 |
Του Ιωάννη Ν. Φιλιππάκη*
Την περασμένη Κυριακή, ο σημερινός αρχηγός της Ν.Δ Αντώνης Σαμαράς γνώρισε την αποδοκιμασία του εκλογικού σώματος. Και καταλογίζουμε την ήττα προσωπικά στον πρωθυπουργό, γιατί είναι ηλίου φαεινότερο, ότι οι Έλληνες και τις δύο Κυριακές ψήφισαν, εν πολλοίς, συντηρητικά.
Και αυτό αποδείχθηκε κυρίως στις περιφερειακές εκλογές, όπου σε όσες περιφέρειες υπήρξε συντηρητικός υποψήφιος, τον οποίο δεν αγκάλιασε η ηγεσία της Ν.Δ, πραγματικά θριάμβευσε. Το μήνυμα λοιπόν ήταν ξεκάθαρο.
Τι οδήγησε όμως το βασικό κόμμα της Κεντροδεξιάς, στο δεύτερο χειρότερο αποτέλεσμα της ιστορίας του;
1. Το απόλυτο σφιχταγκάλιασμα με το ΠΑΣΟΚ. Η πλήρης ταύτιση, στα καίρια ζητήματα, με τα απομεινάρια ενός κομματικού μηχανισμού που ευθύνεται, σχεδόν ολοκληρωτικά, για την τραγική κατάσταση της χώρας και για τα πάθη των Ελλήνων.
2. Η πλήρης αδυναμία να εκφραστεί μία αναπτυξιακή φιλελεύθερη οικονομική πολιτική. Και πώς άλλωστε να εκφραστεί, αφού οι βασικοί αρμόδιοι υπουργοί είτε έχουν σοσιαλιστικό- κρατικιστικό παρελθόν (και παρόν…) είτε προέρχονται από τη “γυάλα” των κομμάτων και δεν έχουν κόψει ούτε ένα τιμολόγιο στη ζωή τους. Ή, μάλλον (ακόμα χειρότερα!), έχουν κόψει πολλά τιμολόγια στους κρατικοδίαιτους μαικήνες τους.
3. Η ολοκληρωτική υποταγή στα κελεύσματα της τρόικας. Κρυπτώμενοι πίσω από την εύκολη ή ευκολόχρηστη δικαιολογία ότι “είναι εντολή της τρόικας”, νομοθέτησαν μια σειρά από διατάξεις που αποτέλεσαν την ταφόπλακα τόσο της επιχειρηματικότητας όσο και των εισοδημάτων του μέσου Έλληνα πολίτη.
4. Η παντελής ανικανότητα να προχωρήσει άμεσα σε ιδιωτικοποιήσεις ουσίας, ιδιωτικοποιήσεις που θα άλλαζαν το κλίμα της οικονομίας, θα απάλλασσαν τον Έλληνα φορολογούμενο από ανυπέρβλητα δημοσιονομικά βάρη και θα βοηθούσαν στην περίφημη μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα, η οποία -ειρήστω εν παρόδω- δεν έχει ακόμα καν σχεδιαστεί.
5. Η εμμονή σε μια υπερβολική εσωστρέφεια, καθοδηγούμενη από τη γνώριμη ανασφάλεια του “εκάστοτε” πρωθυπουργικού επιτελείου, η οποία έχει οδηγήσει σήμερα στο “πας μη σαμαρικός, βάρβαρος!”
6. Ο συνήθης εναγκαλισμός με τη διαπλοκή, την οποία όλοι καταγγέλλουν προτού εισέλθουν ή αφού εξέλθουν από το Μαξίμου, αλλά με την οποία όλοι συνομιλούν και , ακόμα χειρότερα, με την οποία συνδιοικούν όταν βρίσκονται εντός…
7. Η ασύλληπτη προχειρότητα εκτέλεσης – υλοποίησης των κυβερνητικών επιλογών (π.χ ΕΡΤ), η οποία κατέδειξε και στον πλέον δύσπιστο την ανεπάρκεια του κυβερνητικού επιτελείου.
8. Η επιμελής συνέχιση του σχεδίου καταστροφής της αστικής τάξης αλλά και της περαιτέρω φτωχοποίησης των Ελλήνων.
9. Η συνταρακτική επιμονή στην επιβολή δεκάδων φόρων, άδικων, δυσβάσταχτων και πολλές φορές αναδρομικών. Παράλληλα, η αδυναμία πραγματικού και όχι τηλεοπτικού εντοπισμού της φοροδιαφυγής.
10. Και, τέλος, οι σε πολλές περιπτώσεις εντυπωσιακή απαξίωση των θεσμών της Δημοκρατίας, του Κοινοβουλίου, ακόμα και της Δικαιοσύνης.
Για όλους αυτούς του λόγους η Ν.Δ ηττήθηκε. Η μη, δε, κατανόηση τους θα οδηγήσει στην καταστροφή της. Και μη γελιέστε, αγαπητοί. Το ότι το ΠΑΣΟΚ (ή Ελιά ή ό,τι άλλο) διεσώθη (έστω και με μονοψήφιο) δεν σημαίνει ότι θα συμβεί το ίδιο και με την ταλαιπωρημένη Ν.Δ. ΣΤο ΠΑΣΟΚ υπήρξε και υπάρχει ακόμα, ελέω πρωθυπουργού, ο μέγας συνεκτικός: το μοίρασμα “δουλειών ” και “ρουσφετιών” συνειδητά, σε τακτική και αποκλειστική βάση.
*Ο Ιωάννης Ν. Φιλιππάκης είναι εκδότης της ημερήσιας εφημερίδας “Δημοκρατία”
