Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
Ακόμη κι αν ο λουόμενος ανήκει σε αυτό το 30% που ξαναψήφισε το δικέφαλο τέρας της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές, τώρα νομίζω ότι θα διαβεί, επιτέλους, τον Ρουβίκωνα και θα τους ρίξει πέντε μούντζες. Σε πρώτη φάση ενστικτωδώς – τι λε, ρε Βενιζέλο, που θα μου στερήσεις εμένα την αμμουδιά που μ’ έφερνε ο παππούλης μου από μωρό; Σε δεύτερη φάση, κατόπιν ωρίμου σκέψεως, διότι η εκποίηση του φυσικού πλούτου μοιάζει εντελώς
ανεξήγητη, εκτός κι αν πρόκειται για ξεδιάντροπη συναλλαγή, λάβετε την άμμο της θαλάσσης και δώστε ό,τι προαιρείσθε.
Είμαι περίεργος να ακούσω τι θα βρουν να πουν οι ερίφηδες για το ξεπούλημα των παραλιών. Θα πούνε ότι τις χωρίζουνε σε μικρές και μεγάλες και πουλάνε τις μικρές για να σώσουνε τις μεγάλες; Θα πούνε ότι τις χωρίζουνε σε καλές και κακές και πουλάνε τις καλές αφήνοντας τις κακές στο κράτος, μαζί με τα δάνεια της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ; (σ.σ.: τα δάνεια της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ μένουν πάντοτε εκεί που βολεύει τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ). Θα πούνε ότι τις μπαζώνουνε τις παραλίες για να μην τσιμπάνε τους λουόμενους οι αχινοί και να μην τους σφίγγουν τις γάμπες τα χταπόδια;
Οι παραλίες είναι από τη φύση τους δύσκολες και ατίθασες. Δεν έχουν ελλείμματα, δεν έχουν συνδικαλιστές, δεν έχουν διακόπτες που τους κατεβάζεις και βυθίζεται η χώρα στο σκοτάδι. Δεν μπορείς καν να τις επιστρατεύσεις, είναι σχεδόν αδύνατον να βρεις τους σπάρους, τις κουτσομούρες και τις πεσκανδρίτσες για να τους επιδώσεις τα φύλλα της επιστράτευσης κι αν τελικώς τους τα επιδώσεις, θα είναι βρεγμένα και δεν θα μπορούν να τα διαβάσουν. Άσε που υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να τα περάσουν για πλαγκτόν τα φύλλα και να τα καταπιούν αμάσητα.
ΥΓ.: Είμαι περίεργος, επίσης, να δω τι θα σκαρφιστεί το ΚΚΕ για να αποφύγει τη συμμετοχή στο μέτωπο για τη διάσωση των παραλιών. Το πιθανότερο είναι να θέσει ως προαπαιτούμενο την ad hoc έξοδο των παραλιών από την Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί, αν είναι να παραμείνουν στα δίχτυα του ευρωμονόδρομου, καλύτερα να μπαζωθούνε να τελειώνουμε.