Της Ηλιάνας Τσολιού
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια όλοι εμείς οι Γιαννιώτες όπως και όλοι οι έλληνες (εκτός των πλουσίων βέβαια) βιώνουμε μια νέα και πολύ δύσκολη πραγματικότητα. Η κρίση, τα μνημόνια και οι πολιτικές του παρασιτικού κεφαλαίου που μας έχουν επιβληθεί έχουν τσακίσει την καθημερινότητα μας αλλά και τις ελπίδες μας.
Η κρίση έχει αρχίσει να αφήνει τα σημάδια της και στον δικό μας δήμο είτε πρόκειται για τον αστικό ιστό (διάλυση των δυο νοσοκομείων, προσπάθεια συρρίκνωσης του πανεπιστήμιου, κλείσιμο εμπορικών καταστημάτων, απολύσεις σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα…) είτε πρόκειται για τον αγροτικό πληθυσμό (ξεπούλημα Δωδώνης, «παιχνίδια» με τη διάρκεια ζωής γάλακτος, συνεχείς νομοθετικές παρεμβάσεις υπέρ των ξένων αγροτικών προϊόντων, των καρτέλ και των βιομηχανιών πώλησης κτηνιατρικών και γεωργικών φάρμακων) και ο κατάλογος δεν έχει τέλος….
Μέσα σε όλο αυτό των κυκεώνα των καθημερινών αλλαγών της ζωής μας έρχονται και οι εκλογές, την πρώτη Κυριακή (18 Μαΐου) για τοπική αυτοδιοίκηση και την δεύτερη και εκλογές για τοπική αυτοδιοίκηση και ευρωεκλογές.
Κάποιοι προσπαθώντας να καλύψουν την αναμενόμενη ήττα τους σε αυτές τις εκλογές προσπαθούν να μας πείσουν πως δεν είναι πολιτικές.
Αλήθεια ποιες εκλογές δεν είναι πολιτικές για να μην είναι και αυτές;
Τώρα που οι επιταγές των μνημονίων θα έρθουν να χτυπήσουν την πόρτα των τοπικών κοινωνιών, τώρα δεν είναι πολιτικές;
Η επόμενη δημοτική αρχή θα κλιθεί να αντιμετωπίσει τις επιταγές των μνημονίων που έχουν υπογραφεί (ας μη ξεχνάμε και από γιαννιώτες βουλευτές) όλα αυτά τα χρόνια;
Οι «αγοραστές-τοκογλύφοι» είναι έξω από την πόλη και περιμένουν να πάρουν τα καλυτερα «φιλέτα» της: παραλίμνια ζώνη για ξενοδοχεία, Βελισάριο στρατόπεδο για μεζονέτες, Πυρσινέλλα για ιδιωτικό πάρκο, νερό προς ιδιωτικοποίηση κ.λ.π.
Οι «μεσίτες-πωλητές» είναι ήδη μέσα στην πόλη και ετοιμάζονται για την εκχώρηση-παραχώρηση-ξεπούλημα.
Μόνο που για να γίνουν όλες αυτές οι εκχωρήσεις θέλουν και την συναίνεση της γιαννιώτικης κοινωνίας. Και επειδή δεν πρόκειται να έχουν τη συναίνεση της κοινωνίας επιδιώκουν την τυπική νομιμοποίηση μέσω των υπογράφων της νέας δημοτικής αρχής.
Γι’ αυτό και οι τόσοι πολλοί συνδυασμοί που προέρχονται από την ίδια ουσιαστικά παράταξη της δεξιάς (ενίοτε και ακροδεξιάς) νεοφιλελεύθερης παράταξης. Τα συμφέροντα είναι πολλά άρα και το «πολιτικό» παιχνίδι που εξελίσσεται αυτή τη στιγμή είναι υψηλής στρατηγικής: με πολλούς «παίκτες-πιόνια» και πολλά «αναχώματα-συνδυασμούς».
Γι’ αυτό και η εμμονή κάποιων να δείχνουν πως είναι απολιτίκ ενώ είναι ξεκάθαρο πως είναι νεοφιλελεύθεροι ή η εμμονή κάποιων άλλων πως ξαφνικά έγιναν καθαρά αυτοδιοικητικοί ενώ όλοι ξέρουν πως η επιλογή και μόνο να συμπορευτούν και να συμπράξουν με άλλους έγινε με «εντολή» Μαξίμου. Για ποια αυτοδιοίκηση μιλούν οι από το «κέντρο εξουσίας-ελεγχόμενοι»;
Στις εκλογές της Κυριακής στις 18 Μαΐου όλοι εμείς οι πολίτες αυτού του δήμου πρέπει πάρουμε τις ευθύνες μας και να κάνουμε τις επιλογές μας και τις ανατροπές μας. Ανατροπές με τους εαυτούς μας και με ό,τι και όποιους πιστέψαμε και υποστηρίξαμε με την ψήφο και την ανοχή μας μέχρι τώρα. Ανατροπές της ψυχολογίας της ήττας και της ενοχής που μας έχει φορτώσει η προπαγάνδα των megάλων συμφερόντων ΜΜΕ. Ανατροπές των πολιτικών-οικονομικών φατριών που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια σε αυτή την πόλη.
Την Κυριακή στις 18 Μαΐου οφείλουμε για την αξιοπρέπεια μας, για την τιμή των κόπων και των αγώνων των μεγαλύτερων, για το μέλλον των παιδιών μας, να εκλέξουμε δημοτικούς συμβούλους και όχι «πωλητές», να εκλέξουμε «δήμαρχο των πολιτών και την ανατροπής» και όχι «αντιπρόσωπο των εταιρειών και της διαπλοκής».
