτικής και ιδεολογικής όσμωσης και συμπερίληψης μεταξύ των οργανώσεων, των κομμάτων και των ανεξάρτητων αγωνιστών που την συναποτελούν.
Να δράσει ως πόλος ευρύτατων κοινωνικών συμμαχιών οι οποίες θα έχουν ριζοσπαστικό πρόσημα στα μαχόμενα κινήματα, στη τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και στο χώρο της διανόησης και του πολιτισμού.
Μακροπρόθεσμα να μετασχηματιστεί σε ένα ενιαίο πλουραλιστικό, δημοκρατικό αντικαπιταλιστικό κόμμα με στόχο να παίξει πρωταγωνιστικό πολιτικό ρόλο. Όχι για διαχειριστεί ένα σύστημα που δεν αλλάζει με τίποτε αλλά για να το γκρεμίσει συνθέμελα.
Η 5η συνδιάσκεψη της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α δεν τόλμησε να κάνει γενναία βήματα. Η ιστορική αναγκαιότητα όμως θέτει αμείλικτα ερωτήματα τα οποία πρέπει και θα απαντηθούν με τον ή τον άλλο τρόπο.
Η ιστορία είναι γεμάτη από σκουπίδια, ερείπια, νεκροταφεία, άθαφτα και θαμμένα πτώματα. Καλό είναι να πετάξουμε τα σκουπίδια, να γκρεμίσουμε τα ερείπια και να θάψουμε τις φθαρμένες ιδέες, πολιτικές και τους νεκρούς μας. Αλλιώς θα έχουμε την ίδια τύχη, την ίδια μοίρα με αυτούς.
