Σχολιάζει ο Στέφανος Καραμούτσιος
Με δεδομένο ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ένας νέος πολιτικός, θα περίμενε κανείς ότι η απήχησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα ήταν ικανοποιητική.
Αυτό όμως μέχρι σήμερα δεν συμβαίνει και οι επιδόσεις του είναι ισχνές και πολύ κάτω από την εκλογική απήχηση του κόμματός του.
Αν μπει κάποιος στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter, στο κατ’ εξοχή πολιτικό μέσο κοινωνικής δικτύωσης, θα διαπιστώσει ότι ο νέος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με περίπου 24.400 followers υπολείπεται κατά πολύ των άλλων πολιτικών Αρχηγών.
Όμως πιο απογοητευτική είναι η απήχησή του, αφού είναι ζήτημα, αν ένα τιτίβισμά του στην καλύτερη περίπτωση θα συγκεντρώσει περισσότερα από 100 λάικ και σε εποχές μάλιστα που στο ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ συμβαίνουν γεγονότα, που στρέφουν επάνω του την προσοχή της κοινής γνώμης, όπως είναι το επικείμενο συνέδριό του.
Προχθές, για παράδειγμα, ο κ. Ανδρουλάκης μιλούσε στο Βόλο και η ανάρτησή του στο twitter, που αφορούσε ένα καίριας σημασίας πολιτικό ζήτημα, όπως είναι οι σχέσεις του κόμματος με την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ και οι πιθανές συνεργασίες, μέσα σε ένα 24 ωρο είχε την αποδοχή 124 follower, που αυτή τη στιγμή, που γράφονται αυτές οι γραμμές, έχουν φτάσει τους 130!
Ένας αριθμός που αντιστοιχεί σε έναν περιθωριακό πολιτικό Αργηγό και όχι σε αυτόν που φιλοδοξεί να αποτελέσει τον ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων οψέποτε διεξαχθούν οι εθνικές εκλογές.
Και μην υποτιμήσει κάποιος τον ρόλο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, γιατί αυτά στην εποχή μας έχουν τη δύναμη να ανεβάζουν και να κατεβάζουν κυβερνήσεις και στη χώρα μας τα τρία χρόνια της κυβερνητικής θητείας Μητσοτάκη ήταν ο χώρος που ασκήθηκε η πιο αποτελεσματική αντιπολίτευση, που ανάγκασε μάλιστα την κυβέρνηση σε αρκετές υποχωρήσεις, μιας και μέχρι τώρα η Αξιωματική Αντιπολίτευση υποφέρει από τις γνωστές αναπηρίες της.
Εδώ θα μπορούσε βέβαια κάποιος να αντιτάξει το επιχείρημα ότι η βάση του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ αποτελείται από ανθρώπους περασμένης ηλικίας, που κατά κανόνα είναι ηλεκτρονικά αναλφάβητοι και δεν έχουν λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Το επιχείρημα αυτό σε μεγάλο βαθμό μπορεί να εξηγεί και την υστέρηση του κ. Ανδρουλάκη στο χώρο αυτό που ασκείται κυρίως στην εποχή μας η πολιτική.
Αποτελεί όμως και την παραδοχή ότι το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ είναι πια ένα κόμμα γερασμένο, με ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με τις παραγωγικές ηλικίες, κατά κανόνα συνταξιούχους και νοσταλγούς μιας άλλης εποχής, που πέρασε ανεπιστρεπτί, κάτι που καθορίζει και τα πολιτικά του όρια.
