Nτόμινο πτωχεύσεων

Η πτώχευση της εκδοτικής εταιρείας Χ.Κ.Τεγόπουλος, που για πολλούς ήταν αναμενόμενη, συμπληρώνει το παζλ πλειστηριασμών ακίνητης και κινητής περιουσίας εταιρειών που ανήκαν παραδοσιακά σε ισχυρά τζάκια του επιχειρείν.
Εδώ και μήνες έχει ξεκινήσει ένα τσουνάμι πλειστηριασμών που παρασύρει δεκάδες εταιρείες.Στη λίστα προστέθηκε η επιχείρηση που δραστηριοποιείται στον χώρο του Τύπου, η Χ.Κ.Τεγόπουλος, η οποία οφείλει τεράστια ποσά σε «φεσωμένους» πιστωτές και προμηθευτές. Με δεδομένο ότι η εταιρεία έχει στην ιδιοκτησία της το σήμα της Ελευθεροτυπίας, το ερώτημα που τίθεται είναι εάν θα εξακολουθήσει να κυκλοφορεί η εφημερίδα, την οποία, όμως, εκδίδει η εταιρεία Τρίτη Όψη Α.Ε.

Τον Μάιο του 1978 ο Χρήστος Τεγόπουλος ίδρυσε την Χ.Κ.Τεγόπουλος και Σία Εκδόσεις μέσω της οποίας απέκτησε την ιδιοκτησία της «Ελευθεροτυπίας» που υπήρξε η πρώτη εφημερίδα που εκδόθηκε μετά τη Μεταπολίτευση. Από τον Αύγουστο του 2011 το εκδοτικό συγκρότημα βρίσκεται αντιμέτωπο με σοβαρά οικονομικά προβλήματα που οδήγησαν, τέλη Δεκεμβρίου 2011, στην υποβολή αίτησης ένταξης στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Δικαίου.

Shelman: Πήραν το χαρτί των απολύσεων στα χέρια…

Στις πτωχευμένες εταιρείες ανήκει η βιομηχανία ξυλείας «Shelman», καθώς η Δικαιοσύνη έκανε δεκτή την αίτηση που είχαν καταθέσει 65 εργαζόμενοι με την οποία ζητούσαν να χρεοκοπήσει η εταιρεία. Μάλιστα, σήμερα επιδόθηκε στους τελευταίους 70 εναπομείναντες εργαζόμενους της βιομηχανίας το χαρτί απόλυσης.

Η βιομηχανία, που ιδρύθηκε το 1962, είχε συζητήσεις με μία από τις μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες αλλά και με την τουρκική εταιρεία Castamonou που φέρεται ότι ενδιαφερόταν να αγοράσει τρεις μονάδες του ομίλου Alfa Wood-Shelman στη Βόρεια Ελλάδα. Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις αυτές δεν στέφθηκαν με επιτυχία, καθώς οι δύο πλευρές δεν συναίνεσαν για το ύψος του τιμήματος.

χρονολογείται από το 1980, οπότε ο επικεφαλής της Κώστας Αλεξανδράκης εγκαινίασε το πρώτο κατάστημα της εταιρείας στην οδό Εμμανουήλ Μπενάκη.

Η επιπλοβιομηχανία είχε σταματήσει να ικανοποιεί τις υποχρεώσεις της προς εργαζομένους, πιστωτές και προμηθευτές, ενώ το εργοστάσιό της κατασχέθηκε πριν από ένα χρόνο. Τα γεγονότα αυτά επιτάχυναν την κατάρρευση, καθώς οδήγησαν αριθμό εργαζομένων της εταιρείας, 80 εργαζόμενους-μέλη του σωματείου εργατοϋπαλλήλων Neoset Βασιλικού Χαλκίδας και πιστώτρια εταιρεία να υποβάλουν αίτηση πτώχευσης. Το σκεπτικό της συγκεκριμένης κίνησης ήταν ότι καθώς η Neoset έπαψε να πληρώνει τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις της «κατά τρόπο γενικό και μόνιμο», μέσω της πτώχευσής της θα βγουν «στο σφυρί» περιουσιακά στοιχεία της με στόχο την αποπληρωμή των οφειλών της.

Συγκεκριμένα, οι 80 εργαζόμενοι του σωματείου Χαλκίδας παραμένουν απλήρωτοι από τον Σεπτέμβριο του 2012, με τις οφειλόμενες αποδοχές μόνο για το διάστημα Σεπτέμβριος-Δεκέμβριος του 2012 και το μήνα Ιανουάριο του 2013 να ανέρχονται στις 359,1 χιλιάδες ευρώ (βάσει απόφασης ασφαλιστικών μέτρων που πήραν οι 80 εργαζόμενοι).

Επίσης, σε 32 ακόμη εργαζομένους η εταιρεία οφείλει 148,3 χιλιάδες ευρώ, ενώ οι υποχρεώσεις προς το σύνολο των εργαζομένων υπολογίζεται ότι αγγίζουν εάν δεν ξεπερνούν το 1 εκατ. ευρώ λόγω αποδοχών υπερημερίας, αποζημιώσεων κτλ.

Τέλος εποχής για την Sprider

Οι τίτλοι τέλους έπεσαν και για τη Sprider, καθώς το Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης έθεσε την αλυσίδα ένδυσης και υπόδησης σε καθεστώς πτώχευσης. H «μεγαλύτερη ελληνική πολυεθνική αλυσίδα οικονομικής μόδας», όπως αναφερόταν στα δελτία τύπου, κατέρρευσε σαν «χάρτινος πύργος» μέσα σε μερικούς μήνες. Η Sprider ξεκίνησε με ένα κατάστημα λιανικής το 1992 και στο απόγειο της έφτασε να μετρά περισσότερα από 110 καταστήματα. Την 1η Οκτωβρίου 2013, ανακοίνωσε ότι διακόπτει την λειτουργία των 45 εναπομεινάντων καταστημάτων, οδηγώντας στο ταμείο ανεργίας περίπου 900 εργαζομένους από τους συνολικά 2.000 που απασχολούσε μέχρι την έλευση της κρίσης, το 2009.

Ο υπερδανεισμός υπήρξε η βασική αιτία που οδήγησε στην κατάρρευση. Η Sprider υπολογίζεται ότι οφείλει περίπου 96 εκατ. ευρώ από τα οποία περίπου 60 εκατ. ευρώ είναι τραπεζικός δανεισμός. Μάλιστα, σύμφωνα με τους πιο πρόσφατους ισολογισμούς, τα ίδια κεφάλαια της εταιρείας ήταν αρνητικά κατά 43 εκατ. ευρώ, ενώ από το 2009 η Sprider εμφάνιζε αλματωδώς ζημιές, οι οποίες συνολικά διαμορφώθηκαν τα 100 εκατ. ευρώ τα τελευταία χρόνια.

Ωστόσο, το γεγονός που επιτάχυνε την κατρακύλα της εταιρείας ήταν η πυρκαγιά που ξέσπασε τον Φεβρουάριο του 2012 στις αποθήκες στην Ανθούσα.

Τα πρώην μέλη του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας, οι αδερφοί Σάββας και Αθανάσιος Χατζηϊωάννου είχαν κριθεί από τη δικαιοσύνη ως οι ηθικοί αυτουργοί της μεγάλης πυρκαγιάς, με στόχο την είσπραξη της ασφάλειας ύψους 16 εκατ. ευρώ. Η άρση του τηλεφωνικού απορρήτου και οι έρευνες είχαν δείξει τότε ότι οι εμπλεκόμενοι, που κατά την ανάκρισή τους είχαν υποπέσει σε αντιφάσεις, κινούνταν στην περιοχή τις ώρες της μεγάλης πυρκαγιάς.

Τα χρέη της ιστορικής αλυσίδας «Φωκάς»
Μία ακόμη εταιρεία από τον κλάδο ένδυσης και υπόδησης αποτελεί παρελθόν από την ελληνική αγορά. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, το Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης είχε κάνει δεκτό το αίτημα πιστωτή που ζητούσε να πτωχεύσει η Fokas για να εισπράξει χρέη ύψους περίπου 40.000 ευρώ.

Η εταιρεία από τις 31/8/2012, όπως αναφέρεται στη σχετική απόφαση πτώχευσης, παρουσίαζε χρέη προς τράπεζες ύψους 32,8 εκατ. ευρώ, προμηθευτές περίπου 15 εκατ. ευρώ, Δημόσιο 4,8 εκατ. ευρώ και προσωπικό 1,2 εκατ. ευρώ. Η «Φωκάς» είχε επίσης, προχωρήσει σε στάση πληρωμών από τον Αύγουστο του 2012, οπότε συνολικά οι υποχρεώσεις της εταιρείας διαμορφώνονταν στα 66,2 εκατ. ευρώ (ποσό στο οποίο συμπεριλαμβάνονται τα παραπάνω ποσά). Βέβαια, το χρέος αυτό υπολογίζεται ότι σήμερα είναι πολύ μεγαλύτερο, αφού έχουν μεσολαβήσει πολλοί μήνες κατά τους οποίους οι εργαζόμενοι δεν έχουν πληρωθεί.