Τάκης Λιδωρικιώτης
Τα Ανώγεια τίμησαν ένα ξεχωριστό τέκνο τους που έφυγε προ δεκαετίας, τον «Τσιρογιάννη». Ήταν από γενιά διακεκριμένων αντιστασιακών κι ο ίδιος κράτησε συνεπή αντιδικτατορική στάση. Η παράταξη των «εθνικοφρόνων» στην Κρήτη δεν θα μπορούσε να εκπροσωπηθεί από γόνο δοσιλόγων, όπως αλλού. Η Κρήτη δεν συγχωρεί.
Ο Γιάννης Κεφαλογιάννης έμεινε γνωστός στο Ρέθυμνο ως «ο γιατρός», αν και εγκατέλειψε την Ιατρική μόλις στα 25 του, προς χάρη της πολιτικής.
Ταυτίστηκε με τον Καραμανλισμό σε όλες τις ιστορικές φάσεις, καλές και κακές. Χαρακτηριστικά, η μόνη φορά που ηττήθηκε σε εκλογές ήταν το 1964, όταν η Ένωση Κέντρου πήρε τρεις στις τρείς έδρες του ν. Ρεθύμνου (για να αποστατήσουν εν συνεχεία και οι τρεις…)
Διαχρονικά το 3ο Ανωγείων, το εκλογικό τμήμα που ψηφίζει το «Κ», ήταν το νεοδημοκρατικότερο όλης της Μεγαλονήσου.
Ο νεότερος Καραμανλής, που αν και πουλαίν του δεν τον υπουργοποίησε και μετά τις δικαστικές περιπέτειες τον καθαίρεσε κι από σύμβουλο του, ήταν χθες ο κεντρικός ομιλητής στο πολιτικό μνημόσυνο του εκλιπόντος και εκεί υπενθύμισε τρία πράγματα:
- Μια πτυχή της γεμάτης ζωής του Τσιρογιάννη ήταν ότι παντρεύτηκε την Ελένη Βαρδινογιάννη κι έκανε μαζί της τρεις κόρες. Εξ αυτών, η Όλγα κληρονόμησε όλη την πολιτική περιουσία, πατρός τε και θείων.
- Επ’ ευκαιρία της εξύμνησης της ακέραιης προσωπικότητας του νεκρού, ο κ Καραμανλής σκιαγράφησε το πώς οφείλει να είναι η ηθική υπόσταση ενός πολιτικού (τεχνική contrast).
- Δεν χρειάστηκε καν να πει, πως ο κ Μητσοτάκης απέχει παρασάγγας του περιγραφομένου και γι’ αυτό είναι παρελθόν. Το μόνο ελαφρυντικό που κατάφερε να του βρει για τις υποκλοπές ήταν η ηλιθιότητα.
Από χθες το βράδι ο κ Πρωθυπουργός πολιτικά είναι πλέον στην φάση του αποκεφαλισμένου κοτόπουλου, το οποίο συνεχίζει να τρέχει, χωρίς όμως να ζει πια.
Είναι ωραία τα Ανώγεια τον Αύγουστο όπως θα έλεγε κι ο Χατζηδάκης κι ο Κώστας Καραμανλής ποτέ δεν έκρυψε ότι είναι μερακλής. Ωστόσο δεν πήγε γι’ αυτό εκεί, ξεκινώντας μάλιστα την ομιλία του με το υπαινικτικό: «Καιρό έχουμε να τα πούμε!»
Ο κ. Κώστας Καραμανλής είναι έξοχος ρήτορας, πιθανώς ο καλύτερος της Μεταπολίτευσης, ωστόσο δεν πήγε γι’ αυτό εκεί.
Επέλεξε μεν μια τελετή για να σπάσει την σιωπή του αλλά μια τελετή απολύτως πολιτική, ένα μνημόσυνο χωρίς παπάδες!
Εκ των (Ι), (ΙΙ) και (ΙΙΙ) συνάγεται αβίαστα ότι μια τελετή που ξεκίνησε ως μνημόσυνο κατέληξε σε βάπτιση. Το χρίσμα δόθηκε!
