Παναγιώτης Τζανετής
Η κατάσταση σήμερα έχει ως εξής:
ΠΡΩΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ: Οι φορείς (κρούσματα) είναι εκατοντάδες χιλιάδες. (85.000 λέει επισήμως ο ΕΟΔΥ που δεν κάνει πολλά τεστ).
ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΠΙΠΕΔΟ: Οι νοσούντες είναι δεκάδες χιλιάδες.
ΤΡΙΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ: Οι εισαγωγές είναι αρκετές χιλιάδες.
ΤΕΤΑΡΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ: οι ασθενείς των ΜΕΘ είναι πολλές εκατοντάδες.
Η αναφορά αριθμών μάλλον δεν έχει έννοια, δεδομένου ότι αλλάζουν από ώρα σε ώρα. Δύο μόνο αριθμοί αρκούν: συνολικοί θάνατοι 1347 και έξοδοι ασθενών από τις ΜΕΘ μόλις 427. (Ένα παράδειγμα από την πρώτη μέρα του φθινοπώρου. Πρώτη Σεπτεμβρίου: 271 θάνατοι/153 είχαν εξέλθει). Η αναλογία εξερχομένων/θανόντων επιδεινώνεται σταθερά. Είτε η απόδοση των ΜΕΘ πέφτει δραματικά είτε όλο και περισσότεροι θάνατοι σημειώνονται εκτός ΜΕΘ.
Η ΜΕΘ είναι κάτι σαν το «ιερό» του νοσοκομείου! Δεν είναι προσβάσιμη, ιδιαίτερα τώρα, είναι πολύπλοκη τουλάχιστον όσο ένα πιλοτήριο, μυστηριώδης σε ορολογία και λειτουργία, είναι ένα παρήγορο καταφύγιο όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά, εμφανιζόμενη ως ο τελευταίος μαχητής μπροστά στο θηρίο. Πάντως, σίγουρα δεν είναι παντοδύναμη όπως το «ιερό» των εκκλησιών.
Η συζήτηση για την θερινή αμεριμνησία της κυβέρνησης, στο ‘’ημίχρονο’’ του αγώνα, επεκτάθηκε πλέον παντού. Ακόμη και τα φιλαλήθη ΜΜΕ προβαίνουν πλέον σε αποκαλυπτικά ρεπορτάζ και εμβριθείς αναλύσεις, τόσο που με την επανάληψη των γεγονότων να κομίζει κανείς γλαύκα εις Αθήνας. Έχει επικεντρωθεί στο θέμα των ΜΕΘ. Ιδιαίτερα στα ηθικά προβλήματα που θέτει η διαδικασία της διαλογής. Αυτό όμως είναι το 4ο επίπεδο, η κορυφή του παγόβουνου. Ας ρίξουμε μια ματιά και στα υπόλοιπα.
ΠΡΩΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ/ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ: Η καταστροφική αμεριμνησία εκφράστηκε κι εδώ. Τουρισμός χωρίς test, αεροπλάνα και βαπόρια με φουλ πληρότητες, απροετοίμαστες σχολικές αίθουσες, έλλειψη ελέγχων σε εργασιακούς χώρους και γηροκομεία, παρ’ ολίγον επιστροφή των φιλάθλων, πανάκριβα αντί για δωρεάν test είναι μερικές μόνο από τις πιο γνωστές συμβολές συναρμοδίων υπουργών στην διασπορά.
Ο ίδιος ο επικεφαλής της κυβέρνησης έδωσε την καταστροφική γραμμή φλερτάροντας με την εξωφρενική ιδέα των διπλών εκλογών και τις αντίστοιχες συμπεριφορές Αυτά συνέβησαν σχετικά με το πρώτο επίπεδο και την ανεμπόδιστη διεύρυνση της βάσης του φαινομένου της διασποράς (κρούσματα). Παρά τις πολλαπλές προειδοποιήσεις το πνεύμα του αμέριμνου τζίτζικα επικράτησε κι εδώ.
ΤΡΙΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ/ΜΑΖΙΚΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΝΟΣΗΛΕΙΕΣ: Εδώ το κύριο πρόβλημα ήταν η διαφύλαξη της ακεραιότητας του ΕΣΥ που θα έπρεπε να αποφύγει τους αποτρέψιμους θανάτους από ασθενείς covid-19 όσο και non covid-19. Η κάλυψη των κενών με προσλήψεις, η περιχαράκωση της λοίμωξης σε συγκεκριμένα νοσοκομεία, η προστασία των ευάλωτων ασθενών με διαχωρισμό του προσωπικού και με χωροταξικές διευθετήσεις ήταν τα παγκόσμια προτάγματα.
Αντ΄ αυτού είχαμε την σκανδαλώδη εξαίρεση του ιδιωτικού τομέα και τη σκληρή άμυνα της συντεχνίας των «δικαιούχων», όσον αφορά την αξιοποίηση των στρατιωτικών υποδομών. Στο δεύτερο κύμα εξαιρέθηκε μάλιστα ακόμη και το ΝΙΜΤΣ Στην Βόρειο Ελλάδα, πέραν του 424, υπάρχουν σήμερα και αρκετές χιλιάδες κλινών στον ιδιωτικό τομέα (Θεσσαλονίκη και Λάρισα). Επίσης, υπάρχουν νοσοκομειακά συγκροτήματα που έχουν βγει στην απομαχία σχετικά πρόσφατα ή άλλα που ήταν σε τελική φάση παράδοσης. Τι έκανε όλο το καλοκαίρι ο τζίτζικας;
ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
Σχετικά παραγνωρισμένο είναι το δεύτερο επίπεδο, εκείνο των δεκάδων χιλιάδων που νοσούν αλλά παραμένουν σπίτι τους. Η ανάσχεση της πλημμυρίδας που καταστρέφει τις υγειονομικές δομές των νοσοκομείων βασίζεται σε μεγάλο βαθμό εδώ.
Η δημόσια πρωτοβάθμια περίθαλψη συγκέντρωσε εξ αρχής την εχθρότητα της ΝΔ και της πολιτικής πελατείας της στο χώρο των υγειονομικών. Οι τοπικές μονάδες υγείας (ΤΟΜΥ) αντιμετωπίστηκαν χειρότερα από κάθε άλλη σχετική μεταρρύθμιση του ΣΥΡΙΖΑ (αυτόνομα ΤΕΠ, εξειδίκευση επείγουσας ιατρικής κλπ) ακριβώς γιατί θιγόταν οικονομικά συμφέροντα. Την αναιμική πρωτοβάθμια αποτελείωσε η μαζική μεταφορά των λειτουργών της στα νοσοκομεία, ως εύκολη λύση για την κάλυψη των κενών.
Ο Έλληνας που θα «μείνει σπίτι» ως ασθενής, μπαίνει συχνά σε μια μοναχική περιπέτεια την οποία πολλοί άνθρωποι ήδη βιώνουν. Όποιος δεν διαθέτει ευρύ υποστηρικτικό κοινωνικό δίκτυο πέραν της αναγκαίας πρακτικής υποστήριξης που δεν θα έχει, δεδομένου ότι υπάρχει και θέμα στιγματισμού, είναι συχνά μόνος του με την αμφιβολία του αν έχει καλή εποπτεία της κλινικής του πορείας. Αγωνιά δηλαδή μήπως δεν πηγαίνει καλά και δεν το έχει καταλάβει, οπότε τείνει να προστεθεί στις μακρές ουρές των νοσοκομείων, ξανά και ξανά. Για το περιβάλλον του συχνά είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Μπροστά βρίσκεται ο τρόμος της επίσκεψης σε ένα νοσοκομείο που είναι η φωλιά του λύκου και πίσω η καταδίκη να ζήσει κανείς με την αμφιβολία αν κόλλησε.
Αν τώρα ανήκει σε κάποια από τις ειδικές ομάδες του πληθυσμού, τι τον περιμένει; Η τραγική ιστορία της Καβάλας όπου το τέκνο με την νοητική υστέρηση έμεινε εντελώς αβοήθητο, επί 48 ώρες δίπλα στο σώμα της νεκρής μητέρας του, τα λέει όλα. Πέρασαν από το δεύτερο επίπεδο κορωνοιού σε κάποιους άλλους ανώνυμους αριθμούς, χώρια πλέον. Ίσως ο κ Εξαδάκτυλος με τις λογιστικές δεξιότητες του να μας εξηγήσει μια ημέρα ποιο ανθρωπιστικό καθήκον τον οδήγησε στην υποστήριξη των ακραίων απόψεων του περί της Πρωτοβάθμιας. Τουλάχιστον στο σχέδιο εμβολιασμού ο κ Κικίλιας έδειξε, αναθέτοντας όλο το σχέδιο στις δημόσιες δομές της πρωτοβάθμιας, ότι δεν συμμερίζεται τις ξεπερασμένες και εν προκειμένω καταστροφικές απόψεις για το θέμα.
Κάλλιο αργά παρά ποτέ.
